เศรษฐทรัพย์

เศรษฐทรัพย์ (อังกฤษ: economic goods) ในภาควิชาเศรษฐศาสตร์มหภาคและการบัญชี คือ สินค้าทางเศรษฐกิจที่จับต้องได้หรือมีคุณสมบัติทางกายภาพ เป็นผลิตภัณฑ์ที่สามารถโอนกรรมสิทธิ์จากผู้ขายไปให้กับผู้ซื้อ เป็นสิ่งที่ตรงข้ามกับการบริการ เศรษฐทรัพย์เป็นทรัพย์ที่มีจำนวนจำกัด หายาก ไม่พอเพียงกับความต้องการของมนุษย์ มีต้นทุนในการผลิต จำเป็นต้องซื้อขาย

คุณลักษณะของเศรษฐทรัพย์

เศรษฐทรัพย์จะถูกใช้มากขึ้นเรื่อย ๆ หากมีอุปสงค์มากกว่าอุปทาน ทั้งนี้ หากมีอุปทานมากกว่าอุปสงค์แล้ว จะมีการใช้เศรษฐทรัพย์น้อยลง สิ่งของบางสิ่งถูกใช้แต่มีความขาดแคลนไม่มากพอที่จะทำให้สิ่งๆนั้นมีราคาทางเศรษฐศาสตร์ เช่น ชั้นบรรยากาศ สิ่งของเหล่านี้เรียกกว่า "สินค้าไร้ราคา"

ชนิดของเศรษฐทรัพย์

• สินค้าบริโภค (อังกฤษ: Consumer Goods) เป็นสินค้าที่นำมาบริโภคหรือสนองความต้องการของผู้บริโภคได้ทันที
• สินค้าทุน (อังกฤษ: Capital Goods) เป็นสินค้าที่นำมาบริโภคโดยตรงไม่ได้ เป็นสินค้าที่นำไปผลิตสินค้าอื่นๆ เพื่อบริโภคอีกทีหนึ่ง

สินค้าและเศรษฐทรัพย์

สินค้าและเศรษฐทรัพย์มีความหมายที่แตกต่างกันและไม่สามารถใช้แทนกันได้ สินค้าหมายถึงสินค้าใด ๆ ก็ได้ที่มีอยู่ในระบบเศรษฐกิจ แต่เศรษฐทรัพย์หมายถึงสินค้าที่มีต้นทุนและมีปัจจัยแลกเปลี่ยนคือเงิน

อ้างอิง

• Bannock, Graham et al. (1997). Dictionary of Economics, Penguin Books.
• Milgate, Murray (1987), "goods and commodities," The New Palgrave: A Dictionary of Economics, v. 2, pp. 546–48. Includes historical and contemporary uses of the terms in economics.