ชำมะเลียง
หน้าตา
ชำมะเลียง | |
---|---|
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
อาณาจักร: | Plantae |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiospermae |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
อันดับ: | Sapindales |
วงศ์: | Sapindaceae |
สกุล: | Lepisanthes |
สปีชีส์: | L. fruticosa |
ชื่อทวินาม | |
Lepisanthes fruticosa (Roxb.) Leenh., 1969 |
ชำมะเลียง (อังกฤษ: Luna nut; ชื่อวิทยาศาสตร์: Lepisanthes fruticosa) หรือ พุมเรียง ภาคเหนือเรียกผักเต้า มะเถ้า ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเรียกมะเกียง หวดข้าใหญ่ จังหวัดตราดเรียกโคมเรียง เป็นไม้ยืนต้นที่พบได้ทั่วประเทศไทยและเป็นพืชท้องถิ่นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ใบประกอบแบบขนนก ใบย่อยเรียวยาว มีสีเขียวตลอดทั้งปี ดอกออกเป็นช่อที่กิ่งและต้น ดอกสีม่วง ติดผลช่วงกุมภาพันธ์ถึงเมษายน ผลกลมออกเป็นช่อ เมื่ออ่อนสีม่วง รสฝาด พอแก่เปลี่ยนเป็นสีดำ รสหวานอ่อน ๆ
ประโยชน์
[แก้]นิยมกินเป็นผลไม้สด ใช้แก้โรคท้องเสียในเด็ก ทำน้ำผลไม้ ยอดอ่อนใช้เป็นผักจิ้มน้ำพริก รากเป็นยาแก้ไข้ แก้ร้อนใน แก้ไข้เหนือ แก้ท้องผูก แก้ไข้สันนิบาต แก้เลือดกำเดาไหล แก้ไข้พิษ แก้ท้องเสีย แก้ไข้กาฬ ผลถ้ารับประทานมากไปทำให้ท้องผูก
อ้างอิง
[แก้]- นิดดา หงส์วิวัฒน์ และทวีทอง หงส์วิวัฒน์. ชำมะเลียง ใน ผลไม้ 111 ชนิด: คุณค่าอาหารและการกิน. กทม. แสงแดด. 2550 หน้า 67
- เศรษฐมันต์ กาญจนกุล. ชำมะเลียง ใน ผลไม้ในเมืองไทย. กทม. เศรษฐศิลป์. 2555 หน้า 35
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ชำมะเลียง
- ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Lepisanthes fruticosa ที่วิกิสปีชีส์