ข้ามไปเนื้อหา

ฟังก์ชันมูลฐาน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ฟังก์ชันมูลฐาน (elementary function) เป็นคำทั่วไปที่ใช้เรียกฟังก์ชันตัวแปรเดียวดังต่อไปนี้[1][2]

และยังรวมถึงฟังก์ชันผสมที่ได้จากการประกอบรวมฟังก์ชันเหล่านี้ในจำนวนครั้งที่จำกัด

ฟังก์ชันมูลฐานที่ไม่ใช่ฟังก์ชันพีชคณิตจะเรียกว่าเป็น ฟังก์ชันอดิศัยมูลฐาน[1][2]

นอกจากนี้แล้ว ฟังก์ชันไฮเพอร์โบลิกและฟังก์ชันไฮเพอร์โบลิกผกผันซึ่งนิยามขึ้นมาจากฟังก์ชันเลขชี้กำลังก็ถือเป็นฟังก์ชันมูลฐาน[1]

อนุพันธ์ของฟังก์ชันมูลฐานถือเป็นฟังก์ชันมูลฐาน

ฟังก์ชันที่ไม่ใช่ฟังก์ชันมูลฐาน

[แก้]

ฟังก์ชันแกมมา ฟังก์ชันวงรี ฟังก์ชันเบ็สเซิล ฟังก์ชันค่าคลาดเคลื่อน ฯลฯ จัดว่าไม่เป็นฟังก์ชันมูลฐาน[1][2]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 加藤ほか 2007
  2. 2.0 2.1 2.2 竹之内ほか 2005