กลุ่มภาษาบอลต์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ระวังสับสนกับ ภาษาบัลติ
กลุ่มภาษาบอลต์
กลุ่มเชื้อชาติ:ชาวบอลต์
ภูมิภาค:ยุโรปเหนือ
การจําแนก
ทางภาษาศาสตร์:		อินโด-ยูโรเปียน
ภาษาดั้งเดิม:บอลต์ดั้งเดิม
กลุ่มย่อย:
ISO 639-2 / 5:bat
เครือข่ายการวิจัยลิงกัวสเฟียร์:54= (phylozone)
กลอตโตลอก:ไม่มี[1]
east2280  (บอลต์ตะวันออก)[2]
prus1238  (ปรัสเซียเก่า)[3]
{{{mapalt}}}
     ประเทศที่มีภาษากลุ่มบอลต์ตะวันออกเป็นภาษาประจำชาติ

กลุ่มภาษาบอลต์ (อังกฤษ: Baltic languages) เป็นสาขาหนึ่งของกลุ่มภาษาบอลต์-สลาฟ กลุ่มย่อยของตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน มีผู้พูดเป็นภาษาแม่ประมาณ 4.5 ล้านคน[4][5] ส่วนใหญ่อยู่ในพื้นที่ทางตะวันออกถึงตะวันออกเฉียงใต้ของทะเลบอลติกในยุโรปเหนือ

นักวิชาการมักจัดกลุ่มภาษาบอลต์เป็นกลุ่มย่อยกลุ่มเดี่ยวที่แบ่งออกเป็นสองสาขา ได้แก่ กลุ่มภาษาบอลต์ตะวันตก (มีเพียงภาษาสูญแล้ว) และกลุ่มภาษาบอลต์ตะวันออก (มีภาษาที่ยังมีผู้พูดอย่างน้อย 2 ภาษา คือ ภาษาลิทัวเนียและภาษาลัตเวีย บางคนถือว่าภาษาลัตกาเลและภาษาเฌเม็ยติยาเป็นภาษาแยกต่างหากมากกว่าจะเป็นภาษาย่อยของสองภาษาแรก) ขอบเขตอิทธิพลของภาษากลุ่มบอลต์ตะวันออกอาจเคยแผ่ไปไกลถึงเทือกเขายูรัล แต่มีผู้ตั้งคำถามถึงสมมุติฐานนี้[6][7][8]

ภาษาปรัสเซียเก่าซึ่งเป็นภาษาบอลต์ตะวันตกที่สูญไปในคริสต์ศตวรรษที่ 18 น่าจะรักษาคุณสมบัติของภาษาบอลต์ดั้งเดิมเอาไว้มาก[9]

สาขาย่อย[แก้]

กลุ่มภาษาบอลต์มักจัดเป็นกลุ่มเดี่ยวที่มี 2 สาขา ได้แก่ สาขาตะวันออกและสาขาตะวันตก อย่างไรก็ตาม บางครั้งมีการจัดให้สาขาทั้งสองเป็นสาขาต่างหากของกลุ่มภาษาบอลต์-สลาฟ[10]

ภาษากลุ่มบอลต์
กลุ่มภาษาบอลต์ตะวันออก
ภาษาลัตเวีย ประมาณ 2.2 ล้านคน
ภาษาลัตกาเล* ประมาณ 150,000–200,000 คน
ภาษาลิทัวเนีย ประมาณ 3 ล้านคน
ภาษาเฌเม็ยติยา* ประมาณ 500,000 คน
Seloniandagger สูญแล้วตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 16
Semigalliandagger สูญแล้วตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 16
ภาษาคัวร์แลนด์เก่าdagger สูญแล้วตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 16
กลุ่มภาษาบอลต์ตะวันตก
ภาษากาลินเดียตะวันตกdagger สูญแล้วตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 14
ภาษาปรัสเซียเก่าdagger สูญแล้วตั้งแต่ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18
Skalviandagger สูญแล้วตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 16
Sudoviandagger สูญแล้วตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17
กลุ่มภาษาบอลต์นีเปอร์[11]
ภาษากาลินเดียตะวันออกdagger สูญแล้วตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 14
ตัวเอียง ระบุการจัดอันดับที่มีข้อโต้แย้ง
* ระบุถึงภาษาที่บางครั้งระบุเป็นภาษาย่อย
dagger ระบุภาษาสูญแล้ว

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, บ.ก. (2013). "กลุ่มภาษาบอลต์". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
  2. ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, บ.ก. (2013). "บอลต์ตะวันออก". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
  3. ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, บ.ก. (2013). "ปรัสเซียเก่า". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
  4. ↑ "Lietuviai Pasaulyje" (PDF) (in Lithuanian). Lietuvos statistikos departamentas. Retrieved 5 May 2015.
  5. ↑ Latvian at Ethnologue (18th ed., 2015) (subscription required) Standard Latvian language at Ethnologue (18th ed., 2015) (subscription required) Latgalian language at Ethnologue (18th ed., 2015) (subscription required)
  6. ↑ Gimbutas, Marija (1963). The Balts. Ancient peoples and places 33. London: Thames and Hudson. สืบค้นเมื่อ 3 December 2011.
  7. ↑ Mallory, J. P., บ.ก. (1997). "Fatyanovo-Balanovo Culture". Encyclopedia of Indo-European Culture. Fitzroy Dearborn.
  8. ↑ Anthony, David W. (2007). [The Horse, the Wheel, and Language: How Bronze-Age Riders from the Eurasian Steppes Shaped the Modern World. Princeton University Press.
  9. ↑ Ringe, D.; Warnow, T.; Taylor, A. (2002). "Indo-European and computational cladistics". Transactions of the Philosophical Society. 100: 59–129. doi:10.1111/1467-968X.00091.
  10. ↑ Hammarström, Harald; Forke, Robert; Haspelmath, Martin; Bank, Sebastian, บ.ก. (2020). "Old Prussian". Glottolog 4.3.
  11. ↑ Dini, P.U. (2000). Baltų kalbos. Lyginamoji istorija [Baltic languages. Comparative history] (ภาษาลิทัวเนีย). Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas. p. 61. ISBN 5-420-01444-0.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=กลุ่มภาษาบอลต์&oldid=10446192"