ต
style|รูปพยัญชนะ
| ก | ข | ฃ | ค | ฅ | ฆ | ง | จ | ฉ | ช | ซ | ฌ | ญ | ฎ | ฏ | ฐ | ฑ | ฒ | ณ | ด | ต | ถ | ท | ธ | น | บ | ป | ผ | ฝ | พ | ฟ | ภ | ม | ย | ร | ล | ว | ศ | ษ | ส | ห | ฬ | อ | ฮ |ะ |–ั |า |–ํ |–ิ |' |"- |–ุ |–ู |เ |โ |ใ |ไ |–็ |–่ |–้ |–๊ |–๋ |–์ |–๎ |–ฺ |ๆ |๏ |๚ |๛ |┼ ต (เต่า) เป็นพยัญชนะตัวที่ 21 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย ในลำดับถัดจาก ด (เด็ก) และก่อนหน้า ถ (ถุง) จัดอยู่ในกลุ่มอักษรกลาง ในระบบไตรยางศ์ มีชื่อเรียกกำกับว่า “ต เต่า”
อักษร "ต" ตรงกับตัวเทวนาครี "त" และออกเสียงเดียวกันโดย ในภาษาไทยกลางและไทยใต้ทุกถิ่นเป็นได้ทั้งพยัญชนะต้นให้เสียง /t/ และพยัญชนะตัวสะกดให้เสียง /t̚/