สงครามโปแลนด์-ออตโตมัน (ค.ศ. 1683-1699)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สงครามโปแลนด์-ออตโตมัน
(ค.ศ. 1683-1699)
ส่วนหนึ่งของ สงครามโปแลนด์-ออตโตมัน และ
มหาสงครามตุรกี
วันที่ค.ศ. 1683 - ค.ศ. 1699
สถานที่
ผล สันนิบาตศักดิ์สิทธิ์ได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาด
คู่สงคราม
เครือจักรภพโปแลนด์-ลิทัวเนีย
กองกำลังสันนิบาตศักดิ์ศิทธิ์
จักรวรรดิออตโตมัน

สงครามโปแลนด์-ออตโตมัน (ค.ศ. 1683-1699) เป็นสงครามโปแลนด์-ออตโตมันครั้งที่สาม หรือ สงครามสันนิบาตศักดิ์ศิทธิ์ ที่ใช้โดยฝ่ายโปแลนด์ หรือ ในความขัดแย้งที่เป็นส่วนหนึ่งของมหาสงครามตุรกี ความขัดแย้างเริ่มขึ้นด้วยชัยชนะของโปแลนด์ในยุทธการเวียนนาในปี ค.ศ. 1683 และจบลงด้วยการลงนามในสนธิสัญญาคาร์โลวิทซ์, การได้ดินแดนเครือจักรภพโปแลนด์-ลิทัวเนียที่เสียไปในสงครามโปแลนด์-ออตโตมันก่อนหน้านั้นคืนมา (สงครามโปแลนด์-ออตโตมัน (ค.ศ. 1672–ค.ศ. 1676)) สงครามครั้งนี้เป็นสงครามครั้งสุดท้ายระหว่างเครือจักรภพโปแลนด์-ลิทัวเนียและจักรวรรดิออตโตมัน แต่แม้ว่าโปแลนด์จะได้รับชัยชนะเหตุการณ์นี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการเสื่อมอำนาจของไม่แต่จักรวรรดิออตโตมัน แต่ของเครือจักรภพด้วย ซึ่งตั้งแต่นั้นมาก็มิได้มีบทบาทนอกเขตแดนของราชอาณาจักรของตนเอง

สงคราม[แก้]

หลังจากบ้านเมืองอยู่ในความสงบอยู่สองสามปีออตโตมันก็นำทัพเข้ามาโจมตีจักรวรรดิฮับส์บวร์กอีกครั้ง กองทัพเติร์กเกือบจะยึดกรุงเวียนนาเมืองหลวงของจักรวรรดิได้ แต่พระมหากษัตริย์โปแลนด์พระเจ้าจอห์นที่ 3 โซบีสกีนำกองทัพพันธมิตรคริสเตียนจนได้รับชัยชนะในยุทธการเวียนนาที่สร้างความสั่นสะเทือนให้แก่ความมั่นคงของจักรวรรดิออตโตมันในยุโรปตะวันออกเฉียงใต้[1]

สมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 11 ทรงก่อตั้งกลุ่มสันนิบาตศักดิ์สิทธิ์ใหม่ขึ้นที่นำโดยออสเตรียในความปกครองของฮับส์บวร์ก, สาธารณรัฐเวนิส และ โปแลนด์ในปี ค.ศ. 1684 โดยมัสโคไวท์รัสเซียเข้าร่วมในปี ค.ศ. 1686 จักรวรรดิออตโตมันได้รับความพ่ายแพ้อย่างยับเยินสองครั้งในการต่อสู้กับจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ครั้งที่สองในยุทธการโมเฮ็คส์ในปี ค.ศ. 1687 และสิบปีต่อมาในปี ค.ศ. 1697ในยุทธการเซนทา

ในแนวรบรองด้านโปแลนด์ยุทธการในปี ค.ศ. 1683 (เวียนนา และ พาร์คานี) หลังจากที่จอห์นที่ 3 โซบิสกีเสนอให้สันนิบาติสร้างแนวป้องกันอันเข้มแข็งร่วมกัน ทำการโจมตีที่ไม่ได้รับความสำเร็จเท่าใดนักที่มอลโดเวียในปี ค.ศ. 1686 เมื่อฝ่ายออตโตมันไม่ยอมเข้าต่อสู้อย่างประจันหน้าแต่เที่ยวโจมตีรังควานแทนที่ ในช่วงสี่ปีต่อมาโปแลนด์ทำการปิดบริเวณป้อมที่สำคัญทางยุทธศาสตร์ที่Kamianets-Podilskyi และออตโตมันทาร์ทาร์เข้าโจมตีในบริเวณชายแดน ในปี ค.ศ. 1691 จอห์นที่ 3 โซบิสกีนำทัพไปทำการรณรงค์อีกครั้งในมอลโดเวียที่ประสบความสำเร็จกว่าครั้งก่อนแต่ก็มิได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาด[2]

ยุทธการครั้งสุดท้ายของการรณรงค์คือการต่อสู้ใน battle of Podhajce ในปี ค.ศ. 1698 ที่ Feliks Kazimierz Potocki ได้รับชัยชนะต่อออตโตมันที่เข้ามารุกรานเครือจักรภพ สันนิบาตได้รับชัยชนะในปี ค.ศ. 1699 และสามารถบังคับให้จักรวรรดิออตโตมันต้องลงนามในสนธิสัญญาคาร์โลวิทซ์ จักรวรรดิออตโตมันสูญเสียดินแดนส่วนใหญ่ในยุโรป และต้องคืนดินแดนที่ได้มาคืนแก่โปแลนด์[1]

ยุทธการในสงคราม[แก้]

ยุทธการข้างล่างเป็นยุทธการในแนวรบโปแลนด์-ออตโตมันเท่านั้น และไม่รวมยุทธการอื่นของมหาสงครามตุรกีที่ไม่มีทหารโปแลนด์เข้าเกี่ยวข้องเป็นจำนวนพอสมควร

อ้างอิง[แก้]

ดูเพิ่ม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]