หวายลิง

หวายลิง
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Plantae
ไม่ได้จัดลำดับ:	Angiosperms
ไม่ได้จัดลำดับ:	Monocots
ไม่ได้จัดลำดับ:	Commelinids
อันดับ:	Poales
วงศ์:	Flagellariaceae
สกุล:	Flagellaria
สปีชีส์:	F.  indica
ชื่อทวินาม
Flagellaria indica L.

หวายลิง (ชื่อวิทยาศาสตร์: Flagellaria indica; อังกฤษ: whip vine) เป็นพืชในวงศ์ Flagellariaceae

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

หวายลิงเป็นไม้เลื้อย แตกกิ่งเป็นง่ามห่าง ๆ ลำต้นแข็งคล้ายลำหวาย สีเขียวเข้มแล้วเปลี่ยนเป็นสีเทาเมื่ออายุมากขึ้น ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับถึงเวียนสลับ แผ่นใบรูปขอบขนานแกมรูปใบหอกแคบ โคนใบมนกลม ขอบใบเรียบ ปลายใบเรียวยาว แข็งและม้วนเป็นมือพัน เส้นใบแบบขนานตามความยาวใบ เนื้อใบบางคล้ายแผ่นหนัง ผิวใบเกลี้ยงทั้งสองด้าน ด้านบนสีเขียวเข้มเป็นมันวาว ด้านล่างสีซีดกว่า ก้านใบสั้น กาบใบเป็นหลอด เรียงซ้อนทับกันหุ้มลำต้น ดอกออกเป็นช่อเชิงลดไม่มีก้านแยกแขนงโปร่ง ๆ ออกตามปลายยอด ก้านช่อดอกมักแตกแขนงเป็น 2 กิ่ง แต่ละช่อประกอบด้วยดอกย่อยขนาดเล็กสีขาวจำนวนมาก ดอกย่อยไม่มีก้านดอก ดอกเดี่ยวหรือติดเป็นกระจุก มีใบประดับคล้ายเกล็ดล้อมรอบ กลีบรวม 6 กลีบ รูปรี แยกกันเป็นอิสระ เรียงเป็น 2 วง กลีบวงนอกยาวกว่ากลีบวงใน เกสรเพศผู้ 6 อัน ก้านเกสรเพศเมียปลายแยกเป็น 3 แฉก โผล่พ้นกลีบรวม ผลรูปทรงกลม ปลายผลมีติ่งแหลม ผิวเกลี้ยงเป็นมัน ผลอ่อนสีเขียวแล้วเปลี่ยนเป็นสีเหลือง ผลแก่จัดเปลี่ยนเป็นสีชมพูอมแดง มี 1 เมล็ด

ประโยชน์

ลำต้นหวายลิงมีความเหนียว ใช้ทำเป็นเชือกหรือทำเป็นเครื่องจักสานได้ ลำต้นและเหง้าใช้เป็นยาขับปัสสาวะ ใบใช้เป็นยาสมานแผล นอกจากนี้ หวายลิงยังมีฤทธิ์ต้านไวรัสเด็งกี

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ หวายลิง