วงศ์ปลาจาน
| วงศ์ปลาจาน | |
|---|---|
| |
| ปลาจานแดง (Argyrops spinifer) | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| โดเมน: | ยูแคริโอต Eukaryota |
| อาณาจักร: | สัตว์ Animalia |
| ไฟลัม: | สัตว์มีแกนสันหลัง Chordata |
| ชั้น: | ปลาที่มีก้านครีบ Actinopterygii |
| อันดับ: | อันดับปลากะพง Perciformes |
| วงศ์ใหญ่: | อันดับย่อยปลากะพง Percoidea |
| วงศ์: | วงศ์ปลาจาน Sparidae Rafinesque, 1810 |
วงศ์ปลาจาน หรือ วงศ์ปลาอีคุด (อังกฤษ: Sea bream, Porgie; ชื่อวิทยาศาสตร์: Sparidae) เป็นวงศ์ของปลากระดูกแข็ง ในอันดับปลากะพง (Perciformes)
มีลักษณะโดยทั่วไป คือ ลำตัวค่อนข้างยาวแบนข้าง มีเกล็ดซิเลียเตดขนาดปานกลาง เกล็ดบนหัวเริ่มมีตั้งแต่บริเวณระหว่างตาหรือบริเวณหลังตา ส่วนหน้าของขากรรไกรมีฟันเขี้ยวหรือฟันตัด บริเวณของมุมปากมีฟันรูปกรวยหรือแบบฟันกราม ซึ่งจะมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ไปทางส่วนท้าย ไม่มีฟันบนกระดูกพาลาทีน ครีบหลังมีตอนเดียวมีก้านครีบแข็ง 11–12 ก้าน ก้านครีบอ่อนที่แตกปลาย 10–15 ก้าน ครีบก้นมีก้านครีบแข็งที่ใหญ่และแข็งแรง ก้านครีบแข็งก้านที่สองยาวที่สุด
เป็นปลาทะเล พบกระจายพันธุ์ในทะเลและมหาสมุทรเขตร้อนและอบอุ่นทั่วโลก เป็นปลาเศรษฐกิจ ใช้เนื้อในการบริโภค และตกเป็นเกมกีฬา บางชนิดอาจพบได้ในเขตน้ำกร่อยหรือน้ำจืด[1].[2]
ปลาวงศ์นี้สาวนใหญ่มีฟันบดคล้ายฟันกราม[3] ปลาบางชนิดอย่าง Polysteganus undulosus ตกอยู่ในการประมงเกินขีดจำกัด หรือแสวงหาผลประโยชน์เกินการฟื้นฟูที่ยั่งยืน recovery.[4]
ในประเทศไทย ปลาที่อยู่ในวงศ์นี้ที่เป็นที่รู้จักกันดี เช่น ปลาอีคุด (Acanthopagrus berda) และปลาจานแดง หรือปลาอีคุดครีบยาว (Argyrops spinifer)[1]
นอกจากนี้แล้ว ปลาในวงศ์นี้ยังมีการสืบพันธุ์เป็นกะเทยแบบเป็นลำดับ คือ การเป็นกะเทยแบบกลายเพศหรือเปลี่ยนเพศ คือเปลี่ยนจากเพศผู้ในระยะแรกและเป็นเพศเมียเมื่อปลาโตขึ้นได้ด้วย[5]
สกุล
[แก้]- Acanthopagrus Peters, 1855
- Amamiichthys Tanaka & Iwatsuki, 2015 [6]
- Archosargus Gill, 1865
- Argyrops Swainson, 1839
- Argyrozona Smith, 1938
- Boops Cuvier, 1814
- Boopsoidea Castelnau, 1861
- Calamus Swainson, 1839
- Centracanthus Rafinesque, 1810
- Cheimerius Smith, 1938
- Chrysoblephus Swainson, 1839
- Crenidens Valenciennes, 1830
- Cymatoceps Smith, 1938
- Dentex Cuvier, 1814
- Diplodus Rafinesque, 1810
- Evynnis Jordan & Thompson, 1912
- Gymnocrotaphus Günther, 1859
- Lagodon Holbrook, 1855
- Lithognathus Swainson, 1839
- Oblada Cuvier, 1829
- Pachymetopon Günther, 1859
- Pagellus Valenciennes, 1830
- Pagrus Cuvier, 1816
- Parargyrops Tanaka, 1916
- Petrus Smith, 1938
- Polyamblyodon Norman, 1935
- Polysteganus Klunzinger, 1870
- Porcostoma Smith, 1938
- Pterogymnus Smith, 1938
- Rhabdosargus Fowler, 1933
- Sarpa Bonaparte, 1831
- Sparidentex Munro, 1948
- Sparodon Smith, 1938
- Sparus Linnaeus, 1758
- Spicara Rafinesque, 1810
- Spondyliosoma Cantor, 1849
- Stenotomus Gill, 1865
- Virididentex Poll, 1971
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 หน้า 110-129, Amphidromous Story สุดยอดนักล่า ปลาสองน้ำ, "Wild Ambition" โดย ชวิน ตันพิทยคุปต์, กิตติพงษ์ จารุธาณินทร์, นันทวัฒน์ โชติสุวรรณ. Aquarium Biz ปีที่ 3 ฉบับที่ 35: พฤษภาคม 2013
- ↑ Bray, D.J.; Gomon, M.F. (2012). "Breams, SPARIDAE". Fishes of Australia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 December 2013.
- ↑ Johnson, G. D. & Gill, A. C. (1998). Paxton, J. R. & Eschmeyer, W. N. (บ.ก.). Encyclopedia of Fishes. San Diego: Academic Press. p. 184. ISBN 0-12-547665-5. Eating the head is known to cause hallucinations, lasting many days.
- ↑ Hogan, C. M. (2010): Overfishing. Encyclopedia of Earth. National Council for Science and the Environment.
- ↑ วิมล เหมะจันทร. 2528. ปลาวัยอ่อน: ความรู้เบื้องต้น. ภาควิชาวิทยาศาสตร์ทางทะเล, คณะวิทยาศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 242 หน้า.
- ↑ Tanaka, F.; Iwatsuki, Y. (2015). "Amamiichthys, a new genus for the sparid fish Cheimerius matsubarai Akazaki 1962, and redescription of the species, with designation of a neotype". Zootaxa. 4007 (2): 195–206. doi:10.11646/zootaxa.4007.2.3.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
| ฐานข้อมูลการควบคุมรายการหลักฐาน: ประจำชาติ |
|---|
