ข้ามไปเนื้อหา

กีตาร์คลาสสิก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กีตาร์คลาสสิก
Classical guitar
ด้านหน้าและข้างของกีตาร์คลาสสิกสมัยใหม่
เครื่องสาย
Hornbostel–Sachs classification321.322–5
(Composite chordophone sounded by the bare fingers or fingernails)
คิดค้นเมื่อกีตาร์คลาสสิกสมัยใหม่ ถูกพัฒนาขึ้นในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 ในประเทศสเปน
ช่วงเสียง
เครื่องดนตรีที่เกี่ยวข้อง
นักดนตรี
กีตาร์คลาสสิกสมัยใหม่ (สมัยคริสต์ศตวรรษที่ 19) สร้างโดย มานูเอล เดอ โซโต อี โซลาเรส, เล่นโดย นักกีตาร์ชาวสเปน ราฟาเอล เซอราเล็ต (สังเกตลูกบิดจะตั้งฉากและอยู่ด้านหลังของหัว)

กีตาร์คลาสสิก (อังกฤษ: classical guitar บางครั้งเรียก classic guitar, nylon-string guitar หรีอ Spanish guitar) เป็นเครื่องดนตรีประเภทที่ดีดด้วยนิ้วมือ อาจมีพัฒนาการมาก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 15 จากเครื่องดนตรีที่เรียกว่า วิเวลา (vihuela) ซึ่งนิยมเล่นกันอย่างแพร่หลายในประเทศสเปน, ลูต และกีตาร์บาโรค[1] ข้อแตกต่างของกีตาร์คลาสสิกกับกีตาร์ชนิดอื่น คือ ขนาดของคอกีตาร์ หรือฟิงเกอร์บอร์ด (fingerboard) ที่มีขนาดที่กว้างกว่ากีตาร์ชนิดอื่น และสายที่ทำด้วยไนล่อน หรือที่เรียกกันว่าสายเอ็น เพราะแต่เดิมใช้สายที่ทำมาจากเอ็นของสัตว์ กีตาร์อีกประเภทหนึ่งที่มีรูปร่างใกล้เคียงกับกีตาร์คลาสสิก คือ กีตาร์ฟลาเมงโก (flamenco guitar)

กีตาร์คลาสสิกนั้นให้เสียงในโทนพริ้วไหว สำหรับผู้ที่มีความชำนาญในการเล่นแล้ว กีตาร์คลาสสิกจะสามารถบันดาลเสียงทุกเสียงที่จะประกอบกันให้เป็นเพลงที่ไพเราะจับใจได้อย่างสมบูรณ์ไม่ว่าจะเป็นท่วงทำนอง (melody), คอร์ด (chord), และเบสส์ (bass) ในการเล่นกีตาร์คลาสสิกนั้นผู้เล่นต้องใช้ความรู้ ความสามารถ และเทคนิคมากมายซึ่งในการฝึกหัดนั้นต้องใช้ทั้งเวลา และความพยายามอย่างสูง มันจึงกลายเป็นดาบสองคมไปเลยในบางครั้ง คือ แทนที่จะช่วยให้ท่านได้พบกับความซาบซึ้ง และแตกฉานทางดนตรี มันกลับทำให้ท่านท้อแท้หรือมีอคติกับดนตรี (คลาสสิก) ไปเลยก็ได้ กีตาร์คลาสสิกจึงจัดได้ว่ามีความสมบูรณ์ในตัวมันเองจนมีผู้กล่าวว่าการเล่นกีตาร์คลาสสิกนั้นไม่ต่างอะไรไปกับการเล่นของวงออร์เคสต้าร์ขนาดย่อม ๆ เลยทีเดียว

ส่วนประกอบ

[แก้]

ส่วนประกอบที่สำคัญมีดังนี้

  • ส่วนหัว (head หรือ headstock) เป็นไม้มีรูเจาะเป็นช่องยาว 2 ช่องในช่องยาวนี้จะมีแกนสำหรับใส่สายกีตาร์ ส่วนใหญ่เป็นพลาสติก หรือวัสดุจำพวกกระดูกและงาช้าง(ซึ่งจะมีราคาแพง) หรือแม้แต่แกนเหล็ก มีปลายยื่นออกมาด้านหลังเป็นลูกบิด 6 อัน ลูกบิดจะตั้งฉากกับพื้นเมื่อวางกีตาร์คว่ำหน้าลงในแนวนอน
  • ส่วนคอ (neck) กีตาร์คลาสสิกนั้นจะมีคอที่ใหญ่กว่ากีตาร์อื่น ๆ ไม้ส่วนคอจะตรงและมีขนาดเท่ากันตั้งแต่สวนบนสุดถึงล่างสุดของคอ จำนวนเฟรต ถ้านับจากจุดต่อลำตัวจะมี 12 เฟรต บริเวณฟิงเกอร์บอร์ต (fingerborad) จะมีจุดบอกตำแหน่งเฟรตบริเวณสันคอกีตาร์แทนที่จะอยู่บนฟิงเกอร์บอร์ตเหมือนกีตาร์ทั่วไป
  • ลำตัว (body) เป็นส่วนที่ยึดติดกับคอกีตาร์ ตั้งแต่เฟรตที่ 12 เข้ามาในกล่องเสียง (sound box) มีลักษณะเรียบด้านหน้า มีรูกลมเป็นโพรงเสียงอยู่ต่อจากด้านล่างสุดของคอส่วนล่างของโพรงเสียงจะมีบริดจ์ (bridge) ที่ยึดสายกีตาร์ไว้กับลำตัวด้านหน้า

ข้อสังเกต กีตาร์คลาสสิกโดยมากจะใช้สายไนลอน สายเบส (4,5,6) จะเป็นสายที่พันด้วยเส้นโลหะเล็ก ๆ เช่น ทองแดง บรอนส์ ฯลฯ

อ้างอิง

[แก้]
  1. "SEGOVIA, Andres: 1950s American Recordings, Vol. 4". Graham Wade. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-01-25. สืบค้นเมื่อ 2021-07-08.