เรือกอนเตดีซาโวยา
| |
| ประวัติ | |
|---|---|
 ราชอาณาจักรอิตาลี | |
| ชื่อ | กอนเตดีซาโวยา |
| เจ้าของ | อิตาเลียนไลน์ |
| ท่าเรือจดทะเบียน | .svg){kind=small} ราชอาณาจักรอิตาลี |
| อู่เรือ | Cantieri Riuniti dell'Adriatico ตรีเยสเต, ราชอาณาจักรอิตาลี |
| เดินเรือแรก | 28 ตุลาคม 1931 |
| Christened | เจ้าหญิงมารี-โจเซแห่งเบลเยียม |
| Maiden voyage | 30 พฤศจิกายน 1932 |
| ความเป็นไป | แยกชิ้นส่วนในปี 1950 |
| ลักษณะเฉพาะ | |
| ประเภท: | เรือเดินสมุทร |
| ขนาด (ตัน): | 48,502 ตันกรอส |
| ความยาว: | 248.25 เมตร (814.5 ฟุต) |
| ความกว้าง: | 29.28 เมตร (96 ฟุต) |
| ความสูง: | 35 เมตร (114.8 ฟุต) |
| กินน้ำลึก: | 9.5 เมตร (31.2 ฟุต) |
| ระบบพลังงาน: | กังหันไอน้ำ |
| ระบบขับเคลื่อน: | ใบจักร 4 ใบจักร จำนวน 4 จักร |
| ความเร็ว: | 27 นอต (50 กิโลเมตรต่อชั่วโมง; 31 ไมล์ต่อชั่วโมง) |
| ความจุ: |
ผู้โดยสารทั้งหมด 2,200 คน:
|
| ลูกเรือ: | 786 คน |
กอนเตดีซาโวยา (อิตาลี: Conte Di Savoia; แปลว่า เคานต์แห่งซาวอย) เป็นเรือเดินสมุทรสัญชาติอิตาลีที่สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1932 โดยอู่ต่อเรือ Cantieri Riuniti dell'Adriatico เมืองตรีเยสเต[1]
กอนเตดีซาโวยา เดิมได้รับคำสั่งซื้อสำหรับสายการเดินเรือลอยด์ ซาโบโด (Lloyd Sabaudo) อย่างไรก็ตาม หลังจากการควบรวมกิจการกับสายการเดินเรือนาวีกาซีโอเนเจเนราเลอีตาเลียนา (Navigazione Generale Italiana) เรือก็สร้างเสร็จสมบูรณ์สำหรับสายการเดินเรืออีตาเลียฟลอตเตรีอูนีเต (Italia Flotte Riunite) ที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นใหม่[1] และยังได้สร้างเรือ เอสเอส เร็กซ์ (SS Rex) ซึ่งเป็นเรือที่มีลักษณะคล้ายกันแต่มีขนาดที่ใหญ่กว่าเล็กน้อย สร้างเสร็จก่อน กอนเตดีซาโวยา เพียง 2 เดือน
กอนเตดีซาโวยา มีการตกแต่งและรูปลักษณ์ที่ทันสมัยกว่า เร็กซ์ และยังเป็นเรือลำแรกที่ติดตั้งตัวปรับเสถียรภาพไจโรสโคป
ประวัติ
[แก้]ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1932 ได้เดินทางเที่ยวปฐมฤกษ์ไปยังนครนิวยอร์ก[1] เรือลำนี้ไม่เคยสร้างสถิติการข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก โดยทำความเร็วได้สูงสุดที่ 27.5 นอต (31.6 ไมล์ต่อชั่วโมง) ในปี 1933[1]
กอนเตดีซาโวยา มีลักษณะพิเศษอย่างหนึ่งที่ออกแบบมาเพื่อเพิ่มจำนวนผู้โดยสาร คือการติดตั้งไจโรสโคปขนาดใหญ่จำนวน 3 ตัว เพื่อต้านการเอียงของเรือ ได้รับการออกแบบมาเพื่อลดการเอียงของเรือ อันเป็นปัญหาหลักที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในระหว่างการเดินทางข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ซึ่งส่งผลกระทบต่อสายการเดินเรืออื่นๆ ทั้งหมด แต่ในความเป็นจริงไจโรสโคปได้ทำให้เรือ "เอียงค้าง" อย่างน่ารำคาญเมื่อเรืออยู่บนขีดจำกัดสูงสุดของการเอียง[2]
ในปี 1931 เมลกีออร์เร เบกา (Melchiorre Bega) สถาปนิกชาวอิตาลี ได้รับมอบหมายให้ออกแบบแผนผังและการตกแต่งภายในของ กอนเตดีซาโวยา[3] เบก้า เป็นที่รู้จักกันดีในด้านการออกแบบร้านค้า ร้านกาแฟ และโรงแรมที่ทันสมัย[4]
กอนเตดีซาโวยา ถูกดึงออกจากบริการสายการพาณิชย์ในปี 1940 เพื่อให้บริการในช่วงสงคราม[5] เรืออับปางลงในปี 1943 และแม้จะถูกกู้ขึ้นมาเพื่อสร้างใหม่ในปี 1945 แต่ต่อมาก็ถูกแยกชิ้นส่วนในปี 1950[5] [6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 (Dawson 2005, p. 108)
- ↑ "Italian Liner To Defy The Waves". Popular Mechanics. เมษายน 1931.
- ↑ Corradini, Nicola. "Melchiorre Bega - Architekt und Designer". ArchInform.net. archInform-Internationale Architektur-Datenbank. สืบค้นเมื่อ 31 มีนาคม 2019.
- ↑ Savorra, Massimiliano (ตุลาคม 2017). "Il lusso borghese negli anni '30. I negozi di Melchiorre Bega (Bourgeois Luxury in the 1930s - The shops of Melchiorre Bega". Casabella. 2017 (878): 26–34. สืบค้นเมื่อ 31 มีนาคม 2019.
- ↑ 5.0 5.1 (Dawson 2005, p. 245)
- ↑ "Italian Line - SS Conte Di Savoia". ssmaritime.com. สืบค้นเมื่อ 26 เมษายน 2023.
บรรณานุกรม
[แก้]- Dawson, Philip (2005). The Liner. New York, NY: WW Norton & Company. ISBN 0-393-06166-3.