ซุ้มกาลิลี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ซุ้มกาลิลี (อังกฤษ: Galilee (church architecture)) คือมุขทางเข้า หรือ ชาเปล[1]ด้านตะวันตกของบางคริสต์ศาสนสถานที่มีไว้สำหรับผู้สำนึกบาปมารอก่อนที่จะได้รับอนุญาตให้เข้าไปภายในตัววัดได้ หรือเป็นที่ใช้ในการพบปะเมื่อนักบวชมีธุรกิจกับสีกา

หลักฐานแรกที่กล่าวถึงปฏิมณฑลชนิดนี้อาจจะพบใน “Consuetudines cluniacensis” โดยอัลริค หรือใน “Consuetudines cenobii cluniacensis” โดยเบอร์นาร์ดแห่งคลูนี แต่คำนิยามของปฏิมณฑลชนิดนี้ค่อนข้างกำกวม ฉะนั้นลักษณะโครงสร้างจึงไม่อาจจะบอกได้ว่าเป็นการบรรยายของคลูนีได้อย่างแน่นอน

ตัวอย่างซุ้มกาลิลีที่ยังมีให้เห็นคือที่มหาวิหารเดอแรม มหาวิหารอีลี และ มหาวิหารลิงคอล์น

อ้างอิง[แก้]

  1. CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Chapel[1]

ดูเพิ่ม[แก้]