วิทยุเสียงเกาหลี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วิทยุเสียงเกาหลี
โชซ็อนกึล
조선의 소리
ฮันจา
朝鮮의 소리
อาร์อาร์Joseon-ui Sori
เอ็มอาร์Chosŏn-ŭi Sori

สถานีวิทยุ​เสียงเกาหลี (เกาหลี조선의 소리; เอ็มอาร์Chosŏn-ŭi Sori; อังกฤษ: Voice of Korea; อักษรย่อ:VOK) เป็นกิจการวิทยุกระจายเสียงระหว่างประเทศของประเทศเกาหลีเหนือ แพร่สัญญาณใน 9 ภาษาคือ ภาษาเกาหลีสำเนียงเปียงยาง, จีน, ญี่ปุ่น, ฝรั่งเศส, เยอรมัน, รัสเซีย, สเปน, อังกฤษ และอาหรับ[1] เดิมเป็นที่รู้จักกันในชื่อ "วิทยุเปียงยาง"

ประวัติ[แก้]

ต้นกำเนิดของวิทยุเสียงเกาหลีเกิดขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1936 ในชื่อ JBBK ที่ดำเนินงานโดยกองทัพญี่ปุ่น วิทยุรายการที่หนึ่งและสองถูกแพร่สัญญาณครอบคลุมคาบสมุทรเกาหลีจากกรุงโซล ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายวิทยุญี่ปุ่นในขณะนั้น การแพร่สัญญาณเสียงโดยใช้คลื่นวิทยุ ทำให้ผู้ที่มีเครื่องรับสามารถรับฟังได้ หรือการกระจายเสียงในลักษณะดังกล่าว

เดือนตุลาคม ค.ศ. 1945 ถูกก่อตั้งในชื่อ "วิทยุเปียงยาง"[2] และเริ่มกระจายเสียงอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 14 ด้วยการถ่ายทอดเสียงสุนทรพจน์ประกาศชัยชนะของคิม อิล-ซ็อง ขณะที่กลับไปยังเปียงยางหลังสิ้นสงครามโลกครั้งที่สอง

การกระจายเสียงภาษาต่างประเทศเริ่มต้นในภาษาจีนเมื่อวันที่ 16 มีนาคม ค.ศ. 1947 จากนั้นจึงเริ่มกระจายเสียงในภาษาญี่ปุ่นในปี ค.ศ. 1950, ภาษาอังกฤษ ในปี ค.ศ. 1951, ภาษาฝรั่งเศสและภาษารัสเซีย ในปี ค.ศ. 1963, ภาษาสเปนในปี ค.ศ. 1965, ภาษาอาหรับในปี ค.ศ. 1970 และภาษาเยอรมันในปี ค.ศ. 1983 ตามลำดับ[3]

ปี ค.ศ. 1960, วิทยุเปียงยางส่งกระจายเสียงสัปดาห์ละ 159 ชั่วโมง, ค.ศ. 1970 สัปดาห์ละ 330 ชั่วโมง ขณะที่ปี ค.ศ. 1980 กระจายเสียงมากถึง 597 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ ส่วนปี ค.ศ. 1990 กระจายเสียง 534 ชั่วโมงต่อสัปดาห์[4], ค.ศ. 1994 กระจายเสียง 529 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ และ ค.ศ. 1996 กระจายเสียง 364 ชั่วโมงต่อสัปดาห์[3]

ในปี ค.ศ. 2002 เปลี่ยนชื่อสถานีเป็นวิทยุเสียงเกาหลี[2]

อ้างอิง[แก้]

  1. "Voice of Korea mid-2014 schedule". North Korea Tech. 27 March 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 October 2014. สืบค้นเมื่อ October 18, 2014.
  2. 2.0 2.1 Hoare, James E. (2012). "Voice of Korea". Historical Dictionary of Democratic People's Republic of Korea. London: Scarecrow Press. p. 395. ISBN 978-0-8108-7987-4. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-11-27.
  3. 3.0 3.1 Wood 2000, p. 158.
  4. Wood 2000, p. 20.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]