ฮัรเราะตุชชาม
หน้าตา
ฮัรเราะตุชชาม (อาหรับ: حَرَّة ٱلشَّام)[1] หรือที่รู้จักกันอีกชื่อว่า ทะเลทรายดำ[2] เป็นภูมิภาคของทะเลทรายหินบะซอลต์ทางภาคใต้ของซีเรียและภาคเหนือของคาบสมุทรอาหรับ กินพื้นที่ประมาณ 40,000 ตารางกิโลเมตร (15,000 ตารางไมล์)[ต้องการอ้างอิง] พืชพรรณธรรมชาติได้แก่ทุ่งไม้พุ่มอาเคเชียที่มีหมู่สนจูนิเปอร์ปะปนในพื้นที่สูง[3]
มนุษย์เข้าครอบครอง ฮัรเราะตุชชาม อย่างน้อยตั้งแต่สมัยยุคหินกลางตอนปลาย (Late Epipalaeolithic; ประมาณ 12,500–9500 ปีก่อน ค.ศ.)[4] หนึ่งในแหล่งสมัยเริ่มแรกสุดเท่าที่ทราบคือชูบัยเกาะฮ์ 1 (ครอบครองเมื่อประมาณ 12,600–10,000 ปีก่อน ค.ศ.)[4][5] ที่นี่นักโบราณคดีพบเศษขนมปังที่เก่าแก่ที่สุดเท่าที่ทราบ[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Ibrahim, K. (1993), The geological framework for the Harrat Ash-Shaam Basaltic Super-Group and its volcanotectonic evolution, Jordan: Bulletin 24, Geological Mapping Division, Natural Resources Authority
- ↑ Betts, Alison (1982). "A Natufian site in the Black Desert, Eastern Jordan". Paléorient. 8 (2): 79–82. doi:10.3406/paleo.1982.4322. ISSN 0153-9345.
- ↑ S.A. Ghazanfar, Vegetation of the Arabian Peninsula (Springer Science & Business Media, 1998) p 272.
- ↑ 4.0 4.1 Richter, Tobias (2017). "Natufian and early Neolithic in the Black Desert". ใน Enzel, Yehouda; Bar-Yosef, Ofer (บ.ก.). Quaternary of the Levant: Environments, Climate Change, and Humans. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 715–722. ISBN 978-1-107-09046-0.
- ↑ Richter, Tobias; Arranz-Otaegui, Amaia; Yeomans, Lisa; Boaretto, Elisabetta (5 December 2017). "High Resolution AMS Dates from Shubayqa 1, northeast Jordan Reveal Complex Origins of Late Epipalaeolithic Natufian in the Levant". Scientific Reports (ภาษาอังกฤษ). 7 (1): 17025. doi:10.1038/s41598-017-17096-5. ISSN 2045-2322.
- ↑ Arranz-Otaegui, Amaia; Carretero, Lara Gonzalez; Ramsey, Monica N.; Fuller, Dorian Q.; Richter, Tobias (31 July 2018). "Archaeobotanical evidence reveals the origins of bread 14,400 years ago in northeastern Jordan". Proceedings of the National Academy of Sciences (ภาษาอังกฤษ). 115 (31): 7925–7930. doi:10.1073/pnas.1801071115. ISSN 0027-8424.
อ่านเพิ่ม
[แก้]- Ilani, S., Harlavan, Y., Tarawneh, K., Rabba, I., Weinberger, R., Khalil, I., and Peltz, S. (2001), "New K-Ar ages of basalts from the Harrat Ash Shaam volcanic field in Jordan: Implications for the span and duration of the upper-mantle upwelling beneath the western Arabian plate" Geology 29(2):171–174
- Kempe, S. and Al-Malabeh, A. (2005), "Newly discovered lava tunnels of the Al-Shaam plateau basalts[ลิงก์เสีย]", Geophysical Research Abstracts 7, European Geosciences Union
- Salf, S.I. (1988), "Field and petrographic characteristics of Cenozoic basaltic rocks, Northwestern Saudi Arabia" Journal of African Earth Sciences, 7(5):805–809
- Weinstein, Y., Navon, O., Altherr, R., and Stein, M., (2006) "The role of lithospheric mantle heterogeneity in the generation of Plio-Pleistocene alkali basalt suites from NW Harrat Ash Shaam (Israel)", Journal of Petrology 47(5):1017–1050
- Al Kwatli, M.A., Gillot, P.Y., Zeyen, H., Hildenbrand, A., and Al Gharib, I., 2012. Volcano-tectonic evolution of the northern part of the Arabian plate in the light of new K-Ar ages and remote sensing: Harrat Ash Shaam volcanic province (Syria). Tectonophysics, 580, 192–207.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ฮัรเราะตุชชาม