ข้ามไปเนื้อหา

แอนตาโกนิสต์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แอนตาโกนิสต์

แอนตาโกนิสต์ (อังกฤษ: antagonist) ในทางการแพทย์และเภสัชวิทยา เป็นสารที่มีหน้าที่ยับยั้งการทำงานปกติทางสรีรวิทยาของรีเซพเตอร์ (receptor) ยาหลายตัวทำงานโดยการหยุดบทบาทของเอ็นโดจีนัส (endogenous) รีเซพเตอร์ อะโกนิสต์ เช่น ฮอร์โมน และ นิวโรทรานสมิตเตอร์

แอนตาโกนิสต์จะแข่งขันกับอะโกนิสต์เพื่อเชื่อมต่อกับรีเซพเตอร์ บางครั้งจึงเรียกว่า แอนตาโกนิสต์ คู่แข่งขัน (competitive antagonist) แอนตาโกนิสต์หยุดอะโกนิสต์ได้โดยการแย่งชิงการเชื่อมต่อกับรีเซพเตอร์

ดูเพิ่ม

[แก้]