ควีนนี นีวอลล์
 ควีนนี นีวอลล์ ในโอลิมปิกฤดูร้อน 1908 | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
|---|---|
| ชื่อเต็ม | ซีบิล เฟนตัน นีวอลล์ |
| ชื่อเล่น | ควีนนี |
| สัญชาติ | อังกฤษ |
| เกิด | 17 ตุลาคม ค.ศ. 1854 แฮร์ฮิลล์ ลิตเติลโบโรห์ โรชเดล |
| เสียชีวิต | 24 มิถุนายน ค.ศ. 1929 (74 ปี) เชลเทนแฮม กลอสเตอร์เชอร์ |
| กีฬา | |
| ประเทศ | .svg){kind=small} สหราชอาณาจักร |
| กีฬา | ยิงธนู |
| ประเภท | ดับเบิลเนชันแนลหญิง |
| สโมสร | ยิงธนูเชลเทนแฮม |
รายการเหรียญรางวัล | |
ซีบิล เฟนตัน นีวอลล์ (อังกฤษ: Sybil Fenton Newall; 17 ตุลาคม ค.ศ. 1854 – 24 มิถุนายน ค.ศ. 1929) หรือที่รู้จักกันในชื่อ ควีนนี นีวอลล์ (อังกฤษ: Queenie Newall) เป็นนักยิงธนูชาวสหราชอาณาจักร ผู้ซึ่งได้รับรางวัลเหรียญทองจากโอลิมปิกฤดูร้อน 1908 ที่กรุงลอนดอน ซึ่งในขณะนั้นเธอมีอายุ 53 ปี นับเป็นนักกีฬาหญิงเหรียญทองที่มีอายุมากที่สุดของการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก แล้วสหราชอาณาจักรก็ไม่ได้เหรียญทองจากนักกีฬายิงธนูหญิงอีกเลย จนถึงโอลิมปิกฤดูร้อน 2004 ทั้งนี้ เธอเข้าร่วมสโมสรยิงธนูเชลเทนแฮมใน ค.ศ. 1905 และครองแชมป์แห่งชาติสามสมัย ซึ่งได้แก่ ค.ศ. 1911, ค.ศ. 1912 และ ค.ศ. 1914
ประวัติ
[แก้]นีวอลล์เกิดที่คฤหาสน์ของพ่อเธอในโรชเดล ณ วันที่ 17 ตุลาคม ค.ศ. 1854 ใน ค.ศ. 1905 เธอร่วมกับมากาเร็ตน้องสาวของเธอได้เข้าร่วมสโมสรยิงธนูเชลเทนแฮมของท้องถิ่น โดยใน ค.ศ. 1907 เธอได้รับสี่รางวัลจากห้ารายการที่เธอเข้าแข่งขันในระดับภูมิภาค[1]
เธอได้มีส่วนรวมในการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 1908 ที่จัดขึ้น ณ ไวท์ซิตี กรุงลอนดอน ซึ่งได้รับการคาดหวังว่าจะเป็นผู้ชนะในรายการยิงธนูหญิง อลิซ เลกห์ เลือกที่จะไม่เข้าแข่งขันและเพื่อให้คู่แข่งหลักของควีนนี ซึ่งมีชื่อว่าลอตตี ดอด ได้เข้ารอบ[1] โดยผู้แข่งขันหญิงในสนามยิงธนูเป็นชาวอังกฤษทั้งสิ้น[2]
สภาพอากาศในการแข่งขันยิงธนูวันแรกที่ไวท์ซิตีสเตเดียมค่อนข้างแย่มาก จนถึงกับต้องหยุดการแข่งเมื่อถึงระดับหนึ่ง เมื่อจบการแข่งขันวันแรกควีนนีทำคะแนนตามหลังดอดที่สิบคะแนน ส่วนสภาพทางอากาศในวันที่สองดีขึ้นเป็นอย่างมาก และควีนนีสามารถทำคะแนนตามดอดได้ทัน ในที่สุดก็ชนะด้วยคะแนน 688 คะแนน โดยทำคะแนนนำดอด 46 คะแนนก่อนเสร็จสิ้นการแข่งขันซึ่งดอดได้รับเหรียญเงิน ชัยชนะครั้งนี้ส่งผลให้ควีนนีเป็นผู้หญิงที่มีอายุมากที่สุดที่ได้รับเหรียญทองโอลิมปิก เมื่อเธอมีอายุ 53 ปี กับอีก 275 วัน ที่ซึ่งสถิติยังคงอยู่เรื่อยมาจนถึง ค.ศ. 2012 [1][3]
ส่วนการแข่งขันชิงชนะเลิศแห่งชาติที่มีขึ้นในเวลาต่อมา นีวอลล์ได้เป็นฝ่ายพ่ายต่ออลิซ เลกห์ แต่แล้วเธอก็ชนะในรายการดังกล่าวใน ค.ศ. 1911 และยังคงทำไว้ได้ใน ค.ศ. 1912 [1] และเป็นฝ่ายชนะรายการดังกล่าวอีกครั้งใน ค.ศ. 1914[4] เธอยังคงเล่นกีฬาเรื่อยมาจนถึงช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง คะแนนสุดท้ายของเธอได้รับการบันทึกโดยสโมสรยิงธนูเชลเทนแฮมใน ค.ศ. 1928 จากนั้น เธอได้เสียชีวิตที่บ้านของเธอในเชลเทนแฮม ณ วันที่ 24 มิถุนายน ค.ศ. 1929[1]
หลังจากการแข่งขันโอลิมปิก 1908 ก็ไม่มีนักยิงธนูชาวอังกฤษได้รับเหรียญโอลิมปิกอีกเลยจนกระทั่ง อลิสัน วิลเลียมสัน ที่ซึ่งได้รับรางวัลเหรียญทองแดงในประเภทหญิงเดี่ยวของการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2004[5]
ชีวิตส่วนตัว
[แก้]ควีนนีเป็นลูกสาวของเฮนรี นีวอลล์ และมาเรีย เฟนตัน และเป็นลูกสาวคนโตในหมู่พี่น้องสิบคน พ่อของเธอเป็นพ่อค้าและเป็นเจ้าของบ้านในชนบทแฮร์ฮิลล์ และคฤหาสน์ในโอเวอร์อัลเดอเรย์ เชชเชอร์ ส่วนผู้เป็นตาของเธอมีชื่อว่าจอห์น เฟนตัน เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรสำหรับโรชเดลในการเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2375 และ พ.ศ. 2380 ควีนนีไม่เคยแต่งงาน และอาศัยอยู่ร่วมกับมากาเร็ตผู้เป็นน้องสาวของเธอในเชลเทนแฮมตลอดช่วงชีวิตของเธอ[1]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 Bancroft, James W. "Newall, Sybil Fenton [Queenie] (1854–1929)". Oxford Dictionary of National Biography. สืบค้นเมื่อ 6 June 2012.
- ↑ Greenberg, Stan (3 March 2011). "Female archery contestants". BBC History. สืบค้นเมื่อ 6 June 2012.
- ↑ "Talk of the Olympics; Redgrave: Video game almost killed my dream" (Subscription required). The Evening Standard. 17 August 2004. สืบค้นเมื่อ 6 June 2012.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Newall, Sybil (1854–1929)". Dictionary of Women Worldwide: 25,000 Women Through the Ages. 1 January 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (Subscription required)เมื่อ 2016-02-24. สืบค้นเมื่อ 6 June 2012.
- ↑ Gillon, Doug (19 August 2004). "Medals start to flow for Britain". The Herald. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (Subscription required)เมื่อ 2016-02-25. สืบค้นเมื่อ 6 June 2012.