ค่ากึ่งกลางพิสัย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ค่ากึ่งกลางพิสัย (อังกฤษ: mid-range หรือ mid-extreme) เป็นการวัดแนวโน้มสู่ส่วนกลางอย่างหนึ่ง คำนวณจากมัชฌิมเลขคณิตระหว่างค่าสูงสุดกับค่าต่ำสุดของชุดข้อมูล นั่นคือ

ค่ากึ่งกลางชนิดนี้มีความอ่อนไหวสูงเนื่องจากใช้ข้อมูลเพียงสองค่า และไม่พิจารณาข้อมูลตัวอื่นๆ เลย ดังนั้นค่ากึ่งกลางพิสัยจึงหาที่ใช้ได้ยากในการวิเคราะห์ทางสถิติ

ตัวอย่าง[แก้]

กำหนดให้ชุดข้อมูลหนึ่งมีข้อมูลเป็น (6, 5, 6, 8, 2, 2, 3, 2, 4, 2, 7) ค่ากึ่งกลางพิสัยมีค่าเท่ากับ (8 + 2) / 2 = 10 / 2 = 5

และสำหรับชุดข้อมูล (1, 3, 5, 5, 40, 12, 7) ค่ากึ่งกลางพิสัยมีค่าเท่ากับ (40 + 1) / 2 = 41 / 2 = 20.5 ซึ่งสมาชิกแทบทุกตัวมีค่าน้อยกว่าค่ากึ่งกลางพิสัย เว้นแต่ค่าสูงสุด

ดูเพิ่ม[แก้]