ข้ามไปเนื้อหา

ซีนอนเตตรอกไซด์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซีนอนเตตรอกไซด์
Xenon tetroxide
Xenon tetroxide
Space-filling model of the xenon tetroxide molecule
Space-filling model of the xenon tetroxide molecule
ชื่อ
IUPAC names
Xenon tetraoxide
Xenon(VIII) oxide
ชื่ออื่น
Xenon tetroxide
Perxenic anhydride
เลขทะเบียน
3D model (JSmol)
เคมสไปเดอร์
  • InChI=1S/O4Xe/c1-5(2,3)4 checkY
    Key: VHWKDFQUJRCZDZ-UHFFFAOYSA-N checkY
  • InChI=1/O4Xe/c1-5(2,3)4
    Key: VHWKDFQUJRCZDZ-UHFFFAOYAS
  • [O-][Xe+4]([O-])([O-])[O-]
คุณสมบัติ
XeO4
มวลโมเลกุล 195.29 g mol−1
ลักษณะทางกายภาพ ของแข็งสีเหลืองที่มีอุณหภูมิต่ำกว่า −36°C
ความหนาแน่น ?
จุดหลอมเหลว −35.9 องศาเซลเซียส (−32.6 องศาฟาเรนไฮต์; 237.2 เคลวิน)
จุดเดือด 0 องศาเซลเซียส (32 องศาฟาเรนไฮต์; 273 เคลวิน) [1]
ทำปฏิกิริยา
โครงสร้าง
Tetrahedral[2]
0 D
อุณหเคมี
Std molar
entropy
(S298)
? J.K−1.mol−1
+153.5 kcal mol−1 [3]
ความอันตราย
อาชีวอนามัยและความปลอดภัย (OHS/OSH):
อันตรายหลัก
ระเบิดรุนแรง
สารประกอบอื่นที่เกี่ยวข้องกัน
สารประกอบที่เกี่ยวข้อง
กรดเปอร์ซีนิก
ซีนอนไตรออกไซด์
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa

ซีนอนเตตรอกไซด์ เป็นสารประกอบทางเคมีของซีนอนและออกซิเจนท มีสูตรโมเลกุลเป็น XeO4 ซึ่งเป็นสารประกอบที่เสถียรของแก๊สมีสกุล เป็นผลึกของแข็งสีเหลืองที่มีความเสถียรต่ำกว่า −35.9 °C; เหนือจากอุณหภูมินั้นมันมีแนวโน้มที่จะระเบิดและสลายตัวเป็นธาตุซีนอนและออกซิเจน (O2)[4][5]

อิเล็กตรอนวาเลนซ์ทั้งแปดของซีนอนทำพันธะกับออกซิเจน และสถานะออกซิเดชันของอะตอมซีนอนคือ +8 ออกซิเจนเป็นองค์ประกอบเดียวที่สามารถทำให้ซีนอนมีค่าสถานะออกซิเดชันสูงที่สุดได้ แม้แต่ฟลูออรีนสามารถให้เพียงแค่ +6 (XeF6) สารประกอบซีนอนอายุสั้นอีกสองตัวที่มีสถานะออกซิเดชั่นเป็น +8, XeO3F2 และ XeO2F4 สามารถเข้าถึงได้โดยการทำปฏิกิริยาของซีนอนเตตรอกไซด์กับซีนอนเฮกซะฟลูออไรด์ ซึ่งสามารถตรวจสอบได้โดยแมสสเปกโตรเมทรี

การทำปฏิกิริยา

[แก้]

ที่อุณหภูมิเหนือ −35.9 °C, ซีนอนเตตรอกไซด์มีแนวโน้มที่จะระเบิดและสลายตัวเป็นแก๊สซีนอนและออกซิเจนด้วย ΔH = −643 kJ/mol:

XeO4 → Xe + 2 O2

ซีนอนเตตรอกไซด์สามารถละลายในน้ำได้เป็นกรดเพอร์เซเนตและโลหะอัลคาไลเป็นเกลือเพอร์เซเนต

XeO4 + 2 H2O → H4XeO6
XeO4 + 4 NaOH → Na4XeO6 + 2 H2O

ซีนอนเตตรอกไซด์ยังสามารถทำปฏิกิริยากับซีนอนเฮกซะฟลูออไรด์ได้ซีนอนออกซิฟลูออไรด์

XeO4 + XeF6 → XeOF4 + XeO3F2
XeO4 + 2XeF6 → XeO2F4 + 2 XeOF4

อ้างอิง

[แก้]
  1. Lide, David R. (1998). Handbook of Chemistry and Physics (87 ed.). Boca Raton, Florida: CRC Press. p. 494. ISBN 0-8493-0594-2.
  2. G. Gundersen; K. Hedberg; J. L.Huston (1970). "Molecular Structure of Xenon Tetroxide, XeO4". J. Chem. Phys. 52 (2): 812–815. Bibcode:1970JChPh..52..812G. doi:10.1063/1.1673060.
  3. Gunn, S. R. (May 1965). "The Heat of Formation of Xenon Tetroxide". Journal of the American Chemical Society. 87 (10): 2290–2291. doi:10.1021/ja01088a038.
  4. H.Selig, J. G. Malm, H. H. Claassen, C. L. Chernick, J. L. Huston (1964). "Xenon tetroxide – Preparation & Some Properties". Science. 143 (3612): 1322–3. Bibcode:1964Sci...143.1322S. doi:10.1126/science.143.3612.1322. JSTOR 1713238. PMID 17799234. S2CID 29205117.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)
  5. J. L. Huston; M. H. Studier; E. N. Sloth (1964). "Xenon tetroxide — Mass Spectrum". Science. 143 (3611): 1162–3. Bibcode:1964Sci...143.1161H. doi:10.1126/science.143.3611.1161-a. JSTOR 1712675. PMID 17833897. S2CID 28547895.