มหาวิทยาลัยลินเชอปิง
 | |
| ประเภท | มหาวิทยาลัยรัฐ |
|---|---|
| อธิการบดี | ดร.เฮเลน ดานเนทุน |
| อธิการบดี | ดร.เฮเลน ดานเนทุน |
| เจ้าหน้าที่ | 3,900 |
| ผู้ศึกษา | 17,850 |
| ที่ตั้ง | เมืองลินเชอปิง ประเทศสวีเดน  |
| เว็บไซต์ | http://www.liu.se |
มหาวิทยาลัยลินเชอปิง เป็นมหาวิทยาลัยของรัฐ ตั้งอยู่ที่เมืองลินเชอปิง ประเทศสวีเดน ได้รับการจัดตั้งเป็นมหาวิทยาลัยในปี 1975 และเป็นหนึ่งในสถาบันการศึกษาระดับใหญ่ของประเทศสวีเดน[1] มหาวิทยาลัยเปิดสอนใน 4 คณะ ได้แก่คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ (Arts and Sciences) คณะวิทยาศาสตร์การศึกษา (Educational Sciences) คณะวิทยาศาตร์สุขภาพ (Health Sciences) และสถาบันแห่งเทคโนโลยี (Institute of Technology)[2]แต่ละคณะจะรับผิดชอบทั้งทางด้านการศึกษา,งานวิจัย และการสอนตั้งแต่ระดับปริญญาบัณฑิต จนถึงระดับดุษฎีบัณฑิต
เพื่อที่จะอำนวยความสะดวกเรื่องการศึกษาทั้งหมดนั้น มหาวิทยาลัยได้แบ่งหน่วยงานเป็น 14 ภาควิชาขนาดใหญ่ เพื่อที่จะบูรณาการความรู้จากหลายๆสาขาวิชา และแต่ละภาควิชาก็จะสอนนักศึกษามากกว่า 1 คณะ.[3] มหาวิทยาลัยลินเชอปิง เน้นการตอบสนองต่อเครือข่ายภาคธุรกิจใกล้เคียง และตอบสนองต่อสังคมในวงกว้าง ทั้งในแง่ของงานวิจัย และการศึกษา ในปี 2012 มหาวิทยาลัยลินเชอปิง มีนักศึกษากว่า 17,850 คน นักศึกษาวิจัย 1,367 คน เจ้าหน้าที่มหาวิทยาลัย 3,900 คน รวมถึงคณาจารย์ กว่า 315 คน[4]
ประวัติ[แก้]
มหาวิทยาลัยลินเชอปิง เริ่มก่อตั้งในปี 1967 โดยเป็นสาขาของมหาวิทยาลัยสต็อกโฮล์ม ที่ตั้งอยู่ในเมืองลินเชอปิง เปิดสอนในสาขาวิชาเกี่ยวกับ มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และวิทยาศาตร์ทั่วไป [5] ปี 1969 ได้ก่อตั้งสถาบันฝึกหัดแพทย์ และสถาบันแห่งเทคโนโลยี
ปี 1970 แบ่งหลักสูตรการสอนทั้งหมดเป็น 3 คณะ คือคณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ และสถาบันแห่งเทคโนโลยี ในชื่อมหาวิทยาลัยลินเชอปิง
ปี 1977 ได้รวมวิทยาลัยฝึกหัดครู ในเมืองลินเชอปิง และนอร์เชอปิง มาไว้ที่มหาวิทยาลัยลินเชอปิง
ปี 1986 ก่อตั้งคณะวิทยาศาสตร์สุขภาพ โดยมีพื้นฐานจากคณะแพทยศาสตร์ และเริ่มผลิตบุคลากรทางการแพทย์ในสาขาต่างๆ
ปี 1997 เปิดวิทยาเขตในเมืองใกล้เคียง คือนอร์เชอปิง
ปี 2000 ได้นำโรงเรียนสอนการออกแบบผลิตภัณฑ์อย่าง Carl Malmsten School of Furniture มาผนวกเป็นส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัย
งานวิจัย[แก้]
มหาวิทยาลัยลินเชอปิง มุ่งเน้นเรื่องงานวิจัย และการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาทางด้านเทคโนโลยี การแพทย์ มนุษยวิทยา วิทยาศาสตร์การศึกษา สังคม และพฤติกรรมศึกษา และเริ่มการวิจัยในสหวิทยาการ และเป็นมหาวิทยาลัยแห่งแรกของสวีเดนที่ให้นักศึกษาระดับดุษฎีบัณฑิตทำงานวิจัยที่เป็นความสัมพันธ์แบบสหวิทยาการ[6]มหาวิทยาลัยลินเชอปิง งานวิจัยที่แข็งแกร่งหลายด้าน โดยทั้งหมดได้รับเงินสนับสนุนระยะยาวจากกองทุนวิจัยแห่งประเทศสวีเดน[7] ตัวอย่างขอบเขตงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเช่น วัสดุศาสตร์ วิศวกรรมควบคุม เป็นต้น
การศึกษา[แก้]
มหาวิทยาลัยลินเชอปิง เปิดสอน 140 หลักสูตร 600 รายวิชา หลักสูตรเฉพาะทาง และสหวิทยาการในระดับบัณฑิตศึกษา หลักสูตรส่วนใหญ่เป็นหลักสูตรวิชาชีพเฉพาะสาขา เช่น แพทย์ ธุรกิจและเศรษฐศาสตร์ ครูและนักการศึกษา และวิศวกรรม หลายๆหลักสูตรเป็นหลักสูตรสหวิทยาการเช่น วิศวกรรมการจัดการอุตสาหกรรม วิศวกรรมการแพทย์ กฎหมายและภาษาเป็นต้น [8]
คณะและสาขาที่เปิดสอน[แก้]
มหาวิทยาลัยลินเชอปิง เปิดสอน 4 คณะ ดังนี้[9]
คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ ใช้เวลาศึกษา 3 ปี เช่น
- จิตวิทยา
- สังคมสงเคราะห์
- เศรษฐศาสตร์
- นิติศาสตร์
- เคมี
- ชีววิทยา
- วิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม
- ฟิสิกส์นาโน
คณะวิทยาศาสตร์สุขภาพ ใช้เวลาศึกษา 3-5.5 ปี เช่น
- แพทยศาสตร์
- พยาบาลศาสตร์
- กายภาพบำบัด
- เทคนิคการแพทย์
- ชีวการแพทย์
- พยาธิวิทยาการพูด
คณะวิทยาศาสตร์การศึกษา
หลักสูตรศึกษาศาสตร์ทุกหลักสูตรใช้เวลาศึกษา 4-5 ปี เช่น
- การศึกษาก่อนวัยเรียน
- การศึกษาปฐมวัย
- การศึกษามัธยม
สถาบันแห่งเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยลินเชอปิง
หลักสูตรวิศวกรรมศาสตร์ใช้ระยะเวลาหลักสูตร 5 ปี เช่น
- วิศวกรรมคอมพิวเตอร์
- วิศวกรรมการออกแบบและส่งเสริมผลิตภัณฑ์
- วิศวกรรมออกแบบอิเล็กทรอนิคส์
- วิศวกรรมชีวเคมี
- วิศวกรรมการสื่อสาร
- วิศวกรรมการแพทย์
วิทยาเขต[แก้]
วิทยาเขตของมหาวิทยาลัย มี 4 แห่ง ตั้งอยู่ในเมืองลินเชอปิง นอร์เชอปิง ห่างจากสต็อกโฮล์ม ประมาณ 160-200 กม.
- วิทยาเขต วาลล่า (Valla) ตั้งอยู่ห่างจากตัวเมืองลินเชอปิง ประมาณ 3 กม. เป็นวิทยาเขตหลักของมหาวิทยาลัย ซึ่งนักศึกษาส่วนใหญ่จะเรียนที่วิทยาเขตนี้
- โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยลินเชอปิง เป็นที่ตั้งของคณะวิทยาศาสตร์สุขภาพ
- วิทยาเขตนอร์เชอปิง ตั้งอยู่ใจกลางเมืองนอร์เชอปิง 40 กม.จากวิทยาเขตหลัก มีนักศึกษาประมาณ 1 ใน 4 ของทั้งหมด
- Carl Malmsten School of Furniture ตั้งอยู่ที่สต็อกโฮล์ม
บุคคลที่มีชื่อเสียงจากมหาวิทยาลัยลินเชอปิง[แก้]
สตีก ฮอกสเตริม (Stig Hagström), ศาสตราจารย์กิตติมศักดิ์ ด้านวัสดุศาสตร์
- หนึ่งในผู้ก่อตั้งมหาวิทยาลัย
- หัวหน้าแผนกการวิจัยทางด้านวัสดุศาสตร์
อิงเงอมาร์ ลุนสเตริม (Ingemar Lundström), ศาสตราจารย์กิตติมศักดิ์ ด้านฟิสิกส์ประยุกต์
- หัวหน้าแผนกการวิจัยด้าน ไบโอเซนเซอร์ และ เคมีเซนเซอร์
- ประธานคณะกรรมการ รางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์
วลาดีเมียร์ จีเลเลวิช มาส์ซา (Vladimir Gilelevich Maz'ya),ศาสตราจารย์กิตติมศักดิ์ ด้านคณิตศาสตร์
- ผู้ศึกษาเกี่ยวกับ Sobolev Spaces
อ้างอิง[แก้]
- ↑ {{|http://www.liu.se/om-liu/siffror?l=sv |titel=LiU i siffror |hämtdatum=22 februari 2013}}
- ↑ "Faculties". Linköping University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-09-20. สืบค้นเมื่อ 2011-11-23.
- ↑ "Departments and Centres". Linköping University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-11-21. สืบค้นเมื่อ 2011-11-23.
- ↑ "Facts & figures". Linköping University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ 2013-02-25.
- ↑ Cederborg et al. (2005), p. 28-35
- ↑ "Introduction research". Linköping University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-01-06. สืบค้นเมื่อ 2011-11-23.
- ↑ "งานวิจัยที่แข็งแกร่ง". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2010-09-13.
- ↑ "Introduction Education". Linköping University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-11-24. สืบค้นเมื่อ 2011-11-23.
- ↑ "คณะที่เปิดสอน". Linköping University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-03-24. สืบค้นเมื่อ 2013-05-30.