การแข่งขันเรือพายประเพณี ค.ศ. 1999
การแข่งขันเรือพายประเพณี ค.ศ. 1999 (อังกฤษ: The Boat Race 1999) นี้จัดขึ้นเมื่อวันที่ 3 เมษายน ค.ศ. 1999 เป็นการแข่งขันพายเรือระหว่างฝีพายจากทีมของมหาวิทยาลัยอ็อกฟอร์ดและมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์บนลุ่มแม่น้ำเทมส์ โดยการเผชิญหน้ากับฝีพายที่มีความสูงที่สุดในประวัติศาสตร์การแข่งขัน ทีมจากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์เป็นฝ่ายชนะไปด้วยเวลาที่เร็วที่สุดเป็นอันดับสองของสถิติการแข่งขันที่ผ่านมา ซึ่งครั้งนี้เป็นการชนะติดต่อกันครั้งที่ 7ของพวกเขา ส่วนในการแข่งขันของทีมสำรอง ทีมอ็อกฟอร์ดไอซิสชนะทีมเคมบริดจ์โกลดี้ไปด้วยสถิติเวลาที่เร็วที่สุด ขณะที่เคมบริดจ์ชนะการแข่งขันประเภททีมหญิง
ประวัติการแข่งขัน[แก้]
การแข่งขันเรือพายประวัติศาสตร์นี้เป็นการแข่งขันพายเรือกระชับมิตรระหว่างทีมจากมหาวิทยาลัยอ็อกฟอร์ด (หรืออีกชื่อหนึ่งคือ “ดาร์กบลูส์”)[1] และทีมจากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ (หรืออีกชื่อหนึ่งคือ “ไลท์บลูส์”) [1] จัดขึ้นครั้งแรกเมื่อ ค.ศ.1829 บนเส้นสนามแข่งแชมเปี้ยนชิพ คอร์ส บนลุ่มแม่น้ำเทมส์ระยะทาง 4.2 ไมล์ (6.8 กิโลเมตร) ทางตะวันตกเฉียงใต้ของลอนดอน [2] การแข่งขันนี้เป็นศึกแห่งศักดิ์ศรีระหว่างสองมหาลัยชื่อดังของประเทศอังกฤษ โดยมีการถ่ายทอดสดไปทั่วโลก[3][4] เคมบริดจ์เข้าร่วมการแข่งขันในฐานะแชมป์เก่า โดยชนะการแข่งขันในปีค.ศ.1998 โดยสถิติที่ผ่านมา[5] ทีมจากเคมบริดจ์ชนะการแข่งขันรายการนี้รวมทั้งสิ้น 75 ครั้ง ขณะที่อ็อกฟอร์ดชนะไป 68 ครั้ง (รวมถึงการแข่งขันอันดุเดือด “เดด ฮีท” ในปี ค.ศ. 1877 ด้วย)[6]
การแข่งขันประเภทหญิงเกิดขึ้นครั้งแรกในปี ค.ศ.1927 แต่ไม่ได้ถูกจัดขึ้นทุกๆปีจนกระทั่งปี ค.ศ.1960 การแข่งขันประเภทหญิงนี้เป็นส่วนหนึ่งของการแข่งขันเรือพายประเพณีเฮนรี่ แต่ในปี ค.ศ.1960 กำลังจะถูกจัดให้แข่งขันขึ้นที่ลุ่มแม่น้ำเทมส์[7] การแข่งขันทีมสำรองระหว่างทีมอ็อกฟอร์ดไอซิสและทีมเคมบริดจ์โกลดี้มีขึ้นตั้งแต่ปี ค.ศ.1965 ซึ่งโดยปกติจะแข่งกันบริเวณต้นน้ำก่อนบริเวณเส้นทางการแข่งขันหลัก [5]
แอนดรูว์ ลินเซ่ กล่าวอย่างมั่นใจว่า “ฝีพายของทีมอ็อกฟอร์ดนั้นมีความกระหายในชัยชนะมากกว่าคู่แข่ง โดยทุกคนในทีมถูกปลูกจิตสำนึกในก้าวไปข้างหน้าและชนะการแข่งขัน”[8] โดยในการแข่งขันครั้งนี้ (ค.ศ. 1999) เขาจะเข้าร่วมการแข่งขันเป็นครั้งที่ 3 และครั้งสุดท้าย หลังจากที่แพ้ไปใน การแข่งขันปี ค.ศ.1997 และ 1998 คุณปู่ของเขาก็เคยเป็นฝีพายให้กับทีมเคมบริดจ์ในปี ค.ศ. 1930 ส่วนคุณลุงของเขา อเล็กซานเดอร์ ลินเซ่ นั้นเคยพายให้กับทีมอ็อกฟอร์ดและแพ้ไปใน การแข่งขันปี ค.ศ. 1959 ก่อนที่จะชนะในปีถัดไป [8] แบรด ครอมบี้ ประธานสโมสรของทีมจากเคมบริดจ์และตัวแทนฝีพายทีมชาติแคนาดา กำเข้าร่วมการแข่งขันในรายการนี้เป็นครั้งที่ 3 และเป็นชัยชนะเป็นครั้งที่ 3 ด้วยเช่นกัน โดยมีฌอห์น บาวเด้น ดำรงตำแหน่งเป็นหัวหน้าโค้ชของทีมอ็อกฟอร์ด
ในทางกลับกัน โรบิน วิลเลี่ยมส์ จากทีมเคมบริดจ์ กล่าวว่า “มันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเรา กลัวความพ่ายแพ้ เป้าหมายของเราคือการพยายามให้เกินขีดจำกัดของตัวเอง[8] Sean Bowden was the head coach of Oxford. His Cambridge counterpart, Robin Williams, suggested "it still feels like all or nothing to us. The fear of defeat, the aim of trying to push the limits is motivation itself".[8] ซึ่งนั่นก็คือแรงกระตุ้นของทีมที่ดีอีกอย่างหนึ่ง เหมือนอย่างที่เขาเคยทำได้ใน การแข่งขันปี ค.ศ.1993 อ้างโดย มาร์ค อีแวนส์ ผู้ตัดสินชี้ขาดการแข่งขันในครั้งนี้ ซึ่งกล่าวด้วยว่าเขาจะไม่ลังเลเลยถ้าจะชะลอการออกตัวในการแข่งขันออกไปอีกอย่างน้อย 10 วินาที ตั้งแต่สัญญาณ “พร้อม” และ “ไป”[9] วิลเลี่ยมส์เพิ่มเติมว่า เขารู้สึกดีเสมอตราบใดที่ทั้งสองทีมปฏิบัติตามกติกาอย่างไม่บิดพลิ้ว ขณะที่บาวเด้นกล่าวอย่างติดตลกว่า การเริ่มต้นคือเมื่อคุณเริ่มการแข่งขันแล้วเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว[9]
การแข่งขันครั้งนี้ได้รับการสนับสนุนเป็นครั้งแรกโดย อเบอดีน แอสเซ็ท แมเนจเม้นท์[10] เพื่อชิงถ้วยรางวัล อเบอดีน แอสเซ็ท ซึ่งเป็นครั้งที่ 15 ที่มีการถ่ายทอดสดโดยสำนักข่าวบีบีซีและเป็นครั้งที่ 5 แล้วที่มีผู้เข้าร่วมชมเกิน 6 ล้านคน [11]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "Dark Blues aim to punch above their weight". ดิออบเซิร์ฟเวอร์. 6 April 2003. สืบค้นเมื่อ 17 July 2014.
- ↑ Smith, Oliver (25 March 2014). "University Boat Race 2014: spectators' guide". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ 17 July 2014.
- ↑ "Former Winnipegger in winning Oxford-Cambridge Boat Race crew". CBC News. 6 April 2014. สืบค้นเมื่อ 14 July 2014.
- ↑ "TV and radio". The Boat Race Company Limited. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-06. สืบค้นเมื่อ 14 July 2014.
- ↑ 5.0 5.1 "Boat Race – Results". The Boat Race Company Limited. สืบค้นเมื่อ 17 July 2014.
- ↑ "Classic moments – the 1877 dead heat". The Boat Race Company Limited. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-09-24. สืบค้นเมื่อ 14 July 2014.
- ↑ "A brief history of the Women's Boat Race". The Boat Race Company Limited. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-06. สืบค้นเมื่อ 14 July 2014.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 Hughes, Rob (31 March 1999). "Hunger the starter in university challenge". เดอะไทมส์. No. 66475. p. 42.
- ↑ 9.0 9.1 Rosewell, Mike (2 April 1999). "Oxford are starting to impress". เดอะไทมส์. No. 66477. p. 52.
- ↑ Matheson, Hugh (26 January 1999). "Rowing: New sponsor keeps Boat Race afloat". ดิอินดีเพ็นเดนต์. สืบค้นเมื่อ 17 July 2014.
- ↑ Rosewell, Mike; Goodbody, John (3 April 1999). "Oxford prepare to pay back old rivals for past defeats". เดอะไทมส์. No. 66478. p. 39.