รินโปเช
รินโปเช (ทิเบต: རིན་པོ་ཆེ་, ไวลี: rin po che, THL: Rinpoché, พินอินทิเบต: Rinboqê, อักษรโรมัน: Rinpoche, Rimboche, Rinboku) เป็นคำยกย่องในภาษาทิเบต มีความหมายตรงตัวว่า "รัตนะ" หรือ "สิ่งอันมีค่า" ใช้เรียกบุคคลหรือวัตถุที่ได้รับการยกย่องอย่างสูง[1] ที่มาของคำประกอบด้วย rin (คุณค่า), po (คำเชื่อม) และ chen (ใหญ่)
ในบริบทของศาสนาพุทธแบบทิเบต ใช้คำว่ารินโปเชเพื่อแสดงความเคารพยิ่งในการเรียกผู้ที่เชื่อว่าอวตารมาเกิด, อาวุโส, เป็นที่เคารพ, เป็นที่รู้จัก, เป็นผู้แก่วิชา, เป็นภิกษุผู้สำเร็จในการศึกษาธรรม, เป็นผู้เผยแผ่คำสอนของพระพุทธเจ้า[2] นอกจากนี้ยังใช้เป็นคำยกย่องสำหรับเรียกเจ้าอาวาสในพุทธารามแบบทิเบตด้วย
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Shakspo, Nawang Tsering (1999). "The Role of Incarnate Lamas in Buddhist Tradition: A Brief Survey of Bakula Rinpoche's Previous Incarnations". The Tibet Journal. 24 (3): 38–47. ISSN 0970-5368. JSTOR 43300761.
- ↑ Yu, Chun-Fang (March 2000). "The Reincarnation of Khensur Rinpoche: The Trials of Telo Rinpoche: A Stranger in My Native Land:The Reincarnation of Khensur Rinpoche.;The Trials of Telo Rinpoche.;A Stranger in My Native Land". American Anthropologist (ภาษาอังกฤษ). 102 (1): 158–159. doi:10.1525/aa.2000.102.1.158. ISSN 0002-7294.