ฌ็อง-ลุก เมล็องชง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฌ็อง-ลุก เมล็องชง
Jean-Luc Mélenchon
เมล็องชงใน ค.ศ. 2022 ระหว่างการหาเสียงเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศสในปีเดียวกัน
สมาชิกสมัชชาแห่งชาติ
จังหวัดบุช-ดูว์-โรน เขตที่ 4
ดำรงตำแหน่ง
21 มิถุนายน ค.ศ. 2017 – 21 มิถุนายน ค.ศ. 2022
(5 ปี 0 วัน)
ก่อนหน้าปาทริก แมนูชี
ถัดไปมานุแอล บงปาร์
ตำแหน่งเพิ่มเติม
ประธานกลุ่มลาฟร็องแซ็งซูมีซ
ในสมัชชาแห่งชาติ
ดำรงตำแหน่ง
27 มิถุนายน ค.ศ. 2017 – 12 ตุลาคม ค.ศ. 2021
(4 ปี 107 วัน)
รองมาตีลด์ ปาโน
ก่อนหน้าก่อตั้งกลุ่มพรรค
ถัดไปมาตีลด์ ปาโน
สมาชิกรัฐสภายุโรป
เขตฝรั่งเศสตะวันตกเฉียงใต้
ดำรงตำแหน่ง
14 กรกฎาคม ค.ศ. 2009 – 18 มิถุนายน ค.ศ. 2017
(7 ปี 339 วัน)
สมาชิกวุฒิสภา
จังหวัดเอซอน
ดำรงตำแหน่ง
1 ตุลาคม ค.ศ. 2004 – 7 มกราคม ค.ศ. 2010
(5 ปี 98 วัน)
ดำรงตำแหน่ง
2 ตุลาคม ค.ศ. 1986 – 27 เมษายน ค.ศ. 2000
(13 ปี 208 วัน)
ผู้แทนรัฐมนตรีด้านอาชีวศึกษา
ดำรงตำแหน่ง
27 มีนาคม ค.ศ. 2000 – 6 พฤษภาคม ค.ศ. 2002
(2 ปี 40 วัน)
นายกรัฐมนตรีลียอแนล ฌ็อสแป็ง
รัฐมนตรีว่าการจัก ล็องก์
(กระทรวงศึกษาธิการ)
ก่อนหน้าจัดตั้งตำแหน่ง
ถัดไปยุบตำแหน่ง
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด
ฌ็อง-ลุก อ็องตวน ปีแยร์ เมล็องชง

(1951-08-19) 19 สิงหาคม ค.ศ. 1951 (72 ปี)
แทนเจียร์ ประเทศโมร็อกโก
สัญชาติฝรั่งเศส
พรรคการเมืองพรรคซ้าย
(ตั้งแต่ ค.ศ. 2009)
ลาฟร็องแซ็งซูมีซ
(ตั้งแต่ ค.ศ. 2016)
การเข้าร่วม
พรรคการเมืองอื่น
องค์การคอมมิวนิสต์สากล
(ค.ศ. 1972–1976)
พรรคสังคมนิยม
(ค.ศ. 1976–2008)
แนวหน้าซ้าย
(ค.ศ. 2008–2016)
วิชาชีพครู
นักวารสารศาสตร์
ลายมือชื่อ

ฌ็อง-ลุก เมล็องชง (ฝรั่งเศส: Jean-Luc Mélenchon) มีชื่อเดิมว่า ฌ็อง-ลุก อ็องตวน ปีแยร์ เมล็องชง (Jean-Luc Antoine Pierre Mélenchon; เกิดวันที่ 19 สิงหาคม ค.ศ. 1951 ที่เมืองแทนเจียร์ ประเทศโมร็อกโก) เป็นครู นักวารสารศาสตร์ และนักการเมืองชาวฝรั่งเศส

เมล็องชงเป็นสมาชิกพรรคองค์การคอมมิวนิสต์สากลระหว่าง ค.ศ. 1972–1976 เคยเป็นหัวหน้าของพรรคด้วย[1] จนกระทั่ง ค.ศ. 1976 เขาก็ได้เข้าร่วมกับพรรคสังคมนิยม[1] จากนั้นใน ค.ศ. 1986 เขาได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภาฝรั่งเศสของจังหวัดเอซอนซึ่งเป็นสมาชิกที่อายุน้อยที่สุดในขณะนั้น[2]

หลังจากปฎิเสธตำแหน่งเลขาธิการรัฐด้านเคหะใน ค.ศ. 1997 เมล็องชงได้รับตำแหน่งผู้แทนรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการด้านอาชีวศึกษาในรัฐบาลลียอแนล ฌ็อสแป็ง ใน ค.ศ. 2000[3][4]

หลังจากลียอแนล ฌ็อสแป็ง พ่ายแพ้การเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส ค.ศ. 2002 โดยที่ฌัก ชีรัก และฌ็อง-มารี เลอ แปน ได้ผ่านเข้าไปสู่รอบที่ 2 ของการเลือกตั้ง เมล็องชงได้กลับไปเป็นสมาชิกวุฒิสภาของจังหวัดเอซอนอีกครั้ง โดยได้รับเลือกตั้งใน ค.ศ. 2004[5]

กระทั่ง ค.ศ. 2008 เมล็องชงได้แยกตัวกับพรรคสังคมนิยมและเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งพรรคซ้ายในปีต่อมา แล้วได้รับตำแหน่งเป็นประธานสำนักงานพรรคและประธานร่วมของพรรค จากนั้นใน ค.ศ. 2009 เขาลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกรัฐสภายุโรป[6]

ใน ค.ศ. 2012 เมล็องชงได้ลงสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีในการเลือกตั้งของปีนั้น โดยได้รับคะแนนเสียงเป็นอันดับที่ 4 จึงไม่ได้รับเลือกตั้ง[7] จากนั้นเขาลงสมัครสมาชิกสมัชชาแห่งชาติของจังหวัดปาดกาแล เขตที่ 11 แต่ไม่ได้รับเลือกตั้งเนื่องจากได้รับคะแนนเสียงเป็นอันดับที่ 3[8]

เมล็องชงลงสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีเป็นครั้งที่ 2 ในการเลือกตั้งของ ค.ศ. 2017 ด้วยพรรคลาฟร็องแซ็งซูมีซ แต่ไม่ได้รับเลือกตั้งเนื่องจากได้รับคะแนนเสียงเป็นอันดับที่ 4 อีกครั้ง แต่ก็มากกว่าในการเลือกตั้งครั้งที่แล้ว โดยได้รับ 19.5%[9] จากนั้นในการเลือกตั้งสมาชิกสมัชชาแห่งชาติของปีเดียวกัน เขาลงสมัครในจังหวัดบุช-ดูว์-โรน เขตที่ 4 ปรากฏว่าได้รับเลือกตั้ง[10] จากนั้นได้รับการแต่งตั้งให้เป็นประธานกลุ่มของพรรคลาฟร็องแซ็งซูมีซ[11]

ใน ค.ศ. 2022 ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีของปีเดียวกัน เมล็องชงได้ลงสมัครเป็นครั้งที่ 3 แต่ไม่ได้รับเลือกตั้งเนื่องจากได้รับคะแนนเสียงเป็นอันดับที่ 2[12]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 Alliès, Stéphane; Alemagna, Lilian (2012-01-26). Mélenchon le plébéien (ภาษาฝรั่งเศส). Groupe Robert Laffont. ISBN 978-2-221-12841-1.
  2. de Ravinel, Sophie (2012-08-12). "Quand Mélenchon est devenu le benjamin du Sénat". Le Figaro (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 2024-03-22.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  3. SCHNEIDER, Vanessa (2000-04-27). "Jean-Luc Mélenchon, 48 ans, ex-grande gueule du PS, rentre dans le rang avec celui de ministre délégué. L'importuniste". Libération (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 2024-03-22.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  4. Décrets du 27 mars 2000 relatifs à la composition du Gouvernement (ภาษาฝรั่งเศส), Légifrance, 2000-03-28, สืบค้นเมื่อ 2024-03-22
  5. "RESULTAT DES ELECTIONS SENATORIALES 2004 - ESSONNE (91)". www.archives-resultats-elections.interieur.gouv.fr.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  6. "Résultats des élections Européennes 2009 - CIRCONSCRIPTION Sud-Ouest". www.archives-resultats-elections.interieur.gouv.fr. สืบค้นเมื่อ 2024-03-22.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  7. "Décision n° 2012-152 PDR du 25 avril 2012 | Conseil constitutionnel". www.conseil-constitutionnel.fr (ภาษาฝรั่งเศส).
  8. "Résultats des élections législatives - PAS DE CALAIS (62), 11ème circonscription". www.archives-resultats-elections.interieur.gouv.fr. สืบค้นเมื่อ 2024-03-23.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  9. "Décision n° 2017-169 PDR du 26 avril 2017 | Conseil constitutionnel". www.conseil-constitutionnel.fr (ภาษาฝรั่งเศส).
  10. "Résultats élections législatives 2017 : Bouches-du-Rhône (13) - 4ème circonscription". www.archives-resultats-elections.interieur.gouv.fr. สืบค้นเมื่อ 2024-03-23.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  11. "Mélenchon élu à l'unanimité à la tête du groupe de la France Insoumise à l'Assemblée". Challenges (ภาษาฝรั่งเศส). 2017-06-27.
  12. "Présidentielle 2022 : Rappel des Résultats au 1er tour". www.archives-resultats-elections.interieur.gouv.fr. สืบค้นเมื่อ 2024-03-23.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)