กลุ่มภาษาบอลต์-สลาฟ
(เปลี่ยนทางจาก กลุ่มภาษาบอลโต-สลาวิก)
กลุ่มภาษาบอลต์-สลาฟ | |
---|---|
ภูมิภาค: | ยุโรปเหนือ, ยุโรปตะวันออก, ยุโรปกลาง, ยุโรปตะวันออกเฉียงใต้, เอเชียเหนือ, บางส่วนของเอเชียกลาง |
การจําแนก ทางภาษาศาสตร์: | อินโด-ยูโรเปียน
|
ภาษาดั้งเดิม: | ภาษาบอลต์-สลาฟดั้งเดิม |
กลุ่มย่อย: | |
กลอตโตลอก: | balt1263[1] |
ประเทศที่ภาษาในกลุ่มต่อไปนี้เป็นภาษาประจำชาติ:
กลุ่มภาษาสลาฟตะวันออก
กลุ่มภาษาสลาฟตะวันตก
กลุ่มภาษาสลาฟใต้
กลุ่มภาษาบอลต์ตะวันออก |
กลุ่มภาษาบอลต์-สลาฟ (อังกฤษ: Balto-Slavic languages) เป็นสาขาหนึ่งของตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน เดิมประกอบด้วยเพียงกลุ่มภาษาบอลต์และกลุ่มภาษาสลาฟ โดยภาษาต่าง ๆ ในทั้งสองกลุ่มมีลักษณะหลายอย่างที่เหมือนกัน ซึ่งไม่พบในกลุ่มภาษาอื่น ๆ ในตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน ซึ่งนำไปสู่พัฒนาการที่มีร่วมกันของภาษาในกลุ่มนี้
ถึงแม้ว่าจะมีการถกเถียงเกี่ยวกับการประกาศให้รวมกลุ่มภาษาบอลต์และกลุ่มภาษาสลาฟเป็นกลุ่มภาษาเดียวกัน[2] ซึ่งบางส่วนอาจมีสาเหตุมาจากประเด็นโต้แย้งทางการเมือง แต่ปัจจุบันก็ได้มีมติเป็นเอกฉันท์ในกลุ่มผู้เชี่ยวชาญตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียนให้จัดกลุ่มภาษาบอลต์และกลุ่มภาษาสลาฟเข้าเป็นกลุ่มภาษาเดียวกัน แต่ก็ยังมีการถกเถียงเกี่ยวกับรายละเอียดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ด้านธรรมชาติต่าง ๆ ของภาษาที่อยู่ในกลุ่มนี้อยู่[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, บ.ก. (2013). "Balto-Slavic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
- ↑ "Balto-Slavic languages. Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online". Encyclopædia Britannica Inc. สืบค้นเมื่อ 10 December 2012.
Those scholars who accept the Balto-Slavic hypothesis attribute the large number of close similarities in the vocabulary, grammar, and sound systems of the Baltic and Slavic languages to development from a common ancestral language after the breakup of Proto-Indo-European. Those scholars who reject the hypothesis believe that the similarities are the result of parallel development and of mutual influence during a long period of contact.
- ↑ Fortson (2010), p. 414.