การล้อมไทร์ (ค.ศ. 1187)
| การล้อมไทร์ (ค.ศ. 1187) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ส่วนหนึ่งของ สงครามครูเสด | |||||||
 ภาพสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 15 แสดงการสู้รบระหว่างนักรบครูเสดกับทัพมุสลิม ภาพนี้เป็นส่วนหนึ่งของ Les Passages d’Outremer โดยเซบาสเตียง มาเมโรต์ | |||||||
| |||||||
| คู่สงคราม | |||||||
 นักรบครูเสด |
 ราชวงศ์อัยยูบิด | ||||||
| ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
|
คอนราดแห่งมงแฟรา ซันโช มาร์ติน |
ศอลาฮุดดีน อับด์ อัล-ซะลาม อัล-มักรีบี อับด์ อัล-มอห์เซน อัล-ฟาริส เบดรัน | ||||||
| กำลัง | |||||||
|
ทหารไม่ทราบจำนวน เรือรบ 17 ลำ |
ทหารไม่ทราบจำนวน เรือรบ 10 ลำ | ||||||
| ความสูญเสีย | |||||||
| น้อย | หนัก | ||||||
การล้อมไทร์ (อังกฤษ: Siege of Tyre) เป็นการสู้รบระหว่างฝ่ายนักรบครูเสดกับมุสลิมราชวงศ์อัยยูบิด (Ayyubid) ที่เมืองไทร์ เกิดขึ้นระหว่างวันที่ 12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1187–1 มกราคม ค.ศ. 1188
หลังยุทธการฮัททินในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1187 พื้นที่ส่วนใหญ่ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์รวมถึงเยรูซาเลมตกอยู่ใต้อำนาจของศอลาฮุดดีน นักรบครูเสดบางส่วนได้หนีไปที่เมืองไทร์ ซึ่งเป็นเมืองชายฝั่งเลแวนต์ที่ฝ่ายคริสต์ปกครองอยู่ ในขั้นแรกเรจินัลด์แห่งไซดอน (Reginald of Sidon) ตกลงจะให้เมืองนี้ยอมจำนนแก่ศอลาฮุดดีน แต่ต่อมาคอนราดแห่งมงแฟรา (Conrad of Montferrat) ได้ยกทัพมาที่เมืองนี้และประกาศจะไม่ยอมจำนน เรจินัลด์จึงถอนตัวจากเมือง ส่วนคอนราดสร้างปราการและคูเมืองต่าง ๆ ไว้รอรับศึกกับทัพมุสลิม ทัพมุสลิมบางส่วนมาถึงเมืองนี้ในวันที่ 12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1187 ก่อนทั้งหมดจะตามมาในอีก 13 วันต่อมา[1]
การสู้รบเป็นไปอย่างรุนแรง ทัพมุสลิมใช้เครื่องทุ่นแรงช่วยในการทลายกำแพงเมือง ส่วนทัพครูเสดตอบโต้ด้วยกองเรือที่มีพลธนู พลหน้าไม้และเครื่องยิงหิน ศอลาฮุดดีนพยายามหาวิธีตีเมืองนี้แต่ไม่สำเร็จและต้องพบกับการโจมตีของทัพครูเสดที่นำโดยซันโช มาร์ติน (Sancho Martin)[2] อัศวินชาวสเปนผู้มีฉายาว่า "อัศวินเขียว" (เรียกตามสีชุดเกราะ)[3] ความกล้าหาญและฝีมือของมาร์ตินเป็นที่ยอมรับจากทั้งฝ่ายนักรบครูเสดและนักรบมุสลิม รวมถึงศอลาฮุดดีนที่เสนอทรัพย์สินให้หากเขายอมเปลี่ยนฝ่ายและหันมานับถือศาสนาอิสลาม แต่มาร์ตินปฏิเสธและยังคงนำทัพออกรบกับทัพมุสลิม[3]
หลังการสู้รบอย่างยาวนาน ศอลาฮุดดีนคิดว่าหนทางเดียวที่จะยึดเมืองนี้ได้คือทางทะเล เขาจึงสั่งกองเรือ 10 ลำจากแอฟริกาเหนือ ในช่วงแรกกองเรือมุสลิมได้เปรียบในการรบ แต่ระหว่างคืนวันที่ 29–30 ธันวาคม กองเรือครูเสดได้โจมตีเรือรบมุสลิม 5 ลำ ส่วนที่เหลือถูกสั่งให้ถอนกำลัง ศอลาฮุดดีนสั่งให้ทัพมุสลิมโจมตีเมืองอีกครั้งแต่ก็ล้มเหลว สูญเสียกำลังพลไปมากมาย[3] เขาจึงปรึกษากับผู้นำคนอื่น ๆ และประเมินสถานการณ์ก่อนจะสั่งถอยทัพไปที่เมืองเอเคอร์ การล้อมสิ้นสุดลงในวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1188[1]
ยุทธการครั้งนี้ช่วยเพิ่มขวัญกำลังใจของนักรบครูเสดและมีผลต่อสงครามครูเสดครั้งที่ 3 ในเวลาต่อมา แต่สำหรับศอลาฮุดดีน ยุทธการครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงจุดอ่อนของกองทัพหากต้องต่อสู้เป็นเวลายาวนาน[4]