พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3 แห่งเดนมาร์ก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3 แห่งเดนมาร์ก
พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก
ตราพระราชลัญจกรของพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3
พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก
ครองราชย์1326 – 1329
ก่อนหน้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 2
และอีริคยุวกษัตริย์
ถัดไปคริสตอฟเฟอร์ที่ 2
และอีริคยุวกษัตริย์
ดยุกแห่งชเลสวิช
ครองราชย์1325 – 1326
1330 – 1364
ก่อนหน้าอีริคที่ 2
เกอร์ฮาร์ดที่ 1
ถัดไปเกอร์ฮาร์ดที่ 1
เฮนริก
ประสูติค.ศ. 1314
สวรรคตค.ศ. 1364 (ราว 50 ปี)
คู่อภิเษกรีชาร์ดิสแห่งชเวรีน
พระราชบุตร
พระนามเต็ม
วัลเดมาร์ อีริคเซน แอสตริดเซน
ราชวงศ์แอสตริดเซน
(ตระกูลอเบล)
พระราชบิดาอีริคที่ 2 ดยุกแห่งชเลสวิก
พระราชมารดาอเดเลดแห่งฮ็อลชไตน์-เรนส์บวร์ค
ศาสนาโรมันคาทอลิก

พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3 แห่งเดนมาร์ก (ค.ศ. 1314 - ค.ศ. 1364) พระองค์ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์กระหว่างปีค.ศ. 1326 ถึง ค.ศ. 1329 ในขณะที่พระองค์ยังไม่บรรลุนิติภาวะ พระองค์ยังครองตำแหน่งเป็น ดยุกวัลเดมาร์ที่ 5 ดยุกแห่งชเลสวิช ในปีค.ศ. 1325 - 1326 และในปีค.ศ. 1330 - 1364 พระองค์เป็นกษัตริย์ฝ่ายผู้ทรยศต่อต้านรัชกาลที่ไม่ประสบความสำเร็จของพระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก แต่การครองราชย์ของพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3 ก็ทรงถูกต่อต้านจากเหล่าข้าราชบริพารด้วย รัชกาลของพระองค์สิ้นสุดลงเมื่อพระองค์สละราชบัลลังก์ บางครั้งมีการสับสนว่า วัลเดมาร์ยุวกษัตริย์ (ราวค.ศ. 1209 - 1231) เป็นกษัตริย์พระองค์เดียวกับพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3[1]

พระประวัติ[แก้]

ธรรมเนียมพระยศของ
สมเด็จพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3
ตราประจำพระอิสริยยศ
การทูลHans Majestæt
(ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท)
การแทนตนข้าพระพุทธเจ้า
การขานรับDeres Majestæt
(พระพุทธเจ้าข้า/เพคะ)

พระบิดาของกษัตริย์วัลเดมาร์คือ อีริคที่ 2 ดยุกแห่งชเลสวิก และพระมารดาของพระองค์คือ อเดเลดแห่งฮ็อลชไตน์-เรนส์บวร์ค ธิดาในไฮน์ริชที่ 1 เคานท์แห่งฮ็อลชไตน์-เรนส์บวร์ค เมื่อพระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก พระญาติห่างๆ ของพระองค์และเป็นคู่แข่งทางราชตระกูลถูกเนรเทศออกไปจากบัลลังก์ เหล่าขุนนางฮ็อลชไตน์และเดนมาร์กพยายามสรรหากษัตริย์พระองค์ใหม่ พวกเขาได้เลือกดยุกวัลเดมาร์ที่ 5 แห่งชเลสวิช วัย 11 พรรษาเป็นพระมหากษัตริย์ ซึ่งเป็นประมุขของสายตระกูลอเบลที่สืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าอเบลแห่งเดนมาร์ก ด้วยยังทรงพระเยาว์ เกอร์ฮาร์ดที่ 3 เคานท์แห่งฮ็อลชไตน์-เรนส์บวร์ค ผู้เป็นพระปิตุลาฝ่ายพระมารดาและเป็นผู้รับจำนองทื่ดินรายใหญ่ที่สุดของเดนมาร์ก ได้เป็นผู้สำเร็จราชการและเป็นผู้ปกครองพระมหากษัตริย์ ("grev Gert" or "Den kullede Greve")[2]

การครองราชย์ของกษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 3 มีความเข้มงวดน้อยกว่าสมัยกษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ที่ 2 มีข้อกำหนดใหม่บางประการเช่น ปราสาทของราชวงศ์ทั้งหมดในสคาเนียต้องถูกทำลาย และขุนนางทุกคนมีสิทธิที่จะเสริมสร้างที่อยู่อาศัยของตน ข้อตกลงที่สำคัญนี้เรียกว่า คอนสติตูชิโอ วัลเดมาเรียนา ซึ่งเป็นการสัญญาว่าในอนาคต คนๆ เดียวจะไม่สามารถปกครองทั้งชเลสวิชและเดนมาร์กพร้อมกันได้ กษัตริย์วัลเดมาร์จึงยอมยกดินแดนที่เป็นมรดกของพระบิดา คือ ชเลสวิช ให้แก่เคานท์เกอร์ฮาร์ด ผู้เป็นสมเด็จลุงและผู้ปกครอง เกอร์ฮาร์ดจึงเป็นชาวฮ็อลชไตน์คนแรกที่ได้เป็นดยุก และใช้นามว่า เกอร์ฮาร์ด ดยุกแห่งจัตแลนด์ (จัตแลนด์ใต้ หรือ ชเลสวิช)

ในทางปฏิบัติ เดนมาร์กถูกขุนนางครอบงำอย่างสิ้นเชิง สิ่งนี้ไม่เป็นที่นิยมในหมู่ชาวนา ขุนนางส่วนหนึ่งเป็นชาวต่างชาติและหลายคนตั้งอัตราเก็บภาษีใหม่ ในปีค.ศ. 1328 ชาวนาในเกาะเชลลันด์ก่อกบฏ แต่ก็ถูกปราบปราม และมีกบฏในคาบสมุทรจัตแลนด์ในปีค.ศ. 1329 การกบฏในจัตแลนด์ประสบความสำเร็จกว่า แต่สุดท้ายก็ถูกปราบปรามเช่นกัน สุดท้าย เคานท์เกอร์ฮาร์ดประกาศยอมแพ้ในนามของกษัตริย์ และในปีค.ศ. 1329 กษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ที่ 2 เสด็จกลับคืนสู่ราชบัลลังก์ อดีตกษัตริย์วัลเดมาร์กลับไปครองชเลสวิชเช่นเดิม

ในปีค.ศ. 1340 อดีตกษัตริย์ทรงให้ขนิษฐาคือ เฮลวิกแห่งชเลสวิช อภิเษกสมรสกับพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 4 แห่งเดนมาร์ก กษัตริย์พระองค์ใหม่ ในช่วงปลายการครองตำแหน่งของพระองค์ ได้มีการเปลี่ยนแปลงนโยบายต่อเดนมาร์ก โดยมีสงครามต่อกันสลับกับการร่วมมือกัน

ดยุกวัลเดมาร์สิ้นพระชนม์ในปีค.ศ. 1364 พระองค์เสกสมรสกับรีชาร์ดิสแห่งชเวรีน ธิดาในกุนเซลินที่ 6 เคานท์แห่งชเวรีน ทั้งสองมีบุตรชายสองคน คือ วัลเดมาร์ (ค.ศ. 1338 - 1360) และเฮนริก ดยุกแห่งชเลสวิช (ค.ศ. 1342 - 1375) เฮนริกสืบตำแหน่งดัชชีชเลสวิชต่อจากบิดา[3]

อ้างอิง[แก้]

  1. "Valdemar III (1326-1329)" (ภาษาเดนมาร์ก). aerenlund.dk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2020-01-01.
  2. "Erik (II), Hertug af Sønderjylland –1325" (ภาษาเดนมาร์ก). Dansk biografisk Lexikon. สืบค้นเมื่อ 2020-01-01.
  3. "Richardis (eller Rixa), Hertuginde af Slesvig, –1360" (ภาษาเดนมาร์ก). Dansk biografisk Lexikon. สืบค้นเมื่อ 2020-01-01.


ก่อนหน้า พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3 แห่งเดนมาร์ก ถัดไป
พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 2
และอีริคยุวกษัตริย์

พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก
(ค.ศ. 1326 - ค.ศ. 1329)
พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 2
และอีริคยุวกษัตริย์
อีริคที่ 2
ดยุกแห่งชเลสวิก
ครั้งที่ 1

(ค.ศ. 1325 - ค.ศ. 1326)
เกอร์ฮาร์ดที่ 1
เกอร์ฮาร์ดที่ 1
ดยุกแห่งชเลสวิก
ครั้งที่ 2

(ค.ศ. 1330 - ค.ศ. 1364)
เฮนริก
พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 2
ดยุกแห่งเอสโตเนีย
ครั้งที่ 1

(ค.ศ. 1326 - ค.ศ. 1329)
คนุตที่ 2
และอิงเงอร์บอร์กแห่งนอร์เวย์
อ็อทโทที่ 1
ดยุกแห่งเอสโตเนีย
ครั้งที่ 2

(ค.ศ. 1338 - ค.ศ. 1340)
วัลเดมาร์ที่ 3