เส้นรอบรูป

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เส้นรอบรูปคือขอบเขตของรูปร่าง หรือความยาวขอบเขตของรูปร่างนั้น
เมื่อเส้นผ่านศูนย์กลางของรูปวงกลมเท่ากับหนึ่งหน่วย เส้นรอบรูปจะเท่ากับ π หน่วย ซึ่งเป็นระยะทางที่รูปวงกลมกลิ้งไปได้หนึ่งรอบ

เส้นรอบรูป หมายถึงเส้นทางปิดที่ล้อมรอบพื้นที่หนึ่ง คำนี้อาจใช้อ้างถึงเส้นทางหรือความยาวของเส้นทางนั้น ซึ่งก็คือความยาวรอบรูปของรูปร่างชนิดใดชนิดหนึ่ง นอกจากนี้เส้นรอบรูปของรูปวงกลมเรียกว่าเส้นรอบวง

P=33.57(7.50+4.40)

สูตรเส้นรอบรูป[แก้]

เส้นรอบรูปของรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสนี้ยาวเท่ากับ 8 หน่วย
รูปร่าง สูตรเส้นรอบรูป ตัวแปร
รูปวงกลม r = รัศมีของรูปวงกลม
D = เส้นผ่านศูนย์กลางของรูปวงกลม
รูปวงรี a, b = กึ่งแกนของรูปวงรี
รูปสามเหลี่ยม a, b, c = ความยาวของด้านทั้งสาม
รูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส l = ความยาวของด้านใดด้านหนึ่ง
รูปสี่เหลี่ยมมุมฉาก l = ความยาว, w = ความกว้าง
รูปสี่เหลี่ยมด้านขนาน a, b = ความยาวของด้านจากจุดยอดจุดหนึ่ง
รูปหลายเหลี่ยมด้านเท่า n = จำนวนด้านของรูปหลายเหลี่ยม
a = ความยาวของด้านใดด้านหนึ่ง
รูปหลายเหลี่ยมปรกติ
(ด้านเท่ามุมเท่า)
n = จำนวนด้านของรูปหลายเหลี่ยม
b = ระยะห่างระหว่างจุดศูนย์กลางกับจุดยอดจุดหนึ่ง
รูปหลายเหลี่ยมทั่วไป = ความยาวของด้านที่ i ของรูป n เหลี่ยม (ตั้งแต่ 1 ถึง n)

เส้นรอบรูปเกี่ยวกับระยะทางรอบรูปของรูปร่างอย่างใดอย่างหนึ่ง เส้นรอบรูปสำหรับรูปร่างทั่วไปสามารถคำนวณเป็นเส้นทางด้วย เมื่อ L เป็นความยาวของเส้นทาง และ ds คือส่วนของเส้นตรงกณิกนันต์ (ขนาดเล็กมากและมีจำนวนเป็นอนันต์) ทั้งสองอย่างนี้ต้องถูกแทนที่ด้วยรูปแบบทางพีชคณิตอื่นเพื่อให้สามารถหาคำตอบได้ เป็นสัญกรณ์ขั้นสูงของเส้นรอบรูป ซึ่งรวมถึงไฮเพอร์เซอร์เฟซ (hypersurface) ที่ล้อมรอบปริมาตรในปริภูมิแบบยูคลิด n มิติ พบได้ในทฤษฎีของเซตกัชชอปโปลี (Caccioppoli set)