ลูวิส ไมลีย์
| ข้อมูลส่วนตัว | |||
|---|---|---|---|
| วันเกิด | 1 พฤษภาคม ค.ศ. 2006 | ||
| สถานที่เกิด | สแตนลีย์ | ||
| ส่วนสูง | 1.85 m (6 ft 1 in) | ||
| ตำแหน่ง | กองกลางตัวรุก | ||
| ข้อมูลสโมสร | |||
สโมสรปัจจุบัน | นิวคาสเซิลยูไนเต็ด | ||
| หมายเลข | 67 | ||
| สโมสรเยาวชน | |||
| นิวคาสเซิลยูไนเต็ด | |||
| สโมสรอาชีพ* | |||
| ปี | ทีม | ลงเล่น | (ประตู) |
| 2022– | นิวคาสเซิลยูไนเต็ด | 7 | (1) |
| ทีมชาติ‡ | |||
| 2022– | อังกฤษ อายุไม่เกิน 19 ปี | 10 | (1) |
|
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น ข้อมูลล่าสุด ณ วันที่ 28 พฤษภาคม 2023 ‡ ข้อมูลการลงเล่นและประตูให้แก่ทีมชาติล่าสุด ณ วันที่ 18 พฤษภาคม | |||
ลูวิส ไมลีย์ (อังกฤษ: Lewis Miley; เกิด 1 พฤษภาคม ค.ศ. 2006) เป็นนักฟุตบอลอาชีพชาวอังกฤษที่เล่นเป็นกองกลางตัวรุกให้แก่นิวคาสเซิลยูไนเต็ดและทีมชาติอังกฤษรุ่นอายุไม่เกิน 19 ปี
อาชีพ
[แก้]นิวคาสเซิลยูไนเต็ด
[แก้]ฤดูกาล 2022–23
[แก้]ไมลีย์เข้าร่วมศูนย์ฝึกเยาวชนของนิวคาสเซิลยูไนเต็ดตั้งแต่อายุ 7 ขวบและประเดิมสนามในนามทีมชุดใหญ่ในเกมกระชับมิตรกับอัลฮิลาล ในปี 2022[1] ในเดือนพฤศจิกายน 2022 เขาได้รับรางวัลแจ็ก ฮิกสัน ซึ่งเป็นรางวัลสำหรับผู้เล่นดาวรุ่งที่มีอนาคตของสโมสร[2] เขาปรากฏตัวครั้งแรกในทีมชุดใหญ่ในฐานะตัวสำรองที่ไม่ได้ลงสนามในเกมพรีเมียร์ลีกที่พบกับบอร์นมัทในเดือนกุมภาพันธ์ 2023 และเขาเซ็นสัญญาอาชีพฉบับแรกกับสโมสรในเดือนพฤษภาคม 2023 ซึ่งเป็นช่วงฉลองอายุครบ 17 ปีของเขา[3]
หลังจากนั้นเขาลงประเดิมสนามในเกมพรีเมียร์ลีกนัดเยือนเชลซีในฐานะผู้เล่นสำรองในนาทีที่ 76 เมื่อวันอาทิตย์ที่ 28 พฤษภาคม 2023 ซึ่งเป็นนัดสุดท้ายของฤดูกาล ทำให้เขากลายเป็นผู้เล่นที่อายุน้อยที่สุดของนิวคาสเซิลยูไนเต็ดที่ได้ลงเล่นในพรีเมียร์ลีก[4]
ฤดูกาล 2023–24
[แก้]เมื่อวันที่ 27 กันยายน 2023 ไมลีย์ประเดิมสนามในฐานะตัวจริงของทีมชุดใหญ่เป็นครั้งแรกในการชนะแมนเชสเตอร์ซิตี 1–0 ในรอบที่ 3 ของคาราบาวคัพ[5] เมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน เขาลงประเดิมสนามในแชมเปียนส์ลีก โดยลงเป็นตัวสำรองในนาทีที่ 81 ในเกมที่พ่ายต่อโบรุสซีอาดอร์ทมุนด์ 0–2 กลายเป็นผู้เล่นนิวคาสเซิลยูไนเต็ดอายุน้อยที่สุดที่ได้ลงเล่นในฟุตบอลสโมสรยุโรป ด้วยวัย 17 ปี 191 วัน ทำลายสถิติเดิมของอดัม แคมป์เบลล์ ในปี 2012[6] เมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน ไมลีย์มีชื่อเป็นตัวจริงครั้งแรกในเกมพรีเมียร์ลีกที่ออกไปเยือนแล้วแพ้บอร์นมัท 0–2[7]
เมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน ไมลีย์ลงเล่น 90 นาที และทำแอสซิสต์แรกของเขาในพรีเมียร์ลีกโดยแอสซิสต์ประตูขึ้นนำของอาเล็กซันเดอร์ อีซักในเกมชนะเชลซี 4–1 ที่เซนต์เจมส์พาร์ก เมื่ออายุ 17 ปี 208 วัน ทำให้เขากลายเป็นผู้เล่นนิวคาสเซิลยูไนเต็ดที่อายุน้อยที่สุดที่แอสซิสต์ประตูในพรีเมียร์ลีก[8]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Vinton, Luke (1 May 2023). "All smiles for Miley after signing first pro deal". Newcastle United. สืบค้นเมื่อ 18 May 2023.
- ↑ Kelly, Ciaran (1 May 2023). "Newcastle have already found exciting 16-year-old wonderkid who has trained with the first team". ChronicleLive. สืบค้นเมื่อ 18 May 2023.
- ↑ "Lewis Miley signs first professional contract with Newcastle United". Newcastle United. 18 November 2022. สืบค้นเมื่อ 18 May 2023.
- ↑ Ryder, Lee (2023-05-28). "Howe and Tindall roared off at Stamford Bridge as fans enjoy final day party". ChronicleLive (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-06-02.
- ↑ Taylor, Louise (2023-09-27). "Newcastle earn Manchester United trip as Isak sends City out of Carabao Cup". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-09-28.
- ↑ Carruthers, Mark (8 November 2023). "Newcastle United history maker reveals pride after Borussia Dortmund defeat". NewcastleWorld.
- ↑ "Lewis Miley: Who is Newcastle's youngest debutant?". Premier League. 11 November 2023. สืบค้นเมื่อ 17 November 2023.
- ↑ "'A brilliant experience' - Miley reflects on Premier League home debut". Newcastle United. 25 November 2023. สืบค้นเมื่อ 28 November 2023.