ฝ
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
style|รูปพยัญชนะ
| ก | ข | ฃ | ค | ฅ | ฆ | ง | จ | ฉ | ช | ซ | ฌ | ญ | ฎ | ฏ | ฐ | ฑ | ฒ | ณ | ด | ต | ถ | ท | ธ | น | บ | ป | ผ | ฝ | พ | ฟ | ภ | ม | ย | ร | ล | ว | ศ | ษ | ส | ห | ฬ | อ | ฮ |ะ |–ั |า |–ํ |–ิ |' |"- |–ุ |–ู |เ |โ |ใ |ไ |–็ |–่ |–้ |–๊ |–๋ |–์ |–๎ |–ฺ |ๆ |๏ |๚ |๛ |┼ ฝ เป็นพยัญชนะ ตัวที่ 29 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย ในลำดับถัดจาก ผ และก่อนหน้า พ จัดอยู่ในกลุ่มอักษรสูง ในระบบไตรยางศ์ มีชื่อเรียกกำกับว่า "ฝ ฝา"
อักษร ฝ ในภาษาไทยปรากฏในตำแหน่งพยัญชนะต้น โดยใช้แทนเสียง [f] ไม่มีในตำแหน่งตัวสะกด
พจนานุกรมบางเล่มใช้ ฝ ถอดเสียง v ในคำศัพท์ที่มาจากภาษาอังกฤษ เพื่อให้เกิดความแตกต่างระหว่าง f, w และ v