อนาโตมิคัล สนัฟฟ์ บอกซ์

อนาโตมิคัล สนัฟฟ์ บอกซ์; (Anatomical snuff box)
	อนาโตมิคัล สนัฟฟ์ บอกซ์
	แผ่นเมือกของเอ็นกล้ามเนื้อด้านหลังของข้อมือ (อนาโตมิคัล สนัฟฟ์ บอกซ์เห็นได้ทางด้านขวามือของภาพ)
รายละเอียด
หลอดเลือดแดง	หลอดเลือดแดงเรเดียล
หลอดเลือดดำ	หลอดเลือดดำเซฟาลิค
ประสาท	เส้นประสาทเรเดียล
ตัวระบุ
ภาษาละติน	Foveola Radialis
TA2	301
FMA	42329
	อภิธานศัพท์กายวิภาคศาสตร์ [แก้ไขบนวิกิสนเทศ]

อนาโตมิคัล สนัฟฟ์ บอกซ์ หรือ แอ่งเรเดียล (อังกฤษ: anatomical snuffbox; radial fossa; ละติน: Foveola Radialis) เป็นรอยเว้าลึกรูปสามเหลี่ยมบนด้านเรเดียล (ด้านนิ้วโป้ง) ด้านหลังของมือ ที่ระดับของกระดูกข้อมือ โดยมีกระดูกสแคฟฟอยด์ (scaphoid) และกระดูกทราพีเซียม (Trapezium bone) เป็นพื้น ชื่อของแอ่งนี้มาจากมีการใช้ร่องนี้ในการใส่ผงยาสูบ (tobacco) หรือยานัตถุ์ (snuff) เพื่อสูดดม

ขอบเขต[แก้]

ขอบเขตด้านใกล้กลาง (medial border) เป็นเอ็นกล้ามเนื้อของกล้ามเนื้อเอกซ์เทนเซอร์ พอลิซิส ลองกัส (extensor pollicis longus)
ขอบเขตด้านข้าง (lateral border) เป็นเอ็นกล้ามเนื้อคู่ขนานของกล้ามเนื้อเอกซ์เทนเซอร์ พอลิซิส เบรวิส (extensor pollicis brevis) และกล้ามเนื้อแอบดักเตอร์ พอลิซิส ลองกัส (abductor pollicis longus) ^[1] ดังนั้นแอ่งอนาโตมิคัล สนัฟฟ์ บอกซ์นี้จึงเห็นได้ชัดที่สุดเมื่อเหยียดนิ้วโป้ง
ขอบเขตส่วนต้น (proximal border) เกิดจากสไตลอยด์ โพรเซสของกระดูกเรเดียส (styloid process of the radius)
ขอบเขตส่วนปลาย (distal border) เป็นยอดรูปสามเหลี่ยมหน้าจั่วของสนัฟฟ์ บอกซ์
พื้นของสนัฟฟ์ บอกซ์ มีความหลากหลายขึ้นกับตำแหน่งของข้อมือ แต่สามารถคลำพบได้ทั้งกระดูกสแคฟฟอยด์ (scaphoid) และกระดูกทราพีเซียม (Trapezium)

กายวิภาคประสาทร่วมหลอดเลือด[แก้]

ชั้นผิวของอนาโตมิคัล สนัฟฟ์ บอกซ์มีหลอดเลือดแดงเรเดียล (radial artery) โดยทอดตัวมาจากบริเวณคลำชีพจรของหลอดเลือดแดงเรเดียล (บริเวณข้อมือด้านนิ้วโป้ง) ไปยังช่องว่างระหว่างกระดูกฝ่ามือชิ้นที่ 1 และ 2 แล้วจะกลายเป็นโค้งหลอดเลือดแดงฝ่ามือชั้นตื้นและชั้นลึก (superficial and deep palmar arches) หลอดเลือดดำเซฟาลิค (cephalic vein) เริ่มต้นจากภายในอนาโตมิคัล สนัฟฟ์ บอกซ์ และแขนงดอร์ซัล คิวทาเนียส (dorsal cutaneous branch) ของเส้นประสาทเรเดียล (radial nerve) สามารถคลำได้โดยการลูบตามเอ็นกล้ามเนื้อเอกซ์เทนเซอร์ พอลิซิส ลองกัสกับด้านหลังของนิ้วมือ

พยาธิวิทยา[แก้]

ข้อต่อระหว่างกระดูกเรเดียสและกระดูกสแคฟฟอยด์ซึ่งอยู่ลึกต่อสนัฟฟ์ บอกซ์ เป็นฐานของข้อมือ หากเกิดอุบัติเหตุตกลงมาโดยที่มือยังยืดเหยียดออก บริเวณนี้จะเกิดการกระทบอย่างรุนแรง และถือว่าเป็นจุดรวมแรง ทำให้กระดูก 2 ชิ้นนี้หักได้ หากเกิดอาการเจ็บที่สามารถระบุตำแหน่งได้ภายในสนัฟฟ์ บอกซ์ ความรู้จากกายวิภาคของข้อมือจะทำให้ทราบได้ว่าน่าจะเกิดการหักของกระดูกสแคฟฟอยด์ กระดูกสแคฟฟอยด์เป็นกระดูกขนาดเล็ก มีลักษณะแปลกเพื่อช่วยในการเคลื่อนไหวมากกว่าการคงให้ข้อมืออยู่นิ่ง หากมีการใช้แรงที่ไม่เหมาะสมกับข้อมือ กระดูกสแคฟฟอยด์นั้นจะเสี่ยงที่จะหักสูงมาก

ลักษณะเฉพาะทางกายวิภาค[แก้]

ลักษณะเฉพาะที่แปลกของเลือดที่มาเลี้ยงกระดูกสแคฟฟอยด์คือในบริเวณนี้จะเป็นบริเวณแรกที่เลือดถูกขนส่งเข้ามา เลือดจะเข้าสู่กระดูกสแคฟฟอยด์ที่บริเวณด้านปลาย ดังนั้นหากเกิดการหักบริเวณส่วนต้นของกระดูก จะทำให้ไม่มีเลือดเข้ามาเลี้ยง และหากไม่ได้รับการรักษาอาจทำให้เกิดการตายเฉพาะส่วนจากการขาดเลือด (avascular necrosis) ภายในอนาโตมิคัล สนัฟฟ์ บอกซ์ เนื่องจากกระดูกสแคฟฟอยด์มีขนาดเล็กและรูปร่างของมันทำให้ยากที่จะวินิจฉัยในระยะแรกเริ่มว่ากระดูกนี้หักหรือไม่โดยการเอกซ์เรย์ ภาวะแทรกซ้อนอื่นๆ ที่ตามมาเช่น ความไม่มั่นคงของกระดูกข้อมือ (carpal instability) จากการที่เอ็นถูกทำลาย (ligament disruption) และเกิดกระดูกหักข้อเคลื่อน (fracture-dislocations)

ความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางกายวิภาคภายในข้อมือทำให้สามารถวินิจฉัยและรักษาความผิดปกติได้อย่างรวดเร็ว ถูกต้อง และเหมาะสม