คาเงมะ

คาเงมะ (ญี่ปุ่น: 陰間; โรมาจิ: Kagema) เป็นศัพท์ภาษาญี่ปุ่นที่ใช้หมายถึงผู้ให้บริการทางเพศวัยรุ่นชาย คาเงมะ มักกลายเป็นนักแสดงคาบูกิฝึกหัด (ซึ่งมักเป็นฝ่ายรับบริการทางเพศเอง) ทั้งลูกค้าชายและหญิงสามารถรับบริการคาเงมะ ได้ ลูกค้าชายมักร่วมเพศทางทวารหนักเป็นฝ่ายรุก^[1]^: 109 การใช้ปากกระทำอวัยวะเพศชายของกันและกันไม่ได้รับการกล่าวถึงในเอกสารยุคเอโดะ (ค.ศ. 1603–1867)^[1]^{: 121–122}

คาเงมะ ที่ไม่ได้สังกัดโรงละครคาบูกิสามารถได้รับการจ้างผ่านซ่องโสเภณีชายหรือโรงน้ำชาที่เฉพาะทางด้านการให้บริการคาเงมะ^[1]^: 69–72 ซึ่งอาจเรียกโรงน้ำชานั้นว่าคาเงมาจายะ (陰間茶屋, Kagemajaya, "โรงน้ำชาคาเงมะ) ค่าบริการคาเงมะ เรียกเก็บในอัตราที่สูงกว่าผู้ให้บริการทางเพศหญิงอื่นในระดับเดียวกัน^[1]^: 111 และกิจการสามารถสร้างความมั่งคั่งแก่คาเงมะ ได้ถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 19 แม้ต้องผ่านข้อจำกัดทางกฎหมายที่เพิ่มมากขึ้น ว่าความพยายามใด ๆ ที่ให้ผู้ให้บริการทางเพศ (ทั้งชายและหญิง) อยู่ในเขตเมืองที่กำหนดไว้นั้นผิดกฎหมาย และร้องขอให้ห้ามปรามความสัมพันธ์ข้ามชนชั้นซึ่งถูกมองว่าเป็นการทำให้โครงสร้างทางสังคมที่มีมาแต่ในอดีตเสียระบบ^[1]^{: 70–78, 132–134}

ผู้ให้บริการทางเพศหลายคนข้างต้น รวมถึงนักแสดงคาบูกิวัยเยาว์หลายคน เป็นแรงงานตามสัญญา (indentured servant) ขายตั้งแต่ยังเด็กแก่ช่องโสเภณีหรือโรงละคร ส่วนใหญ่ในสัญญา 10 ปี^[1]^{: 69, 134–135} ขึ้นอยู่กับความต้องการของลูกค้า คาเงมะ อาจเป็น ยาโร (ชายหนุ่ม), วากาชู (หนุ่มวัยรุ่น ราว 10–18 ปี) หรืออนนางาตะ (ชายแสดงเป็นหญิง)^[1]^: 90–92

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 ^1.6 Leupp, Gary P. (1997). Male Colors: The Construction of Homosexuality in Tokugawa Japan. University of California Press. ISBN 978-0-520-20900-8.

หนังสืออ่านเพิ่ม[แก้]

Bernard Faure "The Red Thread" 1998.

[Leupp-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 ^1.6 Leupp, Gary P. (1997). Male Colors: The Construction of Homosexuality in Tokugawa Japan. University of California Press. ISBN 978-0-520-20900-8.

[1]