ข้ามไปเนื้อหา

เรือหลวงวิกตอรี

พิกัด: 50°48′07″N 1°06′35″W / 50.80194°N 1.10972°W / 50.80194; -1.10972
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรือหลวงวิกตอรี (HMS Victory) ที่พอร์ตสมัท, ค.ศ. 1900
ประวัติ
สหราชอาณาจักร
ชื่อเรือหลวงวิกตอรี
Ordered14 ก.ค. 1758
อู่เรืออู่ต่อเรือชัตแทม (Chatham Dockyard)
ปล่อยเรือ23 กรกฎาคม ค.ศ. 1759
เดินเรือแรก7 พฤษภาคม ค.ศ. 1765
เข้าประจำการ1778
ท่าจอด
เกียรติยศ
สถานะ

เรือหลวงวิกตอรี (อังกฤษ: HMS Victory) เป็นเรือแนวเส้นประจัญบานหรือเรือรบเข้ากระบวนชั้นเอก ติดตั้งปืน 104 กระบอก ของราชนาวีอังกฤษ สั่งให้ต่อขึ้นเมื่อ ปี ค.ศ. 1758 วางกระดูกงูเรือในปี 1759 และปล่อยลงน้ำในปี 1765 เรือหลวงวิกตอรีเป็นที่รู้จักดีที่สุด ในฐานะเรือธงของลอร์ดเนลสัน ในยุทธนาวีที่ตราฟัลการ์ ปี ค.ศ. 1805 ซึ่งอังกฤษได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาดเหนือกองเรือรบฝรั่งเศส

นอกจากนี้ เรือหลวงวิกตอรี ยังเคยเป็นเรือธงของผู้บัญชาการรบทางทะเล ของราชนาวีอีกหลายท่าน ในระหว่างสงครามประกาศอิสรภาพอเมริกา คือ เป็นเรือธงของนายพลเรือเอกออกัสตัส เคปเพล (Augustus Keppel) ในยุทธนาวีที่อัสชันท์ (1778) เป็นเรือธงของจอมพลเรือริชาร์ด ฮาว (RIchard Howe) ในยุทธนาวีที่แหลมสปาร์เทล (1782) และเป็นเรือธงของจอมพลเรือ จอห์น เจวิส ในยุทธนาวีที่แหลมเซนต์วินเซนต์ (1797)

เรือหลวงวิกตอรี ถูกย้ายไปเก็บในอู่เรือแห้งที่พอร์ตมัท ในปี ค.ศ. 1922 และถูกรักษาไว้ในฐานะเรือพิพิธภัณฑ์ วิกตอเรีย ถูกแต่งตั้งให้เป็นเรือของเฟิร์สท ซี ลอร์ด ตั้งแต่เดือนตุลาคม ปี ค.ศ. ๒๐๑๒ และปัจจุบันเป็นเรือที่เก่าแก่ที่สุดในโลกที่ยังอยู่ในประจำการ

อ้างอิง

[แก้]
  • Best, Nicholas (2005). Trafalgar – The Untold Story of the Greatest Sea Battle in History. London: The Orion Publishing Group Ltd. ISBN 0-297-84622-1.
  • Christopher, John (2010). The HMS Victory Story. Stroud: The History Press. ISBN 978-0-7524-5605-8.
  • Dull, Jonathan R. (2009). The Age of the Ship of the Line. Barnsley: Seaforth Publishing. ISBN 978-1-84832-549-4.
  • Eastland, Jonathan; Ballantyne, Iain (2011). HMS Victory – First Rate 1765. Barnsley: Seaforth Publishing, Pen and Sword Books. ISBN 978-1-84832-094-9.
  • Lavery, Brian (2003). The Ship of the Line Volume 1: The development of the battlefleet 1650–1850. Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-252-8..
  • Longridge, Charles. N (1981). The Anatomy of Nelson's Ships. Naval Institute Press. ISBN 0-87021-077-7.
  • MacDougall, Philip (1987). The Chatham Dockyard Story. Meresborough Books. ISBN 0-948193-30-1.
  • McKay, John (2000). The 100-Gun Ship Victory. Anova Books Ltd. ISBN 978-1-84486-223-8.
  • Rodger, N.A.M (2005). The Command of the Ocean. London: Penguin Books. ISBN 0-14-028896-1.
  • Stilwell, Alexander (2005). The Trafalgar Companion. Oxford: Osprey Publishing. ISBN 1-84176-835-9.
  • Vincent, Edgar (2003). Nelson: Love & Fame. London: Yale University Press. ISBN 0-300-10260-7.
  • Warwick, Peter (2005). Voices from the Battle of Trafalgar. David & Charles. ISBN 0-7153-2000-9.
  • Willis, Sam (2013). In the Hour of Victory – The Royal Navy at War in the Age of Nelson. London: Atlantic Books Ltd. ISBN 978-0-85789-570-7.
  • Wilson, Ben (2013). Empire of the Deep. London: Weidenfeld & Nicolson. ISBN 978-0-297-86408-0.
  • Winfield, Rif (2007). British Warships in the Age of Sail 1714–1792: Design, Construction, Careers and Fates. Seaforth Publishing. ISBN 978-1-84415-700-6..

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]