ไช่ หยั่นหมิง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไช่ หยั่นหมิง
เกิดค.ศ. 1957 (อายุ 66–67 ปี)
เขตต้าทง, ไทเป, ประเทศไต้หวัน
สัญชาติชาวไต้หวัน
อาชีพนักธุรกิจ
ตำแหน่งประธานบริษัท Want Want China
คู่สมรสแต่งงาน
บุตรลูกชาย 2 คน

ไช่ หยั่นหมิง (จีน: 蔡衍明; พินอิน: Cài Yǎnmíng) เกิดเมื่อปี ค.ศ. 1957 เป็นนักธุรกิจชาวไต้หวัน ประธานบริษัท Want Want China[2] ผู้ผลิตเค้กข้าวและนมรายใหญ่ของจีนและไต้หวัน เคยเป็นบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดของไต้หวันเมื่อ ค.ศ. 2017[3]

ประวัติ[แก้]

ไช่เกิดเมื่อปี ค.ศ. 1957[4] ในเขตต้าทง กรุงไทเป เป็นบุตรของนายไช อาชื่อ ผู้ก่อตั้งธุรกิจอาหารกระป๋องในปี ค.ศ. 1962[5]

ไช่เข้าดูแลกิจการต่อจากบิดาในปี ค.ศ. 1987 และเปลี่ยนชื่อเป็นบริษัท Want Want[4] กิจการขยายใหญ่จนมีทรัพย์สินมากถึง 5.9 พันล้านดอลลาร์สหรัฐในเดือนมกราคม ค.ศ. 2017[1]

เนื่องจากธุรกิจมีความเกี่ยวข้องกับการค้าในจีนแผ่นดินใหญ่อยู่มาก ไช่จึงมีแนวคิดสนับสนุนการรวมประเทศจีนกับไต้หวัน[6] โดยเชื่อว่าจะเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว[7]

ชีวิตส่วนตัว[แก้]

ไช่อาศัยอยู่ในเมืองเซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน บุตรชายคนโตดูแลกิจการสถานีโทรทัศน์และหนังสือพิมพ์ของครอบครัว ส่วนบุตรชายคนเล็กเป็นประธานเจ้าหน้าที่ปฏิบัติการของเครือบริษัท ไช่เป็นพุทธศาสนิกชน[8]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 "Forbes profile: Tsai Eng-Meng". Forbes. สืบค้นเมื่อ 29 August 2020. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่สมเหตุสมผล มีนิยามชื่อ "Forbes" หลายครั้งด้วยเนื้อหาต่างกัน
  2. "Archived copy". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มกราคม 2015. สืบค้นเมื่อ 17 มกราคม 2015.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
  3. "Want Want's Tsai ranks as richest man in Taiwan | Economics | FOCUS TAIWAN - CNA ENGLISH NEWS". Focustaiwan.tw. สืบค้นเมื่อ 2017-01-23.
  4. 4.0 4.1 "中国旺旺 - 中国旺旺". Want-want.com. 2015-03-01. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-02-02. สืบค้นเมื่อ 2017-01-23.
  5. "Billionaire's Media Push Tests The Toughness Of A Taiwan "Strawberry"". Forbes.com. สืบค้นเมื่อ 2017-01-23.
  6. Aspinwall, Nick. "Taiwan Shaken by Concerns Over Chinese Influence in Media, Press Freedom". thediplomat.com. The Diplomat. สืบค้นเมื่อ 26 July 2019.
  7. Higgins, Andrew. "Tycoon prods Taiwan closer to China". www.washingtonpost.com. The Washington Post. สืบค้นเมื่อ 26 July 2019.
  8. https://www.lotus-happiness.com/10-buddhist-billionaires-asia/