ซอยล์มอยซ์เจอร์แอคทีฟพาสซีฟ

Soil Moisture Active Passive
	ภาพโดยศิลปินของยานอวกาศซอยล์มอยซ์เจอร์แอคทีฟพาสซีฟ
ประเภทภารกิจ	การสังเกตโลก
ผู้ดำเนินการ	นาซา
COSPAR ID	2015-003A
SATCAT no.	40376
เว็บไซต์	smap.jpl.nasa.gov
ระยะภารกิจ	3 ปี (อย่างน้อย) ; Elapsed: 8 ปี 10 เดือน 4 วัน
ข้อมูลยานอวกาศ
ผู้ผลิต	Jet Propulsion Laboratory
มวลขณะส่งยาน	944 kg
มวลบรรทุก	79 kg
ขนาด	1.5 x 0.9 x 0.9 m
กำลังไฟฟ้า	1450 watts
เริ่มต้นภารกิจ
วันที่ส่งขึ้น	31 January 2015, 14:22 UTC
จรวดนำส่ง	Delta II 7320-10C
ฐานส่ง	Vandenberg, SLC-2W
ผู้ดำเนินงาน	United Launch Alliance
เริ่มปฎิบัติงาน	สิงหาคม 2015

ซอยล์มอยซ์เจอร์แอคทีฟพาสซีฟ (อังกฤษ: Soil Moisture Active Passive, SMAP) เป็นดาวเทียมตรวจสอบสิ่งแวดล้อมของนาซาปล่อยเมื่อวันที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2558 เป็นหนึ่งในดาวเทียมสังเกตการณ์โลกดวงแรกที่พัฒนาโดยนาซาเพื่อตอบสนองต่อการสำรวจรายทศวรรศของสภาวิจัยแห่งชาติ^[4]^[5]

นาซาทำการลงทุนทั้งหมด 916 ล้านดอลลาร์สหรัฐสำหรับ ออกแบบ พัฒนา ปล่อย และการดำเนินงาน^[6]

ภาพรวมภารกิจ[แก้]

SMAP ใช้เพื่อวัดความชื้นในพื้นดินและสถานะการละลายน้ำแข็ง การวัดพื้นผิวของ SMAP จะทำงานร่วมกับแบบจำลองทางอุทกวิทยาเพื่อสรุปสภาพความชื้นในดินในแถบราก การวัดเหล่านี้ทำให้ผู้ใช้สามารถนำไป:

ทำความเข้าใจกระบวนการที่เชื่อมต่อกันระหว่างน้ำบนพื้นดิน พลังงาน และวัฏจักรคาร์บอน
คาดเดาการไหลของน้ำและพลังงานบนพื้นดิน
หาปริมาณการไหบของคาร์บอนสุทธิในภูมิประเทศเหนือ
พัฒนาฝีมือในการพยากรณ์อากาศและสภาพภูมิอากาศ
พัฒนาความสามารถในการพยากรณ์น้ำท่วมและการตรวจสอบภัยแล้งให้ดีขึ้น

การสำรวจของ SMAP ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามปีหลังจากการปล่อยในการเก็บข้อมูล เชื้อเพลิงจรวด 81 กิโลกรัมที่ขนไปด้วยน่าจะทำให้ภารกิจนี้ทำงานได้ยาวนานกว่าอายุที่ออกแบบไว้ ได้มีการนำข้อมูลไปใช้ในการตรวจสอบ วิทยาศาสตร์ และโครงการประยุกต์อย่างครอบคลุมแล้ว และข้อมูลทั้งหมดถูกเปิดให้เป็นสาธารณะทางศูนย์เก็บข้อมูลของนาซา

อ้างอิง[แก้]

↑ "สำเนาที่เก็บถาวร" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-08-29. สืบค้นเมื่อ 2020-09-28.
↑ "NASA SMAP "Here I go!!!!"". NASA/Jet Propulsion Laboratory. 31 January 2015. สืบค้นเมื่อ 31 January 2015.
↑ Ray, Justin (16 July 2012). "NASA gives the Delta 2 rocket a new lease on life". Spaceflight Now. สืบค้นเมื่อ 17 July 2012.
↑ O'Neill, Peggy; และคณะ (2010). The NASA Soil Moisture Active Passive (SMAP) Mission: Overview. 30th IEEE International Geoscience and Remote Sensing Symposium. 25-30 July 2010. Honolulu, Hawaii. NASA. hdl:2060/20110015242.
↑ "Decadal Survey". NASA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 August 2009.
↑ "Soil Moisture Active Passive Launch" (PDF). January 2015. สืบค้นเมื่อ 20 February 2020. บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ

[1] "สำเนาที่เก็บถาวร" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-08-29. สืบค้นเมื่อ 2020-09-28.

[tweet_liftoff-2] "NASA SMAP "Here I go!!!!"". NASA/Jet Propulsion Laboratory. 31 January 2015. สืบค้นเมื่อ 31 January 2015.

[3] Ray, Justin (16 July 2012). "NASA gives the Delta 2 rocket a new lease on life". Spaceflight Now. สืบค้นเมื่อ 17 July 2012.

[4] O'Neill, Peggy; และคณะ (2010). The NASA Soil Moisture Active Passive (SMAP) Mission: Overview. 30th IEEE International Geoscience and Remote Sensing Symposium. 25-30 July 2010. Honolulu, Hawaii. NASA. hdl:2060/20110015242.

[5] "Decadal Survey". NASA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 August 2009.

[NASA-6] "Soil Moisture Active Passive Launch" (PDF). January 2015. สืบค้นเมื่อ 20 February 2020. บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]