อาร์น็อลท์ เชินแบร์ค

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อาร์น็อลท์ เชินแบร์ค
Arnold Schönberg
เชินแบร์คในลอสแอนเจลิส ค.ศ. 1948
เกิด13 กันยายน ค.ศ. 1874
เวียนนา จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี
เสียชีวิต13 กรกฎาคม ค.ศ. 1951(1951-07-13) (76 ปี)
ลอสแอนเจลิส สหรัฐ
อาชีพคีตกวี, จิตรกร, นักทฤษฎีดนตรี

อาร์น็อลท์ เชินแบร์ค (เยอรมัน: Arnold Schönberg) หรือ อาร์โนลด์ เชิร์นเบิร์ก (อังกฤษ: Arnold Schoenberg) เป็นคีตกวี จิตรกร และนักทฤษฎีดนตรีชาวออสเตรีย และยังเกี่ยวข้องกับลัทธิสำแดงพลังอารมณ์ในวงการศิลปะและกวีนิพนธ์ในประเทศเยอรมนี นอกจากนี้ เขายังเป็นผู้นำของโรงเรียนเวียนนาที่สอง (Zweite Wiener Schule) ต่อมาเมื่อระบอบนาซีเรืองอำนาจ ผลงานของเชินแบร์คถูกตีตราว่าเป็นดนตรีเสื่อม เนื่องจากมีความเป็นสมัยนิยมและไม่อิงกุญแจเสียง ด้วยปัจจัยทางการเมืองนี้เอง เขาจึงตัดสินอพยพไปยังสหรัฐในปี ค.ศ. 1934

วิธีการดนตรีของเชินแบร์ค ทั้งในด้านการบรรสานและพัฒนาการ กลายเป็นหนึ่งในทฤษฎีดนตรีที่ทรงอิทธิพลที่สุดในคริสต์ศตวรรษที่ 20 คีตกวียุโรปและอเมริกาอย่างน้อยสามชั่วอายุคนต่างนำเอางานของเขาไปต่อยอดมากมาย แต่ก็มีฝ่ายที่ไม่ชอบงานของเชินแบร์คอยู่ด้วยเช่นกัน

ในช่วงที่เข้าวงการใหม่ ๆ เชินแบร์คเริ่มเป็นที่รู้จักจากวิพากษ์วิจารณ์งานเพลงศิลปะจินตนิยม (Romanticism) ของคีตกวีเยอรมันอย่างโยฮันเนิส บรามส์ และริชชาร์ท วากเนอร์ ทำให้ต่อมา ชื่อของเชินแบร์คได้กลายเป็นสัญลักษณ์ด้านการคิดค้นระบบไม่อิงกุญแจเสียง (atonality) แต่ตัวเชินแบร์คไม่ชอบคำดังกล่าวเลย เชินแบร์คตกเป็นบุคคลที่กลายเป็นที่โต้เถียงที่สุดในคริสต์ศตวรรษที่ 20 ในศาสตร์การดนตรี

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อาร์น็อลท์ เชินแบร์ค