การเหน็บแนม
การเหน็บแนม (อังกฤษ: sarcasm) เป็นการใช้ถ้อยคำถากถางหรือแดกดันเพื่อล้อเลียนหรือเยาะเย้ยบุคคลหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ซึ่งมักเป็นไปอย่างรุนแรงเพื่อสร้างความตลกขบขัน[1] โดยมักพบได้ชัดในการพูดมากกว่าการเขียน และมักแยกความแตกต่างออกจากถ้อยคำปกติได้โดยสังเกตจากการใช้น้ำเสียงขณะพูด[2] หรือการแสดงความคิดเห็นโดยการแฝงนัยในเชิงไม่สมเหตุสมผลหรือไม่สอดคล้องกันเมื่อเทียบกับความเป็นจริง ซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วการเหน็บแนมจะขึ้นอยู่กับแต่ละบริบท[3]
การเหน็บแนมกับการแฝงนัย[แก้]
การเหน็บแนม (การล้อเลียนหรือเยาะเย้ยอย่างรุนแรง) มักจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับการแฝงนัยด้วยถ้อยคำ (การใช้ถ้อยคำเพื่ออธิบายเหตุการณ์ในลักษณะที่ตรงกันข้ามกับความเป็นจริง) และทั้งสององค์ประกอบนี้มักจะใช้ควบคู่กัน แต่อย่างไรก็ตาม การเหน็บแนมไม่จำเป็นต้องมีการแฝงนัยเสมอไป และทั้งสององค์ประกอบนี้ก็สามารถใช้ได้โดยไม่จำเป็นต้องมีอีกองค์ประกอบหนึ่งเข้ามาเกี่ยวข้อง[4]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Definition of SARCASM". www.merriam-webster.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-09-23.
- ↑ "Irony". Dictionary.com.
The distinctive quality of sarcasm is present in the spoken word and manifested chiefly by vocal inflection, whereas satire and irony arising originally as literary and rhetorical forms, are exhibited in the organization or structuring of either language or literary material.
- ↑ Campbell, JD. (2012). Investigating Components of Sarcastic Context. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 24, 2021.
The findings ... show that the target sentences, when presented in isolation, were not seen as being conventionally sarcastic in nature. These same target sentences, however, when surrounded by contextual information provided by the participants asked to create a sarcastic context, were later coded as being sarcastic by a naïve rater.
- ↑ "Exploring the Difference Between Irony and Sarcasm".