ดุอา กุเมล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ดุอา (บทอธิษฐานหรือบทขอพร) กุเมล เป็นดุอาบทหนึ่งซึ่งเป็นที่รู้จักแพร่หลายของนิกายชีอะฮ์ คือบทดุอาที่ท่านญิบรออีล(ทูตสวรรค์)ได้สอนให้ท่านคิฎีร(ศาสนทูตท่านหนึ่งของศาสนาอิสลาม) และท่านอะลีได้สอนดุอาบทนี้แก่ท่านกุเมล บิน ซิยาด สาวกคนสนิทของท่าน

สำหรับดุอาบทนี้ เป็นบทที่ผสมผสานด้านจิตวิญญาณได้อย่างลึกซึ้ง และรวมถึงอักขระ ความคล้องจองของวรรคตอน ตามตัวบทที่ไพเราะชวนหลงใหล ซึ่งจะทำให้ผู้อ่านมีความต้องการที่จะขออภัยโทษบาปต่างๆ ต่อพระเจ้า. ดุอากุเมลมักจะอ่านในคืนกลางเดือนชะบาน(เดือนที่แปดของอิสลาม) และในทุกๆ ค่ำคืนของวันศุกร์. โดยชาวชีอะฮ์เชื่อว่าดุอาบทนี้จะปกป้องอันตรายจากภัยตรายจากศัตรู ช่วยเพิ่มพูนริซกี(ปัยจัยดำรงชีพ) และจะได้รับการอภัยโทษจากพระเจ้า

บริบทของดุอา[แก้]

อุดาบทนี้เริ่มต้นด้วยการพรรณนาร้องขอจากพระเจ้า และแก่นของดุอามีดังนี้ 

و قداتیتك یا الهي بعد تقصیري و اسرافي علی نفسي، معتذراً نادماً منکسراً مستقیلاً مستغفراً منیباً مقرّاً مذعناً معترفاً ความหมายคือ โอ้พระผู้อภิบาล ข้าฯได้เข้าหาพระองค์ภายหลังที่ข้าพระองค์ได้กระทำผิดพลาดและสร้างความหายนะแก่ตัวข้าฯเอง ข้าฯวิงวอนขอพระองค์เพื่อการอภัยโทษในขณะที่ข้าพระองค์เป็นผู้สำนึกผิด และเสียใจ. انت اکرم من ان تضع من ربیته พระองค์ทรงยิ่งใหญ่กว่าความโสมมทั้งหลาย وانت تعلم ضعفي عن قلیل من بلاء الدنیا و عقوباتها และพระองค์ทรงรอบรู้ถึงความอ่อนแอของข้าพระองค์ ที่จะต่อสู้กับความชั่วร้ายแห่งโลกนี้และการลงโทษที่จะได้รับจากมัน یا غایة آمال العارفین โอ้ผู้เป็นความหวังสุดท้ายของปวงบ่าว یا حبیب قلوب الصادقین โอ้ผู้เป็นที่รักของบ่าวผู้สัจจริงทั้งหลาย قوّ علی خدمتك جوارحي ขอให้เรือนร่างของข้าฯมีพลังเพื่อเป็นทาสรับใช้พระองค์ด้วยเถิด واجعل لساني لذکرك لهجا และทรงทำให้ลิ้นของข้าฯ เพื่อการกล่าวรำลึกพระองค์(อยู่เสมอ) ซึ่งในตอนท้ายของบทดุอาจะกล่าวถึงการให้สลาม(ประสาทพร)แก่ท่านศาสดามุฮัมหมัด(ศ็อลฯ) และวงศ์วานของท่าน จึงเป็นการจบดุอาบทดังกล่าว. 

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

  • สัยยิดมุรตะฎอ มุจตะฮิดีย์, นักแปล สถาบันอิสลามแห่งการแปล, เผยแพร่โดยอัลมาส เดือน เมะฮร์ ปี ๘๒
  • อัจญีย์เชคอับบาส กุมมีย์ , มะฟาติฮุ้ลญินาน
  • บะฮ์มัน ญะฮานตีฆ , ฆูรบัต เดล