เพียงเธอ..รักนี้ดีสุดแล้ว

เพียงเธอ..รักนี้ดีสุดแล้ว
	ใบปิดภาพยนตร์
กำกับ	เจมส์ แอล. บรูก
บทภาพยนตร์	มาร์ก แอนดรัส; เจมส์ แอล. บรูก
เนื้อเรื่อง	มาร์ก แอนดรัส
อำนวยการสร้าง	เจมส์ แอล. บรูก; Bridget Johnson; Kristi Zea
นักแสดงนำ	แจ็ก นิโคลสัน; เฮเลน ฮันท์; เกร็ก คินเนียร์; คิวบา กูดิง จูเนียร์; Skeet Ulrich; Shirley Knight;
กำกับภาพ	John Bailey
ตัดต่อ	Richard Marks
ดนตรีประกอบ	ฮานส์ ซิมเมอร์
บริษัทผู้สร้าง	Gracie Films
ผู้จัดจำหน่าย	TriStar Pictures
วันฉาย	23 ธันวาคม ค.ศ. 1997;
ความยาว	139 นาที
ประเทศ	สหรัฐอเมริกา
ภาษา	อังกฤษ
ทุนสร้าง	50 ล้านดอลลาร์สหรัฐ
ทำเงิน	314,178,011 ดอลลาร์สหรัฐ

As Good as It Gets (ไทย: เพียงเธอ..รักนี้ดีสุดแล้ว) เป็นภาพยนตร์ตลก-โรแมนติก ที่ออกฉายในปี พ.ศ. 2540 กำกับโดยเจมส์ แอล. บรูก นำแสดงโดยแจ็ก นิโคลสัน และเฮเลน ฮันท์ รับบทชายปากร้ายที่เป็นโรคย้ำคิดย้ำคำ (Obsessive–compulsive disorder) และเป็นโรคกลัวความสกปรก (Mysophobia) ที่เข้ามาพัวพันกับสาวเสิร์ฟลูกติด และเพื่อนบ้านเกย์

ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และสาขานักแสดงนำทั้งหญิงและชาย นักแสดงนำทั้งคู่ได้รับรางวัลนักแสดงนำชาย และนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม ทั้งรางวัลออสการ์ และรางวัลลูกโลกทองคำ ^[2] ในปีเดียวกันกับภาพยนตร์เรื่อง Titanic (ไททานิค)

เรื่องย่อ

เมลวิน ยูดอล (แจ็ก นิโคลสัน) นักเขียนนวนิยายรักมีชื่อ ที่เป็นโรคย้ำคิดย้ำคำ กลัวความสกปรก เหยียดผิว และปากร้าย มีนิสัยเห็นแก่ตัว และชอบพูดจาถากถางใคร ๆ ให้เจ็บใจ เป็นที่เอือมระอาต่อเพื่อนบ้าน โดยเฉพาะไซมอน (เกร็ก คินเนียร์) จิตรกรเกย์ข้างห้อง ที่เลี้ยงหมาตัวเล็ก ๆ ชื่อ เวอร์เดล

ทุกวันเมลวินจะต้องไปกินอาหารที่ร้านเดิม ที่โต๊ะตัวเดิม แต่ด้วยนิสัยปากร้าย ทำให้ไม่มีพนักงานเสิร์ฟคนไหนอยากบริการเขา มีเพียงคนเดียวคือ แครอล (เฮเลน ฮันท์) ที่รับมือกับเมลวินได้ วันหนึ่งแครอลไม่มาทำงาน เมลวินจึงตามไปที่บ้าน เพราะถ้าหากเธอไม่มาเสิร์ฟอาหารให้ ก็ไม่มีใครในร้านยินดีบริการเขา เมลวินพบว่าลูกชายของแครอลป่วยเป็นโรคภูมิแพ้และหอบหืด เขาจึงเสนอให้หมอนอร์แมน เบตส์ (แฮโรลด์ รามิส) สามีของบรรณาธิการที่ตีพิมพ์นวนิยายของเขา ไปรักษาลูกชายของแครอล เพื่อให้เธอกลับมาทำงานตามปกติ

ในขณะเดียวกัน ไซมอนถูกโจรทำร้ายจนต้องเข้าโรงพยาบาล เมลวินถูกแฟรงก์ ซาชส์ (คิวบา กูดิง จูเนียร์) เพื่อนข้างห้องอีกคนหนึ่ง บังคับให้นำเวอร์เดล หมาของไซมอนมาดูแล จากการที่ได้ใกล้ชิดกับสัตว์เลี้ยง เมลวินเริ่มมีนิสัยที่อ่อนโยนลง และค่อย ๆ ปรับตัวเข้าหาคนอื่น จนใคร ๆ ก็เริ่มรับรู้ว่าแท้ที่จริง เขาก็เป็นคนมีน้ำใจ

ประโยคที่น่าจดจำโดยเมลวิน

[To Carol Connelly] I guess what I'm trying to say is... you make me want to be a better man.
[to Verdell, as he throws him down the garbage chute] This is New York. If you make it here, you can make it anywhere.
[to Simon Bishop] As long as you keep your work zipped up around me, I don't give a rat-crap when or where you shove your show. Are we done being neighbors for now?
[trying to write] "Love was..." [Simon Bishop knocks on his door] Son of a BITCH! Pansy-ass stool pusher!
[to Simon Bishop] Well, I work all the time. So never, NEVER interrupt me, okay? Not if there's a fire. Not even if you hear the sound of a thud from my home, and one week later, there's a smell coming from there that can only be a decaying human body, and you have to hold a hanky to your face because the stench is so thick that you think you're gonna faint - even then, don't come knocking. Or, if it's election night, and you're excited and you wanna celebrate because some fudge-packer that you date has been elected the first queer president of the United States, and he's going to have you down to Camp David, and you want someone to share the moment with. Even then, don't knock. Not on this door. Not for ANY reason. Do you get me, sweetheart?
[to Verdell] I think it's a beautiful day for our walk today. Very nice. [Verdell is avoiding the cracks in the sidewalk, just like Melvin does. Melvin slows and observes the dog mirroring his behavior. Verdell carefully places his paws again to avoid a crack in the sidewalk.] What? Huh? [to Verdell] Hey! Hey! [He laughs out loud.] Look at that! Look at him! [He puts on plastic gloves.] I've gotta give you something. I gotta give you something real good, too. Now, I'm gonna show it to you. Come on, buddy. [He lifts Verdell to eye level.] Don't be like me, don't you be like me. You stay just the way you are 'cause you are a perfect man, and I'm gonna take you home and get you something to eat.
[to Verdell, affectionately] Yes, I hate the doggy! Yes, I hate the doggy!
Worst sidewalk in New York. Look where they put it.
[to patients in Dr. Green's waiting room] What if this is as good as it gets?
[to Brian] I'll be quiet. Just let me stay here. No problem. Go get Carol. Get her here. I'm not a - a prick. You are. I'm not judging. I'm a great customer. This day has been a disaster. I'm not sure if I can handle this, too.
[to Simon Bishop] Nelly, you're a disgrace to depression.
[to Simon Bishop] Quit worrying. You'll be back on your knees in no time.
[about Carol Connelly's promise to never sleep with him] "Never," she says. "Never," she says.
[introducing Carol Connelly and Simon Bishop to each other] Carol, the waitress, Simon, the fag.
[to the bartender] The next thing I know, she's sitting right there next to me. Well, it's not right to go into details. I got nervous. I screwed up. I said the wrong thing. Where if I hadn't, I... I could be in bed right now with a woman who, if you make her laugh, you got a life. Instead, I'm here with you. No offense, but a moron pushing the last legal drug.