ซีนอนเตตรอกไซด์
| Xenon tetroxide | |
|---|---|
 |
 |
| ชื่อตาม IUPAC | Xenon tetraoxide Xenon(VIII) oxide |
| ชื่ออื่น | Xenon tetroxide Perxenic anhydride |
| เลขทะเบียน | |
| เลขทะเบียน CAS | [12340-14-6][CAS] |
| SMILES | |
| InChI | |
| ChemSpider ID | |
| คุณสมบัติ | |
| สูตรเคมี | XeO4 |
| มวลต่อหนึ่งโมล | 195.29 g mol−1 |
| ลักษณะทางกายภาพ | Yellow solid below −36°C |
| ความหนาแน่น | ? g cm−3, solid |
| จุดหลอมเหลว |
−35.9 °C, 237 K, -33 °F |
| จุดเดือด |
0 °C, 273 K, 32 °F |
| โครงสร้าง | |
| รูปร่างโมเลกุล | Tetrahedral[1] |
| Dipole moment | 0 D |
| อุณหเคมี | |
| Std enthalpy of formation ΔfH |
+153.5 kcal mol−1 [2] |
| Standard molar entropy S |
? J.K−1.mol−1 |
| ความอันตราย | |
| การจำแนกของ EU | Explosive (E) |
| สารประกอบอื่นที่เกี่ยวข้องกัน | |
| สารประกอบที่เกี่ยวข้อง | {{{OtherCompounds}}} |
| หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa | |
| สถานีย่อย:เคมี | |
ซีนอนเตตรอกไซด์ เป็นสารประกอบทางเคมีของซีนอนและออกซิเจนท มีสูตรโมเลกุลเป็น XeO4 ซึ่งเป็นสารประกอบที่เสถียรของก๊าซมีตระกูล เป็นผลึกของแข็งสีเหลืองที่มีความเสถียรต่ำกว่า −35.9 °C; เหนือจากอุณหภูมินั้นมันมีแนวโน้มที่จะระเบิดและสลายตัวเป็นธาตุซีนอนและออกซิเจน (O2)[3][4]
อิเล็กตรอนวาเลนซ์ทั้งแปดของซีนอนทำพันธะกับออกซิเจน และสถานะออกซิเดชันของอะตอมซีนอนคือ +8 ออกซิเจนเป็นองค์ประกอบเดียวที่สามารถทำให้ซีนอนมีค่าสถานะออกซิเดชันสูงที่สุดได้ แม้แต่ฟลูออรีนสามารถให้เพียงแค่ +6 (XeF6) สารประกอบซีนอนอายุสั้นอีกสองตัวที่มีสถานะออกซิเดชั่นเป็น +8, XeO3F2 และ XeO2F4 สามารถเข้าถึงได้โดยการทำปฏิกิริยาของซีนอนเตตรอกไซด์กับซีนอนเฮกซะฟลูออไรด์ ซึ่งสามารถตรวจสอบได้โดยแมสสเปกโตรเมทรี
การทำปฏิกิริยา[แก้]
ที่อุณหภูมิเหนือ −35.9 °C, ซีนอนเตตรอกไซด์มีแนวโน้มที่จะระเบิดและสลายตัวเป็นแก๊สซีนอนและออกซิเจนด้วย ΔH = −643 kJ/mol:
- XeO4 → Xe + 2 O2
ซีนอนเตตรอกไซด์สามารถละลายในน้ำได้เป็นกรดเพอร์เซเนตและโลหะอัลคาไลเป็นเกลือเพอร์เซเนต
- XeO4 + 2 H2O → H4XeO6
- XeO4 + 4 NaOH → Na4XeO6 + 2 H2O
ซีนอนเตตรอกไซด์ยังสามารถทำปฏิกิริยากับซีนอนเฮกซะฟลูออไรด์ได้ซีนอนออกซิฟลูออไรด์
- XeO4 + XeF6 → XeOF4 + XeO3F2
- XeO4 + 2XeF6 → XeO2F4 + XeOF4
อ้างอิง[แก้]
- ↑ G. Gundersen; K. Hedberg; J. L.Huston (1970). "Molecular Structure of Xenon Tetroxide, XeO4". J. Chem. Phys. 52 (2): 812–815. doi:10.1063/1.1673060.
- ↑ Gunn, S. R. (May 1965). "The Heat of Formation of Xenon Tetroxide". Journal of the American Chemical Society. 87 (10): 2290–2291. doi:10.1021/ja01088a038.
- ↑ H.Selig , J. G. Malm , H. H. Claassen , C. L. Chernick , J. L. Huston (1964). "Xenon tetroxide -Preparation + Some Properties". Science. 143 (3612): 1322–3. doi:10.1126/science.143.3612.1322. JSTOR 1713238. PMID 17799234.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
- ↑ J. L. Huston; M. H. Studier; E.N. Sloth (1964). "Xenon tetroxide - Mass Spectrum". Science. 143 (3611): 1162–3. doi:10.1126/science.143.3611.1161-a. JSTOR 1712675. PMID 17833897.