รูธ เบลวิลล์
 | ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
อลิซาเบธ รูธ นาโอมิ เบลวิลล์ (อังกฤษ: Elizabeth Ruth Naomi Belville; 5 มีนาคม พ.ศ. 2397 – 7 ธันวาคม พ.ศ. 2486) หรือ หญิงแห่งเวลากรีนิช เป็นนักธุรกิจสาวชาวลอนดอน เธอ แม่ของเธอ มาเรีย อลิซาเบธ และพ่อของเธอ จอห์น เฮนรี่ ขายเวลาแก่ผู้คน โดยการตั้งเวลานาฬิกาไปที่เวลามาตรฐานกรีนิชตามนาฬิกากรีนิช จากนั้นขายเวลาโดยการให้ผู้คนดูเวลาจากนาฬิกานั้น[1]
ประวัติ[แก้]
พ่อของรูธ เบลวิลล์ที่ชื่อว่า จอห์น เฮนรี่ เบลวิลล์ ให้บริการลูกค้าถึง 200 คนในพ.ศ. 2379 ทุกๆ เช้าจอห์น เฮนรี่จะไปที่หอดูดาวหลวงกรีนิชซึ่งเป็นที่ทำงานของเขา และตั้งเวลานาฬิกาของเขาตามเวลามาตรฐานกรีนิช จากนั้นเขาจะขับรถเล็กๆ ของเขาไปหาลูกค้าที่เป็นสมาชิก[2]
จอห์น เฮนรี่ให้บริการนี้จนเสียชีวิตเมื่อพ.ศ. 2399 จากนั้นภรรยาของเขา มาเรีย ทำการรับช่วงต่อจนเกษียนเมื่อพ.ศ. 2435 ขณะอายุมากกว่าแปดสิบปี ต่อมารูธ เบลวิลล์ทำการรับช่วงต่อกิจการ[3] เธอทำกิจการจนพ.ศ. 2483 ขณะสงครามโลกครั้งที่สองเริ่มขึ้น[1] เบลวิลล์มีอายุมากกว่าแปดสิบปีเมื่อเธอเกษียน ขณะเธออายุ 86 ปีเธอยังสามารถเดินทางประมาณ 12 ไมล์จากบ้านและไปถึงหอดูดาวก่อน 9 โมงเช้า เธอเสียชีวิตขณะอายุ 89 ปี[3][dead link]
บทวิจารณ์[แก้]
ธุรกิจของเบลวิลล์โดนโจมตีโดยเซนต์ จอห์น เวย์น กรรมการบริษัทสแตนดาร์ดไทม์ ซึ่งขายสัญญาณเวลาระบบส่งโทรเลข และเป็นคู่แข่งหลักของเบลวิลล์ เวย์นพูดถึงเบลวิลล์ว่า "วิธีการของเธอ (เบลวิลล์) ล้าสมัยอย่างน่าขบขัน" นอกจากนี้เขายังสื่อเป็นนัยว่าเธอใช้ความเป็นผู้หญิงของเธอเพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจ[3]
บทพูดถูกตีพิมพ์ลงในหนังสือพิมพ์เดอะไทมส์ ทว่าบทความไม่ได้ระบุชื่อบริษัทสแตนดาร์ดไทม์ และความจริงที่เขาเป็นคู่แข่งของเบลวิลล์ หลังจากนั้น เบลวิลล์รับมือกับคำโจมตีได้เป็นอย่างดี จึงทำให้ยอดขายเพิ่มากขึ้น เบลวิลล์ยังกล่าวอีกว่าสิ่งที่เวย์นทำเพียงแต่โฆษณาให้เธอเท่านั้น[2][3][dead link]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "Green". QI. ฤดูกาล G.15. 26 March 2010. BBC. BBC One.
{{cite episode}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|city=ถูกละเว้น แนะนำ (|location=) (help) - ↑ 2.0 2.1 Lienhard, John H. "No. 2070: TIME & RUTH BELVILLE". University of Houston: Engines of Our Ingenuity. สืบค้นเมื่อ 27 March 2010.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Mendham, Trevor. "The Greenwich Time Lady". Horology Stuff. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-02-22. สืบค้นเมื่อ 27 March 2010. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่สมเหตุสมผล มีนิยามชื่อ "horology" หลายครั้งด้วยเนื้อหาต่างกัน
อ่านเพิ่ม[แก้]
- Rooney, David (2008). Ruth Belville: The Greenwich Time Lady. National Maritime Museum. ISBN 0948065974.