เรซอ แอซีมี
เรซอ แอซีมี | |
|---|---|
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสงคราม รัฐจักรพรรดิของอิหร่าน | |
| ดำรงตำแหน่ง 13 กันยายน ค.ศ. 1971 – 31 ธันวาคม ค.ศ. 1978[ก] | |
| นายกรัฐมนตรี | แอมีร์แอบบอส โฮเวย์ดา แจมชีด ออมูซกอร์ แจอ์แฟร์ แชรีฟเอมอมี โกลอมเรซอ แอซฮอรี |
| ก่อนหน้า | แอแซโดลลอฮ์ แซนีอี |
| ถัดไป | แจอ์แฟร์ แชแฟแฆต |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 31 ตุลาคม ค.ศ. 1912 เตหะราน อิหร่านกอญัร |
| เสียชีวิต | 27 มิถุนายน ค.ศ. 2003 (90 ปี) ปารีส ฝรั่งเศส |
| ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
| สังกัด | กองทัพจักรวรรดิอิหร่าน |
| ประจำการ | ค.ศ. 1928–1979 |
| ยศ | พลเอก |
| ก. ^ โกลอมเรซอ แอซฮอรี รักษาการรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสงครามระหว่างวันที่ 6–22 พฤศจิกายน ค.ศ. 1978 | |
เรซอ แอซีมี (เปอร์เซีย: رضا عظیمی) เป็นนักการเมืองและทหารชาวอิหร่าน ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสงคราม (หรือกระทรวงกลาโหม) ในคณะรัฐมนตรีของแอมีร์แอบบอส โฮเวย์ดา และผู้บัญชาการทหารของอิหร่าน นอกจากนี้เขายังเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสงครามในหลายรัฐบาล เป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงของอิหร่านคนหนึ่ง และยังเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของพระเจ้าชาห์อีกด้วย[1]
ประวัติ[แก้]
เรซอ แอซีมี เกิดเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม ค.ศ. 1912 (หรือในปี ค.ศ. 1913[2]) หลังจากนั้นเขาเข้าเรียนโรงเรียนนายทหารในเตหะรานเมื่อปี ค.ศ. 1929 และหลังจากนั้นเขาประจำการที่กองทัพอิหร่านและเรียนที่วิทยาลัยสงครามในปี ค.ศ. 1940
ตำแหน่งทางทหารและการเมืองของเขา[แก้]
เขาเป็นผู้บัญชาการทหารบกแห่งจักรวรรดิอิหร่านในประมาณปี ค.ศ. 1960-1966 และเขาลาออกด้วยข้ออ้างในอาการป่วยและต่อมาเขาเป็นผู้ช่วยทั่วไปของพระเจ้าชาห์จนถึงปีค.ศ. 1970[1]
ต่อมาเขาเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสงครามในปี ค.ศ. 1971 ถึง 1977 ในคณะรัฐมนตรีของแอมีร์แอบบอส โฮเวย์ดา[1][3] ซึ่งเขาได้รับตำแหน่งนี้ในวันที่ 13 กันยายน ค.ศ. 1971[4] เขาเป็นหนึ่งในเก้าของคณะรัฐมนตรีที่ไม่ใช่ลูกน้องหรือคนสนิทของนายกรัฐมนตรี[3] รัฐมนตรีช่วยกระทรวงสงครามก็คือพลเอกแฮสแซน ทูฟานียอน[5] ในขณะที่เขาจัดการเรื่องด้านกฎหมายในขณะที่รัฐมนตรีช่วย, นายพลทูฟานียอนรับผิดชอบในจัดจ้างซื้ออาวุธ[5]
เขาเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสงครามในคณะรัฐมนตรีของแจมชีด ออมูซกอร์ในวันที่ 7 สิงหาคม ค.ศ. 1977 และคณะรัฐมนตรีของแจอ์แฟร์ แชรีฟเอมอมีในวันที่ 27 สิงหาคม ค.ศ. 1978[6] และเขาได้รับตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสงครามในคณะรัฐมนตรีของโกลอมเรซอ แอซฮอรีเมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 1978[7]
และเขาหนีออกจากอิหร่านและหลังการปฏิวัติอิหร่านและอาศัยอยู่ในปารีสทันที[1]
แหล่งอ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 "Azimi, General Reza | Foundation for Iranian Studies". web.archive.org. 2021-03-15. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-03-15. สืบค้นเมื่อ 2022-09-02.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ Martell, Paul; Hayes, Grace P. (1974). World Defence Who's who (ภาษาอังกฤษ). Macdonald and Jane's. ISBN 978-0-356-08003-1.
- ↑ 3.0 3.1 Fatemi, Khosrow (1982). "Leadership by Distrust: The Shah's Modus Operandi". Middle East Journal. 36 (1): 48–61. ISSN 0026-3141.
- ↑ "Chronology August 16, 1971-November 15, 1971". Middle East Journal. 26 (1): 37–53. 1972. ISSN 0026-3141.
- ↑ 5.0 5.1 Studies, American University (Washington, D. C. ) Foreign Area (1978). Iran, a Country Study (ภาษาอังกฤษ). Department of Defense, Department of the Army.
- ↑ https://www.washingtonpost.com/archive/politics/1978/08/28/new-cabinet-named-in-iran-shakeup/cade8a51-4836-4b3b-b1bf-4a1a3dced55e/
- ↑ Zabir, Sepehr (2012-04-27). The Iranian Military in Revolution and War (RLE Iran D) (ภาษาอังกฤษ). Taylor & Francis. ISBN 978-1-136-81270-5.