กล้องโทรทรรศน์แบบเค็พเพลอร์
กล้องโทรทรรศน์แบบเค็พเพลอร์ (เยอรมัน: Kepler-Fernrohr) เป็นกล้องโทรทรรศน์หักเหแสงประเภทหนึ่ง
ประวัติการคิดค้น[แก้]
ใน ปี ค.ศ. 1611 โยฮันเนิส เค็พเพลอร์ ได้เสนอวิธีการประดิษฐ์กล้องโทรทรรศน์โดยใช้เลนส์นูนเป็นเลนส์ใกล้ตา แต่เขาไม่ได้สร้างมันขึ้นมาด้วยตัวเอง[1] จากนั้นใน ปี ค.ศ. 1615 คริสท็อฟ ไชเนอร์ จึงได้สร้างกล้องโทรทรรศน์ตามที่เค็พเพลอร์ออกแบบไว้ขึ้นมาจริง และใช้ในการสังเกตการณ์ทางดาราศาสตร์[1]
โครงสร้าง[แก้]
ทั้งเลนส์ใกล้วัตถุและเลนส์ใกล้ตาต่างใช้เป็นเลนส์นูนทั้งคู่
แม้ว่าภาพที่ได้จะกลับด้าน แต่ขอบเขตการมองเห็นจะไม่แคบเมื่อเทียบกับในกล้องโทรทรรศน์แบบกาลิเลโอ แม้ว่าจะเพิ่มกำลังขยายขึ้นก็ตาม[1] เมื่อใช้เป็นกล้องโทรทรรศน์ในทางดาราศาสตร์ การที่ภาพกลับหัวไม่ใช่ข้อเสีย เนื่องจากสามารถปรับภาพให้ตั้งตรงได้โดยการใส่ปริซึม จึงใช้กันอย่างแพร่หลายในกล้องโทรทรรศน์ภาคพื้นดิน
เทียบกับกล้องโทรทรรศน์แบบอื่น[แก้]
เมื่อขนาดของกล้องโทรทรรศน์เพิ่มขึ้น เลนส์ใกล้วัตถุก็หนาขึ้นและอัตราการส่องผ่านก็ยิ่งลดลง ดังนั้น ในกล้องโทรทรรศน์ขนาดใหญ่นิยมใช้กล้องโทรทรรศน์แบบนิวตันซึ่งเป็นกล้องโทรทรรศน์สะท้อนแสงมากกว่า
อ้างอิง[แก้]
- โชตาโร โยชิดะ "เลนส์กล้องโทรทรรศน์และการหักเหของแสงสำหรับดาราศาสตร์สมัครเล่น" เซบุนโด ชิงโกชะ ISBN 4-416-28908-1