เบียทริซแห่งอังกฤษ
| เบียทริซแห่งอังกฤษ | |
|---|---|
 | |
| เคานเตสแห่งริชมอนด์ | |
| ดำรงพระยศ | ค.ศ. 1268–1275 |
| ประสูติ | 24 มิถุนายน ค.ศ. 1242 บอร์โด, ฝรั่งเศส |
| สวรรคต | 24 มีนาคม ค.ศ. 1275 (พระชนมายุ 32 พรรษา) ลอนดอน, อังกฤษ |
| ฝังพระศพ | โบสถ์เกรย์เฟรียร์, ลอนดอน |
| คู่อภิเษก | จอห์นที่ 2 ดยุคแห่งบริททานี |
| พระราชบุตร | อาร์เธอร์ที่ 2 ดยุคแห่งบริททานี จอห์น เอิร์ลคนที่ 1 แห่งริชมอนด์ มารี เคานเตสแห่งเซนต์ โพล ปีเตอร์ ไวส์เคานต์แห่งเลออน บล็องช์ เคานเตสแห่งอาร์ทัวส์ เอลินอร์แห่งบริททานี พระอธิการิณีแห่งฟ็องเตฟรูลต์ |
| ราชวงศ์ | แพลนทาเจเนต |
| พระราชบิดา | พระเจ้าเฮนรีที่ 3 แห่งอังกฤษ |
| พระราชมารดา | เอลินอร์แห่งพรอว็องส์ สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ |
เบียทริซแห่งอังกฤษ (อังกฤษ: Beatrice of England, Beatrice de Dreux; 24 มิถุนายน ค.ศ. 1242[1] – 24 มีนาคม ค.ศ. 1275) หรือ เบียทริซแห่งเดรอซ์ เป็นเจ้าหญิงแห่งอังกฤษในฐานะพระธิดาของพระเจ้าเฮนรี่ที่ 3 แห่งอังกฤษ กับเอลินอร์แห่งโพรว็องส์ พระองค์และครอบครัวเป็นสมาชิกของราชตระกูลแพลนทาเจเนต
วัยเด็ก
[แก้]เบียทริซเป็นพระธิดาคนที่ 2 ของพระเจ้าเฮนรี่ที่ 3 แห่งอังกฤษ กับเอลินอร์แห่งโพรว็องซ์ อ้างอิงตามแมทธิวแห่งปารีส พระองค์ประสูติในบอร์โด ฝรั่งเศส ในวันถือกำเนิดของนักบุญยอห์นผู้ให้บัพติศมา (24 มิถุนายน)[1] วัยเด็กของเบียทริซประสบภัยพิบัติจากโศกนาฏกรรม และความตึงเครียดของรัชสมัยของพระบิดาควบคู่กับความไม่เป็นที่นิยมในประชาชนอังกฤษของพระมารดา
พระเชษฐาคนโตของพระองค์ เอ็ดเวิร์ด ล้มป่วยร้ายแรงในตอนที่พระองค์ยังเด็กมาก แม้จะทรงหายดี แต่พระขนิษฐาของเบียทริซ แคทเธอรีน สิ้นพระชนม์ด้วยวัยที่เด็กมาก ทิ้งพระบิดามารดาของเบียทริซให้จมอยู่กับความเศร้า แคทเธอรีน ที่มีความเป็นไปได้ว่าเป็นโรคเสื่อมที่เป็นสาเหตุให้พระองค์หูหนวก สิ้นพระชนม์ตอนพระชนมายุ 4 พรรษา
ชาวอังกฤษไม่พอใจพระเจ้าเฮนรี่ที่ 3 ที่ปล่อยให้เอลินอร์กับพระญาติสายซาวัวเข้ามามีบทบาทในระบอบกษัตริย์ และเหล่าบารอนเรียกร้องขออำนาจเพิ่ม ใน ค.ศ. 1263 เอลินอร์อยู่ในเรือพระราชพิธีที่ถูกโจมตีโดยชาวเมืองลอนดอน ความเกลียดชังที่รุนแรงและขมขื่นนี้สร้างปัญหามากมายให้กับเฮนรี่ที่ 3 และครอบครัว ในทางกลับกัน เอลินอร์กับเฮนรี่มีความสุขกับชีวิตแต่งงาน และเบิยทริซเติบโตขึ้นมาท่ามกลางความรัก สนิทสนมกับพี่น้อง
การเสกสมรสและบุตร
[แก้]เฮนรี่ทำการเจรจาให้เบียทริซแต่งงานกับกษัตริย์แห่งฝรั่งเศสและยังปฏิเสธข้อเสนอให้พระองค์เสกสมรสกับพระโอรสของกษัตริย์แห่งนอร์เวย์ ในตอนที่พระองค์มีพระชนมายุ 18 พรรษา ทรงเสกสมรสกับจอห์น เดอ เดรอซ์ ทายาทในดัชชีบริททานี พระองค์กับจอห์นที่ 2 มีบุตรด้วยกันหกคน
- อาร์เธอร์ที่ 2 ดยุคแห่งบริททานี (ค.ศ. 1261-1312)
- จอห์นแห่งบริททา เอิร์ลแห่งริชมอนด์ (ค.ศ. 1266-1334)
- มารีแห่งบริททานี เคานเตสแห่งเซนต์โพล ภรรยาของกีย์ที่ 3 แห่งชาตีลย็อง (ค.ศ. 1268-1339)
- ปิแอร์ ไวส์เคานต์แห่งเลออน
- บล็องช์แห่งบริททานี ภรรยาของฟิลิปแห่งอาร์ทัวส์ (ค.ศ. 1271-1327)
- เอลินอร์แห่งบริททานี พระอธิการิณีแห่งฟ็องเตฟรูลต์ (ค.ศ. 1275-1342)
การสิ้นพระชนม์
[แก้]เบียทริซสิ้นพระชนม์เมื่อ 24 มีนาคม ค.ศ. 1275 ในลอนดอน อังกฤษ จอห์นที่ 2 ให้เกียรติภรรยาด้วยการสร้างโบสถ์น้อยให้บนที่ดินส่วนตัวหรือไม่ก็ในโบสถ์ที่ใหญ่กว่า ที่แล้วเสร็จในตอนที่เขาตาย เขากับเบียทริซจึงได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง เบียทริซถูกฝังที่โบสถ์เกรย์เฟรียร์ในกรีนิช ลอนดอน[2] พระสวามีของพระองค์สืบทอดต่อเป็นดยุคหลังการสิ้นพระชนม์ของพระองค์ 11 ปี เบียทริซจึงไม่เคยถูกขนานนามว่าดัชเชสแห่งบริททานี
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 Matthew Paris, Matthew Paris’s English History from the Year 1235 to 1273, trans. JA Giles, vol. 1 (George Bell & Sons, 1889), 431
- ↑ Her burial is recorded in the London Greyfriar's register: Kingsford, Charles Lethbridge (1915), "Register of the Grey Friars of London: Index of those buried in the church and cloister (A–K)", The Grey Friars of London เก็บถาวร 2014-08-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, pp. 134–139