ผู้ใช้:Wanwisa Wongpon/กระบะทราย

วิกิพีเดีย “นิคโคโล มาเคียเวลลี”

     นิคโคโล มาเคียเวลลี (อิตาลี:Niccolò Machiavelli) ( 3 พฤษภาคม ค.ศ.1469 – 21 มิถุนายน ค.ศ.1527) หรือชื่อที่เป็นทางการคือ นิคโคโล ดี แบร์นาโด เดย์ มาเคียเวลลี (Niccolò di Bernardo dei Machiavelli) เป็นนักปรัชญาการเมือง นักการทูต นักการเมือง และนักเขียน ชาวอิตาลี มีชีวิตอยู่ในช่วงยุคเรอเนซองซ์ ได้รับการยกย่องว่าเป็น บิดาแห่งรัฐศาสตร์สมัยใหม่ หรือ เจ้าทฤษฎีการเมืองสมัยใหม่ ผลงานที่มีชื่อเสียง เจ้าผู้ปกครอง (The Prince) พูดถึงธรรมชาติที่แท้จริงของมนุษย์ในทางการเมือง ซึ่งเป็นแรงผลักดัน การก่อตั้งระบบการเมืองแบบรัฐชาติ (nation-state) , The Discourses ,Mandragola,The Art of War เป็นต้น
  "Machiavellian ที่เป็นคำคุณศัพท์แปลว่า "รอบจัด" หรือ "เจ้าเล่ห์" (อาจจะแปลได้อีกคำคือ "สาวกของมาเคียเวลลี") ซึ่งก็บอกอะไรหลายอย่างเกี่ยวกับตัวเขาคนนี้ได้ดี แม้จะไม่ใช่ทั้งหมด ชายคนนี้ผู้ได้ชื่อว่าเป็นบิดาแห่งรัฐศาสตร์สมัยใหม่ (ส่วนสมัยเก่าคืออาริสโตเติล) และเป็นนักคิดคนสำคัญของทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่เรียกว่าสัจนิยม  เขาคือ Niccolo Machiavelli (นิคโคโล มาเคียเวลลี)"

ประวัติ

   นิคโคโล มาเคียเวลลี (อังกฤษ:Niccolo Machiavelli) หรือ นิคโคโล ดี แบร์นาโด เดย์ มาเคียเวลลี (อิตาลี:Niccolò di Bernardo dei Machiavelli) เกิดเมื่อ 3 พฤษภาคม ค.ศ.1469 ที่เมืองฟลอเรนซ์ ประเทศอิตาลี บิดาของมาเคียเวลลี คือ เบอร์นาโด มาเคียเวลลี มีอาชีพเป็นทนายความและสนใจการศึกษาด้านมนุษยศาสตร์ ส่วนมารดา คือ บาร์โรโลเนีย เพลลี ว่ากันว่าเป็นกวีทางศาสนา นิคโคโล มาเคียเวลลี เริ่มเรียนหนังสือเมื่ออายุ 7 ปี โดยศึกษาเกี่ยวกับภาษาลาตินเป็นพื้นฐาน เมื่ออายุได้ 12 ปี ได้ศึกษากับอาจารย์ที่มีชื่อเสียงคือ เปาโล ดารอนซิกลีโอนี (Pao Daroniglioni) และได้เข้าศึกษาที่มหาวิทยาลัยฟลอเรนซ์ ซึ่งได้พบอาจารย์ที่มีอิทธิพลต่อ นิคโดโล มาเคียเวลลีเป็นอย่างมาก นั่นก็คือ มาร์เซลโล อเดรียนี (Marcello Adriani) ซึ่งเป็นอาจารย์ที่สอนวิชาคลาสสิคที่มหาวิทยาลัยฟลอเรนซ์ ต่อมาอาจารย์ท่านนี้ได้รับการแต่งตั้งเป็นเสนาบดีชั้นผู้ใหญ่ในเมืองฟลอเรนซ์  

   นิคโคโล มาเคียเวลลี ได้เริ่มเข้ารับรัชการครั้งแรกในช่วงเดือน มิถุนายน ค.ศ.1498 ในตำแหน่งเลขานุการฝ่ายการทูตแห่งมหาชนรัฐฟลอเรนซ์ ขณะนั้น มาเคียเวลลี อายุได้ 19 ปี และได้ดำรงตำแหน่งนี้เป็นนระยะเวลา 14 ปี ซึ่งทำให้มาเคียเวลลีได้เดนทางไปสังเกตการณ์ทางการทูตทั้งภายในและภายนอกประเทศอิตาลี โดยมาเคียเลลีได้มีโอกาสพบกับบุคคลสำคัญที่มีอิทธิพลทางการเมืองหลายท่านทำให้มีโอกาสได้พบกับ ซีซาร์ บอร์เจีย (Cesare Borgia)ในปี ค.ศ.1502 ผู้นำทัพเข้ายึดดินแดนของสันตะปาปาอย่างไม่เกรงกลัวต่ออำนาจใดๆทั้งสิ้น ทำให้มาเคียเวลลีประทับใจท่านซ๊ซาร์ บอร์เจีย เป็นอย่างมากซึ่งเป็นหนึ่งในแรงบันดาลใจที่สำคัญในการเขียน The Prince หรือ เจ้าผู้ปกครอง (โดยเฉพาะบทที่7) นอกจากนั้นยังมีโฮกาสได้พบกับสันตะปาปาจูเลียสที่2 เมื่อ ค.ศ.1506 และจักรพรรดิแมกซิมิเลียน เมื่อ ค.ศ.1507 
  
  นิคโคโล มาเคียเวลลี ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเลขานุการของคณะกรรมการทั้งเก้าของกองทหารแห่งชาติในปี ค.ศ.1506 สามารถจัดตั้งกองทหารดังกล่าวสำเร็จในปี ค.ศ.1509 เหตุการณ์ในครั้งนี้ทำให้มาเคียเวลลีมีอิทธิพลและสามารถทำให้ประชาชนในเมืองฟลอเรนซ์ยอมรับในตัวมาเคียเวลลีมากยิ่งขึ้น ในปี ค.ศ.1510 เกิดการเปลี่ยนแปลงของสถานการณ์ทางการเมืองทำให้เมืองฟลอเรนซ์ทำให้เมืองฟลอเรนซ์กลับไปอยู่ภายใต้การปกครองของตระกูลเมดิซีอีกครั้ง(ซึ่งตระกูลเมดิซีเคยมีอำนาจในเมืองฟลอเรนซ์มาตั้งแต่ปี ค.ศ.1432)มาเคียเวลลีถูกปลดออกจากตำแหน่งเมื่อวันที่ 15 พฤศจิการยน ค.ศ.1512 ขณะนั้นมาเคียเวลลีอายุ 43 ปี แต่ความโชคร้ายไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้นเพราะต่อมาในเดือนกุมภาพันธ์ ปี ค.ศ.1513 มาเคียเวลลีถูกกล่าวหาว่ามีส่วนร่วมในการโค่นล้มอำนาจของตระกูลเมดิซีที่ถูกจับได้ ทำให้ถูกจับกุมและโดนทรมาน แต่เพราะมาเคียเวลลีไม่ได้กระทำผิดตามที่ถูกกล่าวหาจึงได้รับอิสรภาพเมื่อวันที่ 11 มีนาคม ค.ศ.1513 ตามประกาศนิรโทษกรรม หลังจากนั้นมาเคียเวลลีได้ย้ายไปอยู่ชนบทพร้อมภรรยาและบุตรอีก 6 คน ที่เซนท์แอนเดรีย (Sant Andrea)ในแปร์กูสซีนา ห่างไปทางตอนใต้ของเมืองฟลอเรนซ์ 7 ไมล์ และได้อุทิศตัวเองเพื่อการศึกษาและการเขียนตำราทางการเมือง ซึ่งผลงานเหล่านั้นได้สร้างชื่อเสียงให้มาเคียเวลลีไม่ว่าจะเป็น บทความวิชาการ ร้อยแก้วร้อยกรอง หรือบทละครต่างๆ เช่น เจ้าผู้ปกครอง (The Prince) จนเมื่อปี ค.ศ.1520 มาเคียเวลลีได้รับบัญชาจากคาร์ดินัล กุยลิโอ้ เดอ เมดิซ๊ ให้เขียนประวัติของนครฟลอเรนซ์ในปี ค.ศ.1525 ได้กลับเข้ามาวงการของการเมืองอีกครั้งเป็นระยะเวลาสั้น ในปี ค.ศ.1526 ได้เป็นประธานคณะกรรมการส่วนท้องถิ่นและมาเคียเวลลีได้มีโอกาสไปปฎิบัติการทางการฑูตในฐานะกึ่งเจ้าหน้าที่ของสำนักสันตะปาปา ทำให้มาเคียเวลลีมีความหวังที่จะไดกลับมารับตำแหน่งในเมืองฟลอเรนซ์อีกครั้ง แต่ถูกกล่าวหาซึ่งทำให้เสียโอกาสที่จะเข้าไปรับราชการในตำแหน่งเลขานุการ มาเคียเวลลีถึงแก่กรรมด้วยวัย 58 ปี เมื่อวันที่ 21 มิถุนายน ค.ศ.1527 และมีพิธีฝังศพเมื่อวันที่ 22 มิถุนายน ค.ศ.1527 ณ ซันตา โกรเช ฟลอเร็นซ์

ผลงาน

ผลงานในด้านวรรณกรรมหรืองานเขียนของมาเคียเวลลีมีหลากหลายประเภทโดยแบ่งออกเป็น 3 ประเภทหลักๆ ดังนี้

1.งานเขียนที่เป็นผลมาจากหน้าที่การงาน

• Reports on The Florentine's Republic's Efforts to Suppress the Pistoia Factions
• Of the Methods of Dealing with the Rebels of the Valdichiana
• Discourses on Florentine Military Preparation
• Description on the Affairs of France
• Report on the Affair of Germany

2.งานเขียนหลังจากที่มาเคียเวลลีออกจากราชการ เป็นช่วงที่มีผลงานมากที่สุด

• The Prince(ค.ศ.1513)
• The Discoureses on the Ten Books of Titus Livius (ค.ศ.1512-16)
• The Art of WAr (ค.ศ.1520)
• The Life of Castracani (ค.ศ.1520)
• The History of Florence (ค.ศ.1520-1525)

3.งานเขียนที่เป็นบทกวี หรือ บทละครตลก

• The Golden Ass
• Decennale primo (ค.ศ.1506)
• Decennale secondo (ค.ศ.1509)
• Belfagor arcidiavolo (ค.ศ.1515)
• Andria or The Girl From Andros (ค.ศ.1517)
• Asino d'oro (ค.ศ.1517)
• Mandragola (ค.ศ.1518)
• Frammenti storici (ค.ศ.1525)

The Prince

เป็นงานเขียนชิ้นสำคัญของ มาเคียเวลลี โดยได้พูดถึงปรัชญาและแนวคิดทฤษฎีการเมืองในทาง เสียดสี และได้เล่าถึงสภาพความเป็นอยู๋ของคนในสมัยนั้นพูดถึงการทหารและสถานการณ์ทางการเมืองรวมถึงความเป็นจริงของนักการเมือง สะท้อนประสบการณ์ 15 ปีที่มาเคียเวลลีได้ทำงานที่เมืองฟลอเรนซ์ ผลงานชิ้นนี้เป็นงานเขียนที่น่าจดจำของมาเคียเวลลีแม้หนังสือเล่มนี้จะได้ตีพิมพ๋หลังจากมาเคียเวลลีเสียชีวิตไปแล้ว 5 ปี "ตามที่ ณัชชาภัทร อุ่นตรงจิตร ได้กล่าวถึงสาระสำคัญของ The Prince ดังต่อไปนี้

• 1.การแยกการเมืองออกจากศาสนา
• 2.รัฐเป็นสิ่งสูงสุด
• 3.ต้องแยกรัฐออกจากศีลธรรมจรรยา
• 4.นักการเมืองเป็นนักฉวยโอกาส
• 5.อย่ากลัวที่จะต้องทำผิดบ้าง
• 6.ผู้ปกครองไม่จำเป็ฯต้องเป็นคนดี
• 7.ผู้ปกครองควรให้คนกลัวมากกว่าคนรัก
• 8.หลีกเลี่ยงการประจบสอพลอ
• 9.ผู้มีอำนาจย่อมเป็นผู้ถูก
• 10.ผู้มีอำนาจไม่ควรอยู่ที่ทางสายกลาง

จากทัศนคติดังกล่าวทำให้มาเคียเวลลีถูกตั้งชื่อว่าเป็น นักคิดที่ไร้ศีลธรรม และ นักคิดที่กล้าหาญ ไปพร้อมๆกันเพราะมาเคียเวลลีได้พูดถึงธรรมชาติที่แท้จริงของมนุษย์ในทางการเมืองซึ่งแนวคิดนี้ก่อให้เกิดระบบการเมืองแบบรัฐชาติ (nation-state)ซึ่งถือเป็นระบบการเมืองที่เราใช้อยู่ในปัจจุบัน"ในปัจจุบันเจ้าผู้ปกครองยังคงมีอิทธิพลต่อนักการเมืองในสมัยปัจจุบันโดยนักการเมืองที่สำคัญบางท่านได้นำแนวคิดจากThe Prince มาประยุกต์ใช้ในการบริหารจัดการบ้านเมืองโดยการปรับเปลี่ยนตามสถานการณ์ของแต่ละที่ 

"เจ้าผู้ปกครองจะต้องเรียนแบบจิ้งจอกและสิงโต ด้วยว่าสิงโตไม่อาจป้องกันตัวเองจากกับดัก และหมาจิ้งจอกไม่อาจป้องกันตัวเองจากหมาป่า ดังนั้นเราจึงต้องเป็นหมาจิ้งจอกในการระแวดระวังกับดัก และเป็นสิงโตที่จะทำให้หมาป่ากลัว"นิคโคโล มาเคียเวลลี

แหล่งข้อมูลอื่น

https://blogazine.pub/blogs/atthasit-muangin/post/5722

http://wwwanupong.blogspot.com/2011/11/political-philosophy.html