ย
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
style|รูปพยัญชนะ
| ก | ข | ฃ | ค | ฅ | ฆ | ง | จ | ฉ | ช | ซ | ฌ | ญ | ฎ | ฏ | ฐ | ฑ | ฒ | ณ | ด | ต | ถ | ท | ธ | น | บ | ป | ผ | ฝ | พ | ฟ | ภ | ม | ย | ร | ล | ว | ศ | ษ | ส | ห | ฬ | อ | ฮ |ะ |–ั |า |–ํ |–ิ |' |"- |–ุ |–ู |เ |โ |ใ |ไ |–็ |–่ |–้ |–๊ |–๋ |–์ |–๎ |–ฺ |ๆ |๏ |๚ |๛ |┼ ย () เป็นพยัญชนะ ตัวที่ 34 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย ในลำดับถัดจาก ม (ม้า) และก่อนหน้า ร (เรือ) จัดอยู่ในกลุ่มอักษรต่ำ ในระบบไตรยางศ์ มีชื่อเรียกกำกับว่า “ย ยักษ์”
อักษร ย เป็นได้ทั้งพยัญชนะต้น ให้เสียง /j/ และพยัญชนะสะกด ให้เสียง /j/
รูปสระ ตัวยอ (ย) ยังสามารถใช้ประสมรูปสระ เอียะ และ เอีย
การประสมรูป[แก้]
การประสมรูป | ปรากฏ | ใช้เป็นสระ | สัทอักษรสากล |
---|---|---|---|
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + สระอี + ตัวยอ | เ–ีย | เอีย | /ia/ |
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + สระอี + ตัวยอ + วิสรรชนีย์ | เ–ียะ | เอียะ | /iaʔ/ |
วิธีเขียน[แก้]
เริ่มที่เขียนเป็นวงกลม จากนั้นลากเส้นลงล่าง แล้ววาด 1 ใน 4 ของวงกลม 2 ครั้ง ครั้งที่ 2 พลิกกลับด้าน จากนั้นลากเส้นลงล่างจนถึงเส้นบรรทัด แล้วลากเส้นไปทางขวา และสุดท้ายลากเส้นขึ้นไปข้างบน