หอยเต้าปูนหาดราไวย์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
หอยเต้าปูนหาดราไวย์
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Animalia
ไฟลัม: Mollusca
ชั้น: Gastropoda
ไม่ได้จัดลำดับ: clade Caenogastropoda
clade Hypsogastropoda
clade Neogastropoda
วงศ์ใหญ่: Conoidea
วงศ์: Conidae
วงศ์ย่อย: Coninae
สกุล: Conus
สปีชีส์: C.  rawaiensis
ชื่อทวินาม
Conus rawaiensis
da Motta, 1978
ชื่อพ้อง[1]
  • Rhizoconus rawaiensis (da Motta, 1978)

หอยเต้าปูนหาดราไวย์ (อังกฤษ: Rawai cone snail; ชื่อวิทยาศาสตร์: Conus rawaiensis) เป็นหอยฝาเดี่ยวชนิดหนึ่ง อยู่ในวงศ์หอยเต้าปูน (Conidae)

เป็นหอยเต้าปูนขนาดเล็ก มีความยาวโดยเฉลี่ย 20-46 มิลลิเมตร ถูกตั้งชื่อวิทยาศาสตร์ตามชื่อของหาดราไวย์ ในจังหวัดภูเก็ต สถานที่ ๆ พบครั้งแรก มีเข็มพิษที่สามารถฆ่ามนุษย์ให้ถึงแก่ความตายได้เหมือนหอยเต้าปูนชนิดอื่น ๆ

สีของเปลือกโดยปกติจะเป็นสีเดียวทั้งเปลือก คือ สีแดงปนส้มสด มีตุ่มเป็นแนวเพียงเล็กน้อย แต่ในบางตัวที่จัดว่าสวยจะนิยมเก็บเป็นของสะสม คือ เปลือกมีสีส้มสลับกับแดงสด มีแถบสีเข้ม-อ่อนสลับกันไล่เรียงเป็นทางยาวตลอดทั้งเปลือก ขณะที่ทางก้นหอยเป็นแต้ม และแถบสลับสีแดงและส้ม ตุ่มขึ้นชัดเจนเหมือนไข่มุกถึง 3-4 ชั้น [2]

อ้างอิง[แก้]

  1. Conus rawaiensis da Motta, 1978 (อังกฤษ)
  2. หน้า 58-59, แฟนหอยพันธุ์แท้ โดย จอม ปัทมคันธิน (นนทบุรี, 2555) ISBN 978-616-90468-2-0

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]