หลุยส์ อาร์มสตรอง
หลุยส์ อาร์มสตรอง | |
---|---|
ข้อมูลพื้นฐาน | |
รู้จักในชื่อ | แซทช์โม, ป็อปส์ |
เกิด | 4 สิงหาคม ค.ศ. 1901 |
เสียชีวิต | กรกฎาคม 6, 1971 | (69 ปี)
แนวเพลง | Jazz, Dixieland, Swing, Traditional pop |
อาชีพ | นักดนตรี นักร้อง นักแสดง |
เครื่องดนตรี | ทรัมเป็ต ,คอร์เน็ต |
ช่วงปี | 1914- 1971 |
หลุยส์ อาร์มสตรอง (อังกฤษ: Louis Armstrong) (4 สิงหาคม ค.ศ. 1901 - 6 กรกฎาคม ค.ศ. 1971) มีชื่อเล่นว่า "แซทช์โม" (อังกฤษ: Satchmo)[1] หรือ ป็อปส์ (Pops) นักทรัมเป็ตและนักร้องเพลงแจ๊สชาวอเมริกัน
ประวัติ
[แก้]หลุยส์ อาร์มสตรอง เกิดที่เมืองนิวออร์ลีน รัฐลุยเซียนา ในย่านสลัมคนผิวดำ พ่อเป็นกรรมกร แม่เป็นแม่บ้านที่มีอาชีพเสริมเป็นโสเภณี โดยพ่อทิ้งครอบครัวไปตั้งแต่ยังเป็นทารก แม่ย้ายไปอยู่ย่านโสเภณี ได้ทิ้งเขาไว้ให้ย่าดูแล เติบโตมาด้วยการประทังชีวิตให้อยู่รอด หาเงินโดยการเป็นนักร้องวงประสานเสียงของเด็ก ๆ ได้ร้องเพลงตามที่สาธารณะ พออายุได้ 13 ปี ถูกจับตัวที่บ้านคุ้มครองเด็กเนื่องจากนึกคะนองยิงปืนขึ้นฟ้า ที่นี้เองทำให้เขาได้เรียนเป่าคอร์เน็ต (Cornet) ในวงดนตรีของบ้านคุ้มครองเด็ก
พอออกจากบ้านคุ้มครองเด็ก จึงตัดสินใจเอาดีทางด้านดนตรี โดยเวียนวนอยู่ในย่านเริงรมย์ในนิวออร์ลีน จนพบกับคิง โอลิเวอร์ (Joe "King" Oliver) นักคอร์เน็ตและหัวหน้าวงแจ๊สชื่อดัง โอลิเวอร์สนับสนุนเขาเป็นอย่างดีจนเมื่อโอลิเวอร์ย้ายไปชิคาโก จึงให้อาร์มสตรองเล่นทรอมโบนแทนในวงของเขา ในการดูแลของ คิด โอรี จนเมื่อในปี 2462 สถานเริงรมย์ในเมืองนิวออร์ลีนถูกทางการสั่งปิด อาร์มสตรองจึงหันมาเล่นดนตรีในเรือล่องแม่น้ำมิสซิสซิปปี จากนั้นโอลิเวอร์ชวนเขาไปร่วมวง"Creole Jazz Band" ของเขาที่เมืองชิคาโก
ในช่วงปี พ.ศ. 2465 เขาเริ่มมีชื่อเสียงมากขึ้น และเขาได้อัดแผ่นเสียงครั้งแรกที่ชิคาโก จากนั้นปี พ.ศ. 2467 ย้ายไปนิวยอร์กร่วมกับวง "เฟล็ทเชอร์ เฮนเดอร์สัน ออร์เคสตรา" (Fletcher Henderson Orchestra) วงชั้นนำในยุคนั้น โดยเขาเปลี่ยนจากเล่นคอร์เน็ตเป็นทรัมเป็ต ปีต่อมาเขาได้กลับมายังชิคาโกกับวงของตัวเองที่ชื่อ "ฮ็อต ไฟว์” (Hot Five) โดยออกแผ่นเสียงกว่า 60 ซีรีส์ อย่างเช่น "Potato Head Blues", "Muggles” และ "West End Blues"
จนเมื่อเขาอายุ 30 ปลาย ๆ เริ่มมีปัญหาเรื่องนิ้วมือและริมฝีปาก ทำให้เขาหยุดเป่าทรัมเป็ตในปี พ.ศ. 2502 อาร์มสตรองหันมาพัฒนาความสามารถในการร้องเพลง จนเป็นนักร้องที่มีชื่อเสียง เขาได้ออกทัวร์เล่นดนตรีในยุโรป จนมีชื่อเสียงระดับโลกในยุคทศวรรษ 1950 เขามีเทคนิคการเปล่งเสียงเลียนเสียงเครื่องดนตรีที่เรียกว่า "สแก็ท" (Scat Vocal) เขายังได้แสดงภาพยนตร์ขนาดยาว มีผลงานยอดนิยมกว่า 50 เรื่อง จนได้ฉายาว่า "Ambassador Satch" ซึ่งก็โด่งดังกว่าเป็นนักร้องเสียอีก อาร์มสตรองเสียชีวิต ที่นครนิวยอร์กเมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2514 รวมอายุ 69 ปี ด้วยอาการหัวใจล้มเหลว
ภายหลังการเสียชีวิต มีการสร้างสนามบินโดยใช้ชื่อเขาว่า "Louis Armstrong New Orleans International Airport" และมีการสร้างอนุสาวรีย์ที่สวนสาธารณะเพื่อรำลึกถึงเขาหลายแห่งในเมืองนิวออร์ลีนบ้านเกิดของอาร์มสตรอง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Armstrong, Louis. Satchmo: My Life in New Orleans. ISBN 0-306-80276-7
- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2444
- บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2514
- นักดนตรีแจ๊สชาวอเมริกัน
- นักร้องอเมริกัน
- นักแสดงอเมริกัน
- นักทรัมเปต
- ชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกา
- ศิลปินสังกัดโคลัมเบียเรเคิดส์
- ศิลปินสังกัดอาร์ซีเอวิคเตอร์
- ศิลปินสังกัดเดคคาเรเคิดส์
- ศิลปินสังกัดเอ็มจีเอ็มเรเคิดส์
- บุคคลจากนิวออร์ลีนส์
- บุคคลจากนครนิวยอร์ก
- เสียชีวิตจากภาวะหัวใจล้มเหลว
- นักร้องแจ๊ส
- ผู้ที่ได้รับรางวัลแกรมมี สาขาศิลปินผู้ประสบความสำเร็จตลอดช่วงชีวิต