จรวดวี-2

ขีปนาวุธ วี-2
แบบจำลองขีปนาวุธ วี-2
ชนิด	ขีปนาวุธ
แหล่งกำเนิด	ไรช์เยอรมัน
บทบาท
ประจำการ	1944–1952
ผู้ใช้งาน	ไรช์เยอรมัน สหราชอาณาจักร (หลังสงคราม) สหรัฐ (หลังสงคราม) สหภาพโซเวียต (หลังสงคราม)
ประวัติการผลิต
ผู้ออกแบบ	ศูนย์วิจัยกองทัพบกพีเนมุนด์
บริษัทผู้ผลิต	Mittelwerk GmbH
มูลค่า	100,000 RM January 1944, 50,000 RM March 1945
ช่วงการผลิต	16 March 1942- 1945 (Germany) some assembled post war.
ข้อมูลจำเพาะ
มวล	12,500 กิโลกรัม
ความยาว	14 เมตร
เส้นผ่าศูนย์กลาง	1.65 m (5 ft 5 in)
หัวรบ	1,000 kg (2,200 lb) Amatol
กลไกการจุดชนวน	ระเบิดเมื่อพุ่งชนเป้าหมาย
ความยาวระหว่างปลายปีก	3.56 m (11 ft 8 in)
จรวด	3,810 kg (8,400 lb) 75% ethanol/25% water 4,910 kg (10,820 lb) liquid oxygen
พิสัยปฏิบัติการ	320 กิโลเมตร
ความสูงปฏิบัติการ	88 km (55 mi) maximum altitude on long range trajectory, 206 km (128 mi) maximum altitude if launched vertically.
ความเร็ว	ความเร็วสูงสุด: 5,760 กิโลเมตร/ชั่วโมง ความเร็วขณะพุ่งชนเป้าหมาย: 2,880 กิโลเมตร/ชั่วโมง
ระบบนำวิถี	ใช้ไจโรสโคประบุทิศทาง
ฐานยิง	ฐานปล่อยขีปนาวุธ

V-2 (เยอรมัน: Vergeltungswaffe 2, ชื่อทางเทคนิค "อาวุธล้างแค้น 2") Aggregat-4 (A4) เป็นขีปนาวุธระยะสั้นที่ถูกพัฒนาขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองในประเทศเยอรมนีโดยมีเป้าหมายเฉพาะเจาะจงที่กรุงลอนดอนและต่อมาที่แอนต์เวิร์ป

โดยปกติจะเรียกว่าจรวด V-2, เป็นจรวดเชื้อเพลิงเหลว-ที่เป็นขีปนาวุธต่อสู้ขีปนาวุธที่มีพิสัยทำการในระยะไกล เป็นครั้งแรกของโลกและเป็นที่รู้จักครั้งแรกในฐานะที่เป็นสิ่งประดิษฐ์ของมนุษย์ที่จะเข้าสู่บริเวณพื้นที่รอบนอกอวกาศ มันเป็นต้นกำเนิดของจรวดสมัยใหม่, รวมทั้งผู้ที่นำมาใช้ในโครงการอวกาศโดยสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียต ในระหว่างผลพวงของสงครามโลกครั้งที่สองรัฐบาลอเมริกัน, โซเวียต, และอังกฤษทั้งหมดได้เข้าถึงจรวด V-2 ซึ่งการออกแบบทางเทคนิคนั้นได้ผลดีเช่นเดียวกับที่นักวิทยาศาสตร์เยอรมันที่เคยรับผิดชอบในการสร้างจรวดที่สามารถสร้างมันขึ้นมาใช้งานได้ผลจริง ๆ มาแล้ว,

จรวด V-2 ประสบความสำเร็จในการทดสอบครั้งแรกในวันที่ 3 ตุลาคม ค.ศ.1942 โดยถูกปล่อยจากแท่นทดสอบที่ 6 สนามบินพีเนมุนด์ในเยอรมนี

อ้างอิง

• Oberg, Jim. "'Space Power Theory". U.S. Air Force Space Command: Government Printing Office. p. 143. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-03. สืบค้นเมื่อ 2008-11-28. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |month= ถูกละเว้น (help) 24,000 fighters could have been produced instead of the inaccurate V-weapons.
• Harris, Arthur T (1995). Despatch on War Operations: 23rd February, 1942, to 8th May, 1945. p. xliii. ISBN 0-7146-4692-X. สืบค้นเมื่อ 2008-07-04. {{cite book}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help)
• King, Benjamin and Timothy J. Kutta (1998). Impact: The History of Germany's V-Weapons in World War II . (Alternately: Impact: An Operational History of Germany's V Weapons in World War II.) Rockville Centre, New York: Sarpedon Publishers, 1998. ISBN 1-885119-51-8, ISBN 1-86227-024-4. Da Capo Press; Reprint edition, 2003: ISBN 0-306-81292-4.