ผู้ใช้:หนูนิด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ประเทศที่มีอดีตเป็นแดนนักโทษ

      เรื่องนี้เป็นประวัติศาสตร์ของโลกที่น่ารู้เหมือนกัน เพราะมีบันทึกทางประวัติศาสตร์ได้กล่าวถึงประเทศที่มีอดีตเคยเป็นแดนนักโทษ 
นั้นคือ ประเทศออสเตรเลียปัจจุบันนี้ได้รับการก่อตั้งเป็นประเทศขึ้นมาได้ก็เพราะสงครามปฏิวัติที่อเมริกาเป็นผู้ก่อขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1775 
คือเมื่อประมาณ 215 ปีที่ผ่านมาแล้ว ครั้งหนึ่งในยุคก่อนหน้านั้น บรรดาประเทศต่าง ๆ ที่มีเมืองขึ้นของตนมักจะใช้ดินแดนในเมืองขึ้นดังกล่าว
เป็น แดนกักกันหรือเป็นคุกที่คุมขังนักโทษ โดยเฉพาะประเทศอังกฤษมักจะนำผู้ที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิดตลอดจนนักโทษที่ถูกตัดสิน
ได้รับโทษแล้ว ไปกักกันไว้ในดินแดนอันเป็นเมืองขึ้นของตนในอเมริกา แต่หลังจากที่บรรดาดินแดนอเมริกาอันเคยเป็นเมืองขึ้นของ
ประเทศอังกฤษ เกิดรบชนะในสงครามกู้อิสรภาพครั้งนั้นแล้ว อังกฤษก็เลยต้องหาสถานที่กักกันนักโทษของตนแทนดินแดนอเมริกันเหล่านั้น
ต่อไปใหม่
        
             โดยเหตุนี้แหละ เมื่อประเทศสองร้อยปีเศษดังที่ได้กล่าวมาแล้ว กองเรืออังกฤษจึงได้ใช้จักรแล่นลัดตัดตรงไปยังดินแดน 
ออสเตรเลีย โดยได้บรรทุกเอาบรรดานักโทษชายหญิงไปในเรือเหล่านั้นด้วย นักโทษเหล่านั้นต้องถูกส่งออกจากบ้านเกิดเมืองนอนของตน
ก็เพราะต้องตกเป็นอาชญากรแผ่นดินในคดีต่าง ๆ  บางคนมีหนี้สินแล้วไม่มีปัญญาหาเงินมาใช้หนีก็เลยต้องเข้าคุกไปโดยไม่มีทางเลี่ยง
แดนกักกันทั้งหลายเท่าที่มีอยู่ยุคแรก ๆ ของการใช้ดินแดนออสเตรเลียเป็นแดนกักกันนักโทษของอังกฤษ เท่าที่จัดว่าเป็นที่น่าจะต้องรู้ก็คือ 
ซิดนีย์อันเป็นนครใหญ่ที่สุดในประเทศออสเตรเลียยุคปัจจุบันนี้ แล้วหลังจากนั้นต่อมาก็มีการจัดส่งนักโทษที่ต้องโทษขนาดหนักแยกย้ายไป
สู่ที่ควบคุมพิเศษที่จัดตั้งขึ้นใหม่ เรียกกันว่า "นิคมผู้ต้องโทษในคดีอาญา" เรียกในภาษาอังกฤษว่า Penal settlements 
ซึ่งในยุคนั้นมีนิคมนักโทษที่สำคัญอยู่แห่งหนึ่งบนเกาะเปล่าเปลี่ยว มีแต่โขดหินซึ่งเรียกกันในยุคนั้นว่า นิคมนักโทษที่ ปอร์ตอาเธอร์ 
Port Arthur ฟัง ๆ  ดูคล้าย ๆจะเป็นท่าเรือสำหรับเกาะแห่งนั้นเขาเรียกกันว่าดินแดนแห่ง แวน ไดเมน 
 Van Deimen's Land หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งในปัจจุบันนี้ว่า เกาะทัสมาเนีย  Tasmania Island 
ตั้งอยู่นอกชายฝั่งทะเลด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศออสเตรเลีย
         ชีวิตความเป็นอยู่ในนิคมนักโทษที่ปอร์ตอาเธอร์มีความทารุณโหดร้ายมาก เรื่องจะคิดหลบหนีนั้นอย่าได้หวังเลยว่าจะมีโอกาส นอกจากจะมี
ยามรักษาการณ์และฝูงสุนัขคอยเฝ้าระวังอยู่แทนทุกฝีก้าวแล้ว ในท้องทะเลยังมีปลาฉลามชุกชุมเสียอีกด้วย อาคารที่ควบคุมก็ตั้ง
อยู่บนโขดหินสูงชัน ได้ยินแต่เสียงคลื่นซัดอยู่อาดอานทั้งวันทั้งคืน มีนักโทษพยายามหลบหนีมากมายหลายคนแต่ก็มีอยู่เพียงไม่กี่คนเท่านั้น
 ที่สามารถรอดชีวิตเหลือออกมาได้ ปอร์ตอาเธอร์ถูกใช้เป็นแดนคุมขังนักโทษอยู่โดยตลอดมาเป็นเวลานานถึงห้าสิบปี มีนักโทษอยู่ประมาณ 
30,000 คน แต่หลังจากที่ถูกทิ้งร้างว่างเปล่าไม่ใช้เป็นแดนคุมขังได้ประมาณสองปี ตัวนิคมส่วนใหญ่ก็ถูกไฟเผาผลาญเสียเป็นส่วนมาก
          ปัจจุบันนี้มีนักท่องเที่ยวพากันเดินทางไปแวะชมปอร์ตอาเธอร์มากมาย ท่ามกลางซากปรักหักพังที่ยืนหยัดอยู่ตลอดมาเป็นเวลานาน
ประมาณหนึ่งร้อยปี  พร้อมทั้งยังมีหอคอยสูง บ้านและโบสถ์อีกอย่างละหนึ่งหลัง นอกจากนี้ก็มีโรงพยาบาลอีกหนึ่งแห่งสิ่งก่อสร้างต่าง ๆ
 ดังที่ไ ด้ กล่าวมา ล้วนแต่เป็นฝีมือการก่อสร้างของบรรดานักโทษทั้งสิ้น ซากปรักหักพังต่าง ๆ ที่นั่น เป็นเสมือนสิ่งเตือนใจให้ระลึกถึงว่าประเทศ
ออสเตรเลียนั้น เริ่มตั้งขึ้นมาได้ก็เพราะถูกใช้เป็นแดนคุมขังนักโทษมาก่อน