ข้ามไปเนื้อหา

อารามลาชัง

พิกัด: 35°11′44″N 102°30′29″E / 35.19556°N 102.50806°E / 35.19556; 102.50806
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อารามลาชัง
ทับศัพท์ภาษาทิเบต
อักษรทิเบต: བླ་བྲང་བཀྲ་ཤིས་འཁྱིལ་
ไวลี: bla brang bkra shis 'khyil
พินอินทิเบต: 拉卜楞寺
THL: Labrang Trashi Khyil
ศาสนา
ศาสนาศาสนาพุทธแบบทิเบต
นิกายเกอลุกปะ
ที่ตั้ง
ที่ตั้งมณฑลกังซก
ประเทศประเทศจีน
อารามลาชังตั้งอยู่ในประเทศจีน
อารามลาชัง
ที่ตั้งในประเทศจีน
พิกัดภูมิศาสตร์35°11′44″N 102°30′29″E / 35.19556°N 102.50806°E / 35.19556; 102.50806
สถาปัตยกรรม
ผู้ก่อตั้งงาวัง ซนดรู
เริ่มก่อตั้ง1709

อารามลาชัง (ทิเบต: བླ་བྲང་བཀྲ་ཤིས་འཁྱིལ་, ไวลี: bla-brang bkra-shis-'khyil; Labrang Monastery) เป็นหนึ่งในหกอารามสำคัญของนิกายเกอลุกปะในศาสนาพุทธแบบทิเบต[1] ตั้งอยู่ริมแม่น้ำต้าเซี้ยะ ซึ่งเป็นแม่น้ำสาขาของแม่น้ำเหลือง[2] ในมณฑลเซียะเหอ, เขตปกครองตนเองกันนัน แคว้นกังซก ในเขตวัฒนธรรมอัมโด อารามนี้มีภิกษุจำพรรษาอยู่มากที่สุดนอกเขตปกครองตนเองทิเบต

อารามสถาปนาขึ้นในปี 1709 โดยยัมยังเจอปะคนที่หนึ่ง งาวังซโยนดรยู[3][4]

ในระหว่างการประท้วงเรียกร้องเอกราชทิเบตในเดือนมีนาคม 2008 ตำรวจควบคุมฝูงชนทำการเข้าล้อมอาราม และเจ้าหน้าที่จากกองทัพปิดถนนทางเข้าออกอาราม ภิกษุภายในอารามถูกจำกัดไว้ภายในและจับกุมโดยทางการจีน[5]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Nietupski (1999), p. 21.
  2. Nietupski (1999), p. 16.
  3. Berzin, Alexander (2003). "A Brief History of Labrang Monastery. Original version published in "Gelug Monasteries." Chö-Yang, Year of Tibet Edition (Dharamsala, India), (1991)". Study Buddhism. สืบค้นเมื่อ 2016-06-06.
  4. Chhosphel, Samten (January 2011). "The First Jamyang Zhepa, Jamyang Zhepai Dorje". The Treasury of Lives: Biographies of Himalayan Religious Masters. สืบค้นเมื่อ 2013-10-08.
  5. "Open revolt defies China's iron fist". The Sydney Morning Herald. March 17, 2008. สืบค้นเมื่อ 2008-06-29.

บรรณานุกรม

[แก้]
  • Cabot, Mabel H. (2003). Vanished Kingdoms: A Woman Explorer in Tibet, China & Mongolia, 1921–1925, pp. 148–157. Aperture Publishers in association with the Peabody Museum, Harvard. ISBN 978-1-931788-18-2.
  • Dorje, Gyurme (2009). Footprint Tibet Handbook. Footprint Publications, Bath, England. ISBN 978-1-906098-32-2.
  • Nietupski, Paul Kocot (1999), Labrang: A Tibetan Monastery at the Crossroads of Four Civilizations. Snow Lion Publications, Ithaca, New York. ISBN 1-55939-090-5.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
  • Makley, Charlene E. (1999). "Gendered Practices and the Inner Sanctum: The Reconstruction of Tibetan Sacred Space in "China's Tibet"." In: Sacred Spaces and Powerful Places in Tibetan Culture: A Collection of Essays, pp. 343–366. Edited by Toni Huber. Library of Tibetan Works and Archives, Dharamsala, H.P., India. ISBN 81-86470-22-0.
  • Tamm, Eric Enno. (2010) "The Horse That Leaps Through Clouds: A Tale of Espionage, the Silk Road and the Rise of Modern China," chapter 13. Vancouver: Douglas & McIntyre. ISBN 978-1-55365-269-4.
  • Thubron, Colin (2007) Shadow of the Silk Road 58–67 (New York: HarperCollins).