คัตสึยะ โอนิซูกะ
คัตสึยะ โอนิซูกะ | |
---|---|
ชื่อจริง | ทาเกชิ โอนิซูกะ |
ฉายา | สแปงกี เค |
รุ่น | ฟลายเวท ซูเปอร์ฟลายเวท แบนตัมเวท |
ส่วนสูง | 173 เซนติเมตร |
เกิด | 12 มีนาคม พ.ศ. 2513 คิตะกีวชู , ประเทศญี่ปุ่น |
ชกทั้งหมด | 25 |
ชนะ | 24 |
ชนะน็อก | 17 |
แพ้ | 1 |
เสมอ | 0 |
คัตสึยะ โอนิซูกะ (ญี่ปุ่น: 鬼塚勝也; โรมาจิ: Onizuka Katsuya) อดีตนักมวยสากลแชมป์โลกชาวญี่ปุ่น เกิดเมื่อวันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2513 ที่เมืองคิตะกีวชู จังหวัดฟูกูโอกะ ประเทศญี่ปุ่น โดยมีชื่อเดิมว่า ทาเกชิ โอนิซูกะ (ญี่ปุ่น: 鬼塚たけし; โรมาจิ: Onizuka Takeshi)
ประวัติ[แก้]
โอนิซูกะ เป็นแชมป์โลกของสมาคมมวยโลก หรือ WBA ในรุ่นจูเนียร์แบนตัมเวท (115 ปอนด์) ในปี พ.ศ. 2535 หลังจากที่เขาทราย แกแล็คซี่ ซึ่งเป็นเจ้าของตำแหน่งเดิมได้สละตำแหน่งแขวนนวมไปแล้ว โดยได้แชมป์มาจากการชิงที่ว่าง ชนะคะแนน ถนอมศักดิ์ ศิษย์โบ๊เบ๊ นักมวยรองแชมป์โลก WBA อันดับ 2 ชาวไทยไป
โอนิซูกะ ถือเป็นนักมวยหน้าตาดี ประกอบกับได้ครองแชมป์โลกเส้นที่เขาทรายเคยครองมาก่อนอย่างยาวนานจนเป็นประวัติศาสตร์ จึงทำให้เป็นนักมวยยอดนิยมคนหนึ่งของประเทศญี่ปุ่น แต่ในระยะหลังโอนิซูกะเริ่มมีพฤติกรรมเหลวไหล มักหนีซ้อมอยู่บ่อย ๆ และไว้ผมยาวเลียนแบบไมเคิล แจ็กสัน นักร้องป็อปไอคอนชื่อดังชาวอเมริกัน จึงทำให้เสียตำแหน่งแชมป์โลก WBA ในการป้องกันแชมป์โลกภาคบังคับ โดยเป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอในยกที่ 9 ต่อ อี ฮย็อง-ช็อล นักมวยรองแชมป์โลก WBA อันดับ 1 ชาวเกาหลีใต้ ในปี พ.ศ. 2537 นับเป็นการแพ้การในชกมวยสากลครั้งแรกในชีวิต ต่อมาการแข่งขันเสร็จสิ้นโอนิซูกะได้ถูกส่งโรงพยาบาลเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บจากการชกโดยทันที ภายหลังพบว่ามีอาการบาดเจ็บที่จอตาด้านขวาส่งผลให้โอนิซูกะประกาศแขวนนวมเลิกชกมวยทันทีหลังการเสียแชมป์โลก
เกียรติประวัติ[แก้]
- แชมป์ประเทศญี่ปุ่นรุ่นจูเนียร์แบนตัมเวท (พ.ศ. 2533 – พ.ศ. 2534)
- ชิง (ที่ว่าง), 15 ตุลาคม 2533 ชนะทีเคโอ ชุงอิจิ นากาจิมะ (
ญี่ปุ่น) ยก 10 ที่ โครากูเอ็งฮอล มหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันครั้งที่ 1, 10 ธันวาคม 2533 ชนะคะแนน โทโมฮิโกะ โยโกยามะ (
ญี่ปุ่น) ที่ โครากูเอ็งฮอล มหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันครั้งที่ 2, 18 มีนาคม 2534 ชนะคะแนน ชุงอิจิ นากาจิมะ (
ญี่ปุ่น) ที่ โครากูเอ็งฮอล มหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันครั้งที่ 3, 17 มิถุนายน 2534 ชนะทีเคโอ ซูซุฮารุ คิตาซาวะ (
ญี่ปุ่น) ยก 5 ที่ โครากูเอ็งฮอล มหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- สละแชมป์
- ชิง (ที่ว่าง), 15 ตุลาคม 2533 ชนะทีเคโอ ชุงอิจิ นากาจิมะ (
- แชมป์โลก WBA รุ่นจูเนียร์แบนตัมเวท (พ.ศ. 2535 – พ.ศ. 2537)
- ชิง (ที่ว่าง), 10 เมษายน 2535 ชนะคะแนน ถนอมศักดิ์ ศิษย์โบ๊เบ๊ (
ไทย) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มโตเกียว มหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันครั้งที่ 1, 11 กันยายน 2535 ชนะทีเคโอ เค็นจิ มัตสึมูระ (
ญี่ปุ่น) ยก 5 ที่ สนามกีฬาต่อสู้ญี่ปุ่น มหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันครั้งที่ 2, 11 ธันวาคม 2535 ชนะคะแนน อาร์มันโด กัสโตร (
เม็กซิโก) ที่ อาริอาเกะคอลิเซียม มหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันครั้งที่ 3, 21 พฤษภาคม 2536 ชนะคะแนน อิม แจ-ชิน (
เกาหลีใต้) ที่ สนามกีฬาต่อสู้ญี่ปุ่น มหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันครั้งที่ 4, 5 พฤศจิกายน 2536 ชนะคะแนน ถนอมศักดิ์ ศิษย์โบ๊เบ๊ (
ไทย) ที่ อาริอาเกะคอลิเซียม มหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันครั้งที่ 5, 3 เมษายน 2537 ชนะคะแนน อี ซึง-คู (
เกาหลีใต้) ที่ สนามกีฬาแห่งชาติเรียวโงกุ มหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- เสียแชมป์, 18 กันยายน 2537 แพ้ทีเคโอ อี ฮย็อง-ช็อล (
เกาหลีใต้) ยก 9 ที่ สนามกีฬาในร่มแห่งชาติโยโยงิ มหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ชิง (ที่ว่าง), 10 เมษายน 2535 ชนะคะแนน ถนอมศักดิ์ ศิษย์โบ๊เบ๊ (
อ้างอิง[แก้]
- สถิติการชก boxrec.com (อังกฤษ)