ไช่ หยั่นหมิง
ไช่ หยั่นหมิง | |
---|---|
เกิด | ค.ศ. 1957 (อายุ 66–67 ปี) เขตต้าทง, ไทเป, ประเทศไต้หวัน |
สัญชาติ | ชาวไต้หวัน |
อาชีพ | นักธุรกิจ |
ตำแหน่ง | ประธานบริษัท Want Want China |
คู่สมรส | แต่งงาน |
บุตร | ลูกชาย 2 คน |
ไช่ หยั่นหมิง (จีน: 蔡衍明; พินอิน: Cài Yǎnmíng) เกิดเมื่อปี ค.ศ. 1957 เป็นนักธุรกิจชาวไต้หวัน ประธานบริษัท Want Want China[2] ผู้ผลิตเค้กข้าวและนมรายใหญ่ของจีนและไต้หวัน เคยเป็นบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดของไต้หวันเมื่อ ค.ศ. 2017[3]
ประวัติ[แก้]
ไช่เกิดเมื่อปี ค.ศ. 1957[4] ในเขตต้าทง กรุงไทเป เป็นบุตรของนายไช อาชื่อ ผู้ก่อตั้งธุรกิจอาหารกระป๋องในปี ค.ศ. 1962[5]
ไช่เข้าดูแลกิจการต่อจากบิดาในปี ค.ศ. 1987 และเปลี่ยนชื่อเป็นบริษัท Want Want[4] กิจการขยายใหญ่จนมีทรัพย์สินมากถึง 5.9 พันล้านดอลลาร์สหรัฐในเดือนมกราคม ค.ศ. 2017[1]
เนื่องจากธุรกิจมีความเกี่ยวข้องกับการค้าในจีนแผ่นดินใหญ่อยู่มาก ไช่จึงมีแนวคิดสนับสนุนการรวมประเทศจีนกับไต้หวัน[6] โดยเชื่อว่าจะเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว[7]
ชีวิตส่วนตัว[แก้]
ไช่อาศัยอยู่ในเมืองเซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน บุตรชายคนโตดูแลกิจการสถานีโทรทัศน์และหนังสือพิมพ์ของครอบครัว ส่วนบุตรชายคนเล็กเป็นประธานเจ้าหน้าที่ปฏิบัติการของเครือบริษัท ไช่เป็นพุทธศาสนิกชน[8]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "Forbes profile: Tsai Eng-Meng". Forbes. สืบค้นเมื่อ 29 August 2020. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่สมเหตุสมผล มีนิยามชื่อ "Forbes" หลายครั้งด้วยเนื้อหาต่างกัน - ↑ "Archived copy". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มกราคม 2015. สืบค้นเมื่อ 17 มกราคม 2015.
{{cite web}}
: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์) - ↑ "Want Want's Tsai ranks as richest man in Taiwan | Economics | FOCUS TAIWAN - CNA ENGLISH NEWS". Focustaiwan.tw. สืบค้นเมื่อ 2017-01-23.
- ↑ 4.0 4.1 "中国旺旺 - 中国旺旺". Want-want.com. 2015-03-01. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-02-02. สืบค้นเมื่อ 2017-01-23.
- ↑ "Billionaire's Media Push Tests The Toughness Of A Taiwan "Strawberry"". Forbes.com. สืบค้นเมื่อ 2017-01-23.
- ↑ Aspinwall, Nick. "Taiwan Shaken by Concerns Over Chinese Influence in Media, Press Freedom". thediplomat.com. The Diplomat. สืบค้นเมื่อ 26 July 2019.
- ↑ Higgins, Andrew. "Tycoon prods Taiwan closer to China". www.washingtonpost.com. The Washington Post. สืบค้นเมื่อ 26 July 2019.
- ↑ https://www.lotus-happiness.com/10-buddhist-billionaires-asia/