J

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

J (เจ) เป็นอักษรละติน ในลำดับที่ 10 เป็นตัวอักษรตัวสุดท้ายที่ถูกเพิ่มเข้ามาในอักษรละติน

ชื่อเรียก[แก้]

  • ในภาษาอังกฤษ เรียกว่า "เจ" (ออกเสียง [dʒeɪ] ซึ่งใกล้เคียงกับคำว่า เจ)
  • ในภาษาสเปน เรียกว่า "โฆตา" ออกเสียง ['xo.ta] (หรือ "โฮตา" ออกเสียง ['ho.ta] ในบางภาษาถิ่น) เช่น คำว่า juan ออกเสียงว่า /ฆวน/ หรือ /ฮวน/
  • ในภาษาเยอรมัน เรียกว่า "ยอท" (Jott) ออกเสียงใกล้เคียงกับ ย.ยักษ์ ในภาษาไทย เช่น คำว่า Jahn ออกเสียงว่า /ยาน/
  • ในภาษาฝรั่งเศส เรียกว่า "ฌี"
  • ในภาษาอิตาลี เรียกว่า "อีลุงกา" (J เป็นอักษรละตินที่ไม่มีใช้ในภาษาอิตาลี)

ประวัติ[แก้]

J เดิมเป็นตัวอักษรใหญ่ (capital) ของ I

ความหมาย[แก้]

  • ในทางดาราศาสตร์ J เป็นสัญลักษณ์แทน ดาวพฤหัส (Jupiter)
  • ภาษาเจ เป็นภาษาโปรแกรมในทางคอมพิวเตอร์
  • j เป็นสัญลักษณ์ คู่กับ i สำหรับจำนวนเชิงซ้อน
  • J เป็นสัญลักษณ์ของ จูล หน่วยพลังงานในทางฟิสิกส์
  • เครื่องยนต์ JZ เป็นเครื่องยนต์ที่พัฒนาโดยโตโยต้า ในประเทศไทยบางครั้งเรียกย่อว่า เครื่องเจ

อ้างอิง[แก้]

  • "J" Oxford English Dictionary, 2nd edition (1989); Merriam-Webster's Third New International Dictionary of the English Language, Unabridged (1993); "dee", op. cit.

ดูเพิ่ม[แก้]

อักษร J ที่ประกอบกับอักษรละตินตัวอื่น
JA JB JC JD JE JF JG JH JI JJ JK JL JM JN JO JP JQ JR JS JT JU JV JW JX JY JZ
AJ BJ CJ DJ EJ FJ GJ HJ IJ JJ KJ LJ MJ NJ OJ PJ QJ RJ SJ TJ UJ VJ WJ XJ YJ ZJ