ข้ามไปเนื้อหา

อุมัร ชะรีฟ จูเนียร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อุมัร ชะรีฟ จูเนียร์
ชะรีฟในปีค.ศ. 2014
เกิด (1983-11-28) 28 พฤศจิกายน ค.ศ. 1983 (40 ปี)
มอนทรีออล รัฐเกแบ็ก แคนาดา
สัญชาติ
  • อียิปต์
  • แคนาดา
ศิษย์เก่า
อาชีพ
  • นักแสดง
  • นายแบบ
  • นักเขียน
  • นักเคลื่อนไหว
ปีปฏิบัติงาน2000–ปัจจุบัน
ญาติอุมัร อัชชะรีฟ (ปู่)

อุมัร ชะรีฟ จูเนียร์ (อังกฤษ: Omar Sharif Jr.; 28 พฤศจิกายน ค.ศ.1983) เป็นนักแสดง นายแบบ นักเขียน และ นักเคลื่อนไหวสิทธิเพศทางเลือกชาวแคนาดาและอียิปต์ ที่ขณะนี้อาศัยอยู่ที่ลอสแอนเจลิส สหรัฐอเมริกา

ชีวิตเริ่มแรกและการศึกษา

[แก้]

ชะรีฟเกิดเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน ค.ศ. 1983 ที่เมืองมอนทรีออล รัฐเกแบ็ก ประเทศแคนาดา เขาเป็นหลานชายโดยสายเลือดของ อุมัร อัชชะรีฟ นักแสดงชาวอียิปต์ซึ่งเป็นชาวยิวที่รอดชีวิตจากการฮอโลคอสต์ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ในวัยเด็กเขาต้องใช้ชีวิตแบบโยกย้ายระหว่างเมืองมอนทรีออล, ปารีส และ ไคโร[1] เขาจบการศึกษาในระดับปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยควีนส์, ระดับปริญญาโทสาขาการเมืองเปรียบเทียบจากวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์และรัฐศาสตร์แห่งลอนดอน และปริญญาสาขาการแสดงจากสถาบัน Lee Strasberg Theatre and Film Institute[2]

การทำงาน

[แก้]

ชะรีฟได้เข้าสู่วงการบันเทิงจากการแสดงซีรีย์อียิปต์เรื่อง Wagh el qamar ในปีค.ศ. 2000 ก่อนที่เขาจะได้ไปแสดงซีรีย์แคนาดาภาษาฝรั่งเศสเรื่อง Virginie ในปีค.ศ. 2005 ถึง 2006 ต่อมาในปีค.ศ. 2008 เขาก็ได้แสดงภาพยนตร์อียิปต์เรื่อง Hassan wa Morcus ก่อนที่ในปีค.ศ. 2016 เขาได้แสดงภาพยนตร์ของไอร์แลนด์เรื่อง The Secret Scripture และในปี ค.ศ. 2017 เขาได้แสดงภาพยนตร์สั้นเรื่อง 11th Hour ซึ่งเป็นเรื่องที่ได้รับเลือกให้ฉากในงานเทศกาลภาพยนตร์ TriBeCa Film Festival.[3]

โดยเมื่อเขาได้เริ่มทำอาชีพนักแสดงนั้น อุมัร อัชชะรีฟ ได้กล่าวกับเขาไว้ว่า “ปู่ให้ชื่อของปู่ ปู่ให้ใบหน้าของปู่ ปู่ไม่สามารถให้ทุกอย่างกับหลานได้แล้ว หลานต้องทำมันในแบบของหลานเอง”[4]

ในปี ค.ศ. 2011 เขาได้ทำหน้าที่เป็นพิธีกรในงานประกาศผลรางวัลรางวัลออสการ์ และได้มีโอกาสขึ้นแสดงบนเวทีร่วมกับเคิร์ก ดักลาส

สำหรับสายอาชีพนายแบบเขาเคยได้รับเลือกให้เป็นพรีเซนเตอร์ของโคคา-โคล่าในประเทศแถบอาหรับทั้งหมด และเคยเป็นนายแบบให้กับคาลวิน ไคลน์ในประเทศอียิปต์ [5]

การเคลื่อนไหว

[แก้]

ในปีค.ศ. 2012 ชะรีฟได้ออกมาเปิดเผยกับหนังสือพิมพ์ The Advocate ว่าเขาเป็นเกย์ หลังจากที่คณะรัฐสภาของประเทศอียิปต์ได้อนุมัติให้สามารถจัดการกับบุคคลที่มีความคิดเห็นว่าศาสนาไม่ควรเกี่ยวข้องกับการเมืองได้โดยทันที ซึ่งเขาได้ออกมาแสดงจุดยืนถึงคำวิสัยทัศน์ที่ว่า “อิสระ ความเท่าเทียมมากกว่านี้ อียิปต์” ซึ่งคำวิสัยทัศน์ดังกล่าวเป็นคำวิสัยทัศน์ที่คนรุ่นใหม่ในอียิปต์บางส่วนยึดถือและออกมาประท้วงในเหตุการณ์การปฏิวัติอียิปต์ พ.ศ. 2554 ที่จัตุรัสทาห์รีร์ โดยเหตุการณ์ดังกล่าวมีคนที่ถูกสังหารและถูกจับกุม[1][6][7] จากคำกล่าวของเขาในการที่เขาเป็นบุคคลสาธารณะคนแรกของแถบประเทศอาหรับที่กล้าออกมาเปิดเผยว่าเป็นเกย์ ทำให้เขาได้ถูกกระแสสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนัก และทำให้เขาได้รับคำขู่ต่างๆมากมาย[1]

ในปีค.ศ. 2013-2015 เขาได้มีโอกาสเป็นตัวแทนของประเทศในการออกมาพูดเกี่ยวกับเพศทางเลือกเพศให้กับงาน Gay and Lesbian Alliance Against Defamation (GLAAD) ต่อมาในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2015 เขาได้รับการรับเลือกให้ไปเป็นนักจัดการกิจการชุมชน โดย Ian Reisner นักพัฒนาชาวนิวยอร์ก[8] และในเดือนสิงหาคมปีเดียวกันเขาได้ออกมาเปิดเผยว่าอุมัร อัชชะรีฟ คุณปู่ของเขาได้รับรู้เกี่ยวกับรสนิยมทางเพศของเขาและท่านไม่ได้มีปัญหากับมัน ชะรีฟยังหวังว่าสักวันหนึ่งเขาจะสามารถเปลี่ยนมุมมองของคนอียิปต์ต่อเพศทางเลือกได้โดยเขาได้กล่าวว่า “ผมเป็นลูกชาย ผมเป็นพี่ชาย/น้องชาย ผมเป็นเพื่อนร่วมงาน ผมเป็นเพื่อน ผมไม่ใช่ความจริง ไม่ใช่รูปปั้น ไม่ใช่ตัวเลขสถิติอะไร ผมก็ไม่ใช่คำคม หรือประเด็นที่เอาไว้โต้เถียงในทางจริยธรรมและความเหมาะสมด้วย”[9]

ในปีค.ศ. 2016 เขาได้มีโอกาสไปกล่าวสุนทรพจน์ในงาน Oslo Freedom Forum โดยเขาได้ออกมาพูดเกี่ยวกับประเด็นการที่เขาออกมาเปิดเผยรสนิยมทางเพศในช่วงของเหตุการณ์อาหรับสปริง และการที่เขาเคยคิดจะอัตวินิบาตกรรมตนเอง[7][10]

ในปีค.ศ.2019 หลังจากที่สุลต่านแห่งบรูไนได้ออกร่างผ่านกฎหมายปาก้อนหินกำลังบุคคลเพศทางเลือกในเดือนเมษายน[11] ชะรีฟได้ออกมาท้าทายกับสุลต่านว่าหากท่านได้สังหารบุตรชายของท่านที่เป็นเพศทางเลือกด้วย ผมก็จะทำการอัตวินิบาตกรรมตนเองเหมือนกัน[12]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

เขาได้ใช้ชีวิตส่วนใหญ่ที่ไคโร ประเทศอียิปต์ จนกระทั่งในปีค.ศ. 2012[1] แต่หลังจากสถานการณ์อียิปต์ใหม่ในประเทศ[1] ทำให้เขาตัดสินใจย้ายประเทศ โดยปัจจุบันเขาอาศัยอยู่ที่ลอสแอนเจลิส ประเทศสหรัฐอเมริกา

ผลงานการแสดง

[แก้]

โทรทัศน์

[แก้]
ปี ชื่อเรื่อง บทบาท ช่อง หมายเหตุ
2020 Beauty and the Baker George - Hollywood Agent Keshet Studios (20 ตอน)
2018 Mélange Zayn Hadid Pilot (1 ตอน)
2017 The Naked Truth Himself - Narrator Fusion TV China Queer (1 ตอน)
2015 Cocktails & Classics Himself Logo TV Funny Girl (1 ตอน)
2011 Pânico na TV Himself RedeTV! (1 ตอน)
2011 83rd Academy Awards Himself - Trophy Presenter ABC (ตอนพิเศษ)
2005-06 Virginie Oliver Briscbois Télévision de Radio-Canada (30 ตอน)
2000 Wajh al-Qamar Amun Multiple Arabic TV-Channels (16 ตอน)

ภาพยนตร์

[แก้]
ปี ชื่อเรื่อง บทบาท หมายเหตุ
2016 The Secret Scripture Daniel O'Brien [13]
2016 The Traveller [14]

ผลงานการเขียน

[แก้]
  • A Tale of Two Omars: A Memoir of Family, Revolution, and Coming Out During the Arab Spring (5 ตุลาคม, 2021), ISBN 978-1-640-09498-7

รางวัลและการยอมรับ

[แก้]

ในปีค.ศ. 2012 เขาได้ถูกการยอมรับให้เป็นหนึ่งใน “Out 100”[5] นอกจากนี้เขายังได้เป็นหนึ่งใน "40 Under 40" ในปีค.ศ. 2014 และ 2015 ซึ่งจัดอันดับโดยหนังสือพิมพ์ The Advocate และในปี ค.ศ. 2016 เขาได้รับรางวัลจากนิตยสาร Attitude ในสาขา 'Inspiration Award'[15]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Chambers, Levi; Reynolds, Daniel (2016-05-17). "Coming Out Story: We're Not in Cairo Anymore". The Advocate. สืบค้นเมื่อ 2019-12-09.
  2. Farrell, Paul. "Omar Sharif Junior: 5 Fast Facts You Need to Know". Heavy. สืบค้นเมื่อ 8 March 2017.
  3. Rothe, Nina. "Uniting Humanity". Huffpost. สืบค้นเมื่อ 2017-05-15.
  4. Kilday, Greg (2015). "Omar Sharif Jr. on His Grandfather: Trips to the Oscars and Pies in the Face". the Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ 17 May 2016.
  5. 5.0 5.1 "Out100: Omar Sharif Jr". Out Magazine. สืบค้นเมื่อ 8 March 2017.
  6. Fisher, Gabe. "Omar Sharif Jr: I'm gay and Jewish". Times of Israel. สืบค้นเมื่อ 17 May 2016.
  7. 7.0 7.1 Steinbach, Jesse (2016-06-16). "Omar Sharif Jr. on Coming Out: 'I Had Suicidal Thoughts…Then Something Wonderful Happened'". Out. สืบค้นเมื่อ 2019-12-09.
  8. Johnson, Richard. "Gay hotelier hires Omar Sharif Jr. to save him". Page Six. สืบค้นเมื่อ 17 May 2016.
  9. McCormick, Joseph. "Omar Sharif Jr: My grandfather didn't care that I'm gay". Pink News. สืบค้นเมื่อ 17 May 2016.
  10. "Coming out in the middle of a Revolution 2016". Oslo Freedom Forum. สืบค้นเมื่อ 15 March 2017.
  11. "Brunei implements stoning to death under anti-LGBT laws". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2019-04-03. สืบค้นเมื่อ 2021-04-27.
  12. Browning, Bil (2019-04-09). "Omar Sharif Jr. challenges Sultan of Brunei to execute his son if gays should be stoned to death". LGBTQ Nation. สืบค้นเมื่อ 2021-04-27.
  13. IMDb. "The Secret Scripture". IMDb. สืบค้นเมื่อ 13 April 2020.
  14. IMDb. "The Traveller". IMDb. สืบค้นเมื่อ 13 April 2020.
  15. "Attitude's Inspiration Award winner: Omar Sharif Jr". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-11-09. สืบค้นเมื่อ 2021-10-09.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]